Sancım biter sızım kalır,
Adı silinir sanı kalır,
Ey fütursuz gönül sevdan biter yasın kalır.
Koştum durmadan küheylan gibi de,
Yol olsa hedef yoksa ne anlamı kalır?
Bağırırım avazım çıktığınca ses kısılır, nefes daralır,
Duyan yoksa ne anlamı kalır?
Susamıştım içtim kana kana çile kuyusundan;
Kurudu kuyu,olsa da suyu, kalmadı kolda derman,
yeter be uslanmaz gönül sus uyu..
İstesem de aldanamam ki başka sevdaya,
Yara geçer izi kalır,
Sancım biter de sızım kalır.
Yeter acımasın artık kimse aşık adama,
Hak ettiği acınmak değildir O'nun,
Aşk olmazsa süpürsün gül teni toprak yer yüzünden,
Aşk olmazsa ruh'tan geri ne kalır?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AcıŞaibeKahır
PoesieSevap zanneder kendini, en ağır günahlar. Yaprak gibi, toprak seni tavlayana kadar!
