...ΕΞΑΡΤΗΣΗ...

"ΦΟΒΟΣ"

Μ-"Ρε φιλενάδα..αυτος ειναι ερωτας"

Ενα δάκρυ κυλάει στα ματια μου...

Μ-"Ομως πρεπει να το ξεπερασεις..ο πρώτος ερωτας πάντα αφηνει όμορφες αναμνήσεις..αλλα ο Κριστιαν διάλεξε αλλη ζωη..εσυ πρεπει να καταφέρεις να συνεχίσεις.."

Τ-"Φοβαμαι..κιαν πληγωθώ ξανα;.."

Μ-"Η ζωη δεν θελει φόβο..θελει ρίσκο.."

Τ-"θα το κανω..θα προσπαθήσω..θελω να χαμογελάσω ξανα..κουραστικά να πονάω."

Μ-"Ετσι σε θελω..Λοιπον το βραδυ εχουμε κανονισει να βγούμε σε ενα μπαράκι..εγω ο Νικ,ο Τζακ η κοπελα του και ο αδερφός μου..θα ερθεις;"

Τ-"Ναι θα ερθω"

Μ-"Παω να ετοιμαστω..κατα τις 10 θα περάσουμε να σε πάρουμε..φιλια.."

Της χαμογελάω και φεύγει...σηκώνομαι και πιανω το μπουκάλι με το κρασι...πηγαινω στον νεροχύτη και το χύνω ολο...πετάω στα σκουπίδια το πακέτο με τα τσιγάρα και χαμογελάω..."Κριστιαν τελειωσες"...θα προσπαθήσω για μενα...πρεπει να κανω ενα βήμα παρακάτω...ο Αλεξαντερ δειχνει πως με θελει και μαζι του θα κανω το πρωτο βήμα...πηγαινω στο δωματιο μου και διαλέγω να φορεσω ενα μαυρο φορεμα,κοντο με ανοιχτή την πλατη...το αφήνω πανω στο κρεβατι και βγαζω τα ρουχα μου...πηγαινω στο μπανιο και ανοιγω το νερο...υστερα βγαίνω και φοράω το φορεμα μου...το συνδιαζω με ψηλές μπλε γοβες και διαφορα μπλε κοσμήματα...φτιάχνω τα μαλλια μου αερινες μπουκλες και βαφομαι έντονα προσθέτοντας κοκκινο κραγιόν...κοιτάζομαι στον καθρέφτη και λέω στον εαυτο μου "Μπορεις"...φοράω το μαυρο δερμάτινο τζάκετ μου και παιρνω την μπλε τσαντα μου στο χερι...βαζω μεσα κινητο,λεφτά,κλειδιά και βγαίνω απο το σπιτι...περιμενω πεντε λεπτα και βλεπω ενα αυτοκινητο να πλησιάζει...η Μιραντα μου κανει νοημα και μπαινω μεσα...

Μ-"Κούκλα εισαι αποψε.."

Τ-"Σε ευχαριστω.."

Στο αυτοκινητο ειμαστε μονο εγω,η Μιραντα και ο Νικ...υποθέτω πως οι υπόλοιποι θα ειναι ήδη εκει...υστερα απο λίγη ωρα φτάνουμε εξω απο το κλαμπ και κατεβαίνουμε...μπαίνουμε μεσα και ειναι γεμάτο απο κοσμο...σπρωχνομαστε και επιτελους φτάνουμε στα παιδιά...μολις βλεπω τον Αλεξαντερ πηγαινω κοντά του και ενώνω τα χειλη μας...τον φιλάω και εκείνος ανταποκρίνεται...σταματάμε για να πάρουμε ανασα και με κοιταζει...

Α-"Δεν εχεις πιει ετσι;.."

Γνέφω αρνητικά και χαμογελάει...

Α-"Μωρο μου"

Λεει και με κλείνει στην αγκαλια του...μου δινει ενα ακομα φιλι και παραγγελνουμε ποτα...η παρεα της Μιραντας ειναι πολυ ωραία...εξω καρδια άνθρωποι που ξέρουν να διασκευάζουν...πινω ποτο και νιωθω τον Αλεξαντερ να κολλαει απο πίσω μου κουνοντας με στον ρυθμό...

Α-"Εισαι η πιο ομορφη απο όλες εδω μεσα..όλοι με ζηλεύουν.."

Τ-"Υπερβάλεις.."

Α-"Καθολου!!"

Λεει και με κανει μια στροφή...κουνιεμαι στον ρυθμό και το διασκευάζω...εχω τοσο καιρο να βγω να χορέψω,να δω κοσμο...ειμαι χαρουμενη...ξανα!!!

2 ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ
Πέρασαν δυο μηνες και ούτε που το κατάλαβα...δυο μηνες μαζι με τον Αλεξαντερ...στην αρχη μου ηταν λιγο δύσκολο αλλα το παλέψα με τον εαυτο μου...δεν ξερω αν ειμαι ερωτευμένη...ξερω ομως οτι με κανει να περνάω ομορφα και ηρεμα...αυτο που ειχα ανάγκη...ειναι γλυκός,προστατευτικός και πολυ ρομαντικός...τα Σαββατοκύριακα κοιμόμαστε σπιτι μου,τις καθημερινές οχι...το συμφωνήσαμε απο την αρχη για να εχει ο καθένας τον δικο του ελεύθερο χώρο...πηγαίνουμε για φαγητο,για ποτο,βόλτες να την μηχανη,με τα παιδιά...η Μιραντα γνωρίζοντας τα πάντα για μενα χαίρεται πολυ που βλεπει να χαμογελάω...το ίδιο και οι γονεις μου που ήρθαν εδω για λίγες μερες...
-------
Γύρισα απο την δουλειά και εκανα ενα μπανιο...εβαλα δυνατα την μουσικη και ντύθηκα χορεύοντας...πηγα στην κουζινα και μαγείρεψα μια νόστιμη μακαρονάδα...έφαγα και κάθισα να χαζεψω στην τηλεόραση...πήρα το κινητο στα χέρια και βρηκα ενα μηνυμα του Αλεξαντερ...

**Σε σκέφτομαι..εχω βραδινή βάρδια αποψε..δεν θα μπορέσω να ερθω..μου λείπεις**

Του λείπω;..χθες είμασταν μαζι..ποσο γλυκός ειναι...πλήκτρολογω αμεσως την απάντηση μου...

**Θα περιμενω το αυριο λοιπον...**

Άφησα το κινητο στο τραπεζάκι και δούλεψα για αρκετή ωρα...επρεπε να φτιαξω δυο λίστες για το ραδιόφωνο...ούτε κατάλαβα ποτε βράδιασε και εκλεισα το λαπτοπ...πηγα στο δωματιο μου και φορεσα το μαυρο νυχτικο μου...άφησα τα μαλλια μου να πέσουν στον ώμο μου και ημουν έτοιμη να ξάπλωσω ομως το κουδούνι με κανει να περπατήσω μεχρι την πορτα...ανοιγω και αυτο που αντίκρυζω με κανει να χασω την ανασα μου...όλοι οι φόβοι μου βρίσκομαι μπροστα μου...όλος ο πονος μου και οι σκέψεις επέστρεψαν...και τα δυο ματια που ερωτεύτηκα με κοιτούν....το ίδιο μεθυστικό αρωμα με κανει να ανατριαχιασω...

Κ-"Τζενιφερ.."

Τ-"Κριστιαν?..."

Silia Stefanou