Sessizliğin zifir zindan,
Umut önümde kuru ekmek,
Beklemek zor iş be ışığım,
Karanfil kokun burnumdayken.
Sanma kopacağım senden sensizlikten,
Çelik urganla bağlanmak sana hasret,
Gün gelir bizim olur,
Hasret biter vuslat olur,
O gün göstereceğim sana,
Dünyada cenneti yaşamak nasıl olur..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AcıŞaibeKahır
PoesíaSevap zanneder kendini, en ağır günahlar. Yaprak gibi, toprak seni tavlayana kadar!
