(Sisters in crime 3) Avontuur in Engeland

3. Connor

"Waarom?" Gek genoeg ben ik de eerste die iets zegt. Niet de impulsieve Sydney of de verstandige Lee die altijd beren op de weg ziet. "Wat hebben wij gedaan dat we uitgenodigd worden in Londen?"

"Moet je iets gedaan hebben dan?," reageert Johan geamuseerd. Hij lijkt wel... trots, hoewel ik niet begrijp waarom. "Ik durf te wedden dat jullie alle drie hartstikke nieuwsgierig zijn naar hoe het er daar aan toe gaat. En het is ook een beetje een verjaardagscadeautje voor Sydney, omdat die zo teleurgesteld was dat ik geen nieuwe opdracht had."

Lee schudt bedenkelijk haar hoofd. "We kunnen helemaal niet zomaar naar Londen. Dan moeten we eerst een hotel boeken en ik weet niet of-"

"Maak je daar maar geen zorgen over," onderbreekt de grote baas haar. "Jullie kunnen in mijn appartement logeren. Ik vertrek morgen weer naar Nederland, dus dan is er toch niemand."

Ik wist niet eens dat hij een appartement in Londen had, al had dat me eigenlijk niet moeten verbazen. Die man werkt voor de geheime dienst; natuurlijk is het geen probleem voor hem om zijn privéleven ook echt privé te houden.

Uiteraard is Sydney degene die breed zit te grijnzen bij dit voorstel. Die beeldt zich ongetwijfeld alweer de wildste scenario's in. "Dus we gaan naar Londen? Cool."

"Ga jij maar lekker alleen met Lee," reageer ik. "Ik wil mijn zomer met Penn doorbrengen, en met Toby." Het is al zo oneerlijk dat ik het grootste deel van het jaar van mijn beste vriend gescheiden word door de Noordzee. De kostbare momenten die ik wel met hem heb, wil ik goed besteden. Niet door er meteen vandoor te gaan naar Londen om daar een beetje in een kelder rond te hangen. Dat kan ik thuis ook.

Johan neemt me even aandachtig in zich op, alsof hij iets ziet dat er eerder nog niet was. "Je kunt je neef Penn meenemen zolang maar niet achter jullie geheime identiteit komt."

Spontaan verschijnt er een diepe denkrimpel in Lee's voorhoofd. "Hoe komt het eigenlijk dat hij dat nog niet weet? Theoretisch gezien, als opa bij de geheime dienst zat en pap zit erbij dan moet oom Miles er toch ook bij zitten? En Penn wordt in november negentien, dus dat is al ver na de leeftijd dat hij geïntroduceerd zou moeten worden."

"Dat komt omdat jullie oom ervoor heeft gekozen niet voor de geheime dienst te werken. Daarmee heeft hij zijn kinderen de mogelijkheid ontnomen om daar op hun zeventiende ook ingelijfd te worden." Blijkbaar weet Johan meer over onze familie dan wijzelf. Natuurlijk wist ik wel dat Penn niet voor de geheime dienst werkt – en eerlijk gezegd vind ik het behoorlijk lastig om dat deel van mijn leven voor hem te moeten verzwijgen – maar ik heb er eigenlijk nooit bij stil gestaan wat de reden daarvoor is.

"Denk er maar even over na," zegt Johan. "Jullie hebben mijn nummer. Ik laat een sleutel bij de conciërge van het gebouw achter zodat jullie in het appartement kunnen."

Mijn zussen stappen de auto al uit als ik nog zit te twijfelen. Een zomertripje naar Londen met Toby én Penn? Het is totaal anders dan mijn gebruikelijke zomers en het zal lastig worden om Penn buiten de geheime dienst te houden, maar verder klinkt het verdomd aantrekkelijk. Hier ga ik eens serieus over nadenken.

-

Voordat ik besluit of ik mee ga naar Londen heb ik nog iets anders belangrijks aan mijn hoofd. Dit is namelijk de eerste keer dat mijn vriendje en mijn beste vriend elkaar gaan ontmoeten. Het stelt me enigszins gerust dat Toby geen last zou kunnen krijgen van jaloerse gevoelens. Daar is hij namelijk niet het type voor en daarbij is de vriend in kwestie mijn neef. Andersom weet ik het niet zo goed. Tot twee jaar geleden was Penn altijd de enige jongen in mijn leven en ik weet niet of hij er moeite mee zal hebben om de aandacht te moeten delen.

Ik ben dan ook redelijk gespannen tegen de tijd dat Toby zijn auto tot stilstand laat komen op de lange oprit die hoort bij het huis van mijn oom Miles en tante Alanis. Nog voordat er ook maar één autodeur open is, zwaait de voordeur al open. Mijn tante komt enthousiast naar buiten gerend om als eerste mijn moeder te begroeten. Achter haar aan hobbelt Penn over de drempel.