Bir yudumluk sevgi sirayet edebilmeli tüm dünyaya,
Hükmü olmalı küçük tebessümlerin.
Anlar birikmeli sadeliğin heybesinde,
Acılar savrulup gitmeli rüzgarların koynunda.
Yelkenler açılmalı ıssızca uzaklara,
Açığa vurmalı kâlp kendini.
Soluk almalı meltemlerin bağrında,
Tadı damaktan eksilmemeli hislerin.
Kıyıya vurmalı yaprakların vedası,
Kabuğundan sıyrılmış olmalı suretler.
Duruluğu cezbetmeli yansımaların,
Gerçeğe hayranlığı sonsuz olmalı yaraların.
Kağıda dökülmeli sessizliği sokakların,
Alabildiğine sızmalı ışık karanlıklara.
Ve ölüme yaklaşırken yaşam dediğin,
Doyabildiğine sarılmalı insan sevdiklerine.
