Zaman yalvarıyorum sana;
Ya beni durdur ya beni öldür
Bitir şu kederi eksikliğim çok ağır
O kadar eksiğim ki neredeyse hiçim
İşte bu kadar yokken ben;
Nasıl taşınır kum tanesi saatin bir ucundan diğer ucuna
Kala kaldım akrep yelkovan arasında
Sıkıştım kimi zaman dört duvar arasına
O duvarlarda yankılanıyor ahlarım ki ağlarım
Sende yaşlı gözlerini yasla gözlerime, dinle bak ne diyor
Aç bak kafatasımı, kokla hasret kokuyor
Zaman yalvartma daha fazla ya öldür beni ya durdur
Tamamla yoklukla, varlıkla sınanmaktansa..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AcıŞaibeKahır
PoesíaSevap zanneder kendini, en ağır günahlar. Yaprak gibi, toprak seni tavlayana kadar!
