Olmamalıydı kesinlikle;
Seninle.
Gün aktı gözlerimizden,
Günahtı ağlamak,
Gül açtı, ağladıkça toprağa,
Kül saçtı yangınımız,
Küfür ettim cesedine,
Küflendi tabutun,
Gömmedim toprağa,
Kıyamadım yine
Belki canlanırsın diye
Tül örttüm üzerine...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AcıŞaibeKahır
PoesíaSevap zanneder kendini, en ağır günahlar. Yaprak gibi, toprak seni tavlayana kadar!
