...ΕΞΑΡΤΗΣΗ...

...ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ...

ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ...
Σηκώθηκα απο το κρεβάτι μου και πηγα στην κουζινα εφτιαξα εναν ζεστό καφέ και κάθισα στο γραφειο μου...αρχισα να φτιάχνω κόσμηματα οταν χτυπησε η πορτα και με ξάφνιασε...πηγα δειλά προς την πορτα και κοιταξα απο το ματακι...ειδα τον Τζακσον και ανοιξα αμεσως την πορτα...ανοιξε τα χέρια του και με αγκάλιασε...ειχα πολύ καιρο να δω εναν δικο μου άνθρωπο...

Τ-"Κάθισε εδώ..παω να σου φτιαξω εναν καφέ..δεν το πιστευω οτι εισαι εδω!!.."

Πηγα στην κουζινα και αφού εφτιαξα εναν καφέ επέστρεψα στον σαλονι...

Τ-"Δεν περίμενα οτι θα ερθεις εδώ.."

Τζ-"Ηταν κουραστικό ταξιδι αλλα άξιζε τον κόπο.."

Ειπε και χαμογελασε...

Τ-"Πως παει η εταιρια?.."

Τζ-"Ολα καλά οπως τα αφησες.."

Ειπε και ήπιε λιγο απο τον καφέ του...

Τζ-"Τζένιφερ περασε ενας χρόνος απο τον χαμό του Κρίστιαν..."

Τ-"Σε παρακαλώ Τζακσον.."

Ειπα και τον διέκοψα...δεν θελω να ακούω τιποτα για τον Κριστιαν...ειναι δικο μου θέμα και δεν θελω να μιλαει κανεις γιαυτον..

Τζ-"Θα μιλησω ακομα κιαν με διώξεις..δεν μπορω να σε βλεπω να μαραζωνεις..επρεπε να μείνεις δυνατή και να παλέψεις.."

Τ-"Αυτό κανω και συνεχιζω.."

Ειπα και σηκωθηκα ορθια...ακούμπησα στο τζαμι και γύρισα την πλατη μου αφήνοντας τα δακρυα μου να πέσουν απο τα ματια μου...

Τζ-"Τζενιφερ εφυγες λίγες μερες μετα απο την Αθηνα και ήρθες εδώ..εξαφανιστηκες απο ολους και απο ολα..αφησες την δουλεια σου και τωρα φτιάχνεις κοσμήματα για να βγάζεις τα έξοδα σου..δεν εχεις στόχους,δεν εχεις φίλους ζεις με την μοναξιά σου.."

Τ-"Εδώ ειμαι μαζι του.."

Ειπα και έδειξα το ποταμι...σε αυτο το σπιτι με ειχε φερει ο Κριστιαν και ορκίστηκε πως με αγαπάει...

Τζ-"Πρεπει να προχωρησεις να κοιτάξεις μπροστα..ξερω οτι ποτε δεν θα ξεπερασεις αυτον τον πόνο ομως ο Κριστιαν εφυγε και εσυ πρεπει να προχωρησεις.."

Τ-"Ειμαι καλά εδώ.."

Τζ-"Εγω βλεπω εναν αλλον άνθρωπο..εναν μαραζωμένο άνθρωπο που δεν ζει!!..απλά υπαρχει.."

Τ-"Καλύτερα να φυγεις.."

Ειπα και του έδειξα την πορτα...εχω παρει την απόφαση να μείνω μονη και να συνεχίσω ετσι...χωρις τον Κριστιαν για μενα δεν υπαρχει ζωή...

Τζ-"Θα ειμαι εδώ μεχρι το βραδυ..σκέψου αυτα που σου ειπα..ειναι για το καλό σου.."

Ο Τζακσον εκλεισε την πορτα και εφυγε...εγω ακούμπησα την πλατη μου στο τζαμι και εβαλα τα χέρια μου σο προσωπο μου...Θεέ μου...εχεις περασει ενας χρόνος και δεν μπορω να ξεπεράσω τον θάνατο του...δεν μπορω να ξυπναω και να μην το βλεπω...δεν μπορώ να ξερω οτι δεν ξανα αντικρισω τα ματια μου...πανω στον πανικό μου άρπαξα το βάζο απο το σύνθετο και το πεταξα με δυναμη κατω...εγινε χίλια κομματια και εγω ξέσπασα τον πόνο που νιωθω...ειμαι απαράδεκτη πως φέρθηκα ετσι στον Τζακσον,εκείνος ηθελε μονο να με βοηθήσει...πηγα στο δωματιο μου και ντύθηκα γρηγορα...έριξα απο πανω μου μια χοντρή ζακέτα και βγηκα στον δρομο...πληκτρολογήσα τον αριθμο του και τον κάλεσα αμεσως...

Τζ-"Ναι?.."

Τ-"Που εισαι?.."

Τζ-"Στο πάρκο κοντά στο σπιτι σου.."

Το εκλεισα και αρχισα να τρέχω...εφτασα πολύ γρηγορα και καθώς έτρεχα πανικοβλημενη έπεσα στην αγκαλια του...

Τ-"Συγνώμη.."

Χάιδεψε την πλατη μου και με εσφιξε δυνατά...

Τζ-"Καταλαβαίνω.."

Ειχα αναγκη να παρω εναν δικο μου άνθρωπο αγκαλιά...περασα πολύ δύσκολα ξεσπωντας στον ιδιο μου τον εαυτο...καθίσαμε στην παγκακι και ο Τζακσον απλά με κοίταζε...

Τ-"Οταν εφυγε απο την ζωή..ενιωσα πως σταματησε να χτυπα και η δικη μου καρδιά..κάθε βραδυ τον έβλεπα στα όνειρα μου..κάθε μερα νόμιζα πως χτυπήσει η πορτα και θα τον δώ..οσο περνούσε ο καιρος άρχιςα να αντιλαμβάνομαι πως εφυγε για παντα..η καρδια μου πάγωσε..κλείστηκα στον εαυτο μου και η μοναξιά μου μου κρατούσε συντροφιά..ετσι συνήθισα.."

Τζ-"Δεν ειμαι στην θεση σου ομως ειμαι σίγουρος πως ο πονος που εχεις ειναι βαθύς..ομως νοιάζομαι για σενα..δεν μπορώ να σε βλεπω να χάνεται πισω απο την σκια σου..εισαι νεα,πρεπει να προχωρησεις..ποτε δεν θα τον ξεχάσεις ομως ειμαι σίγουρος πως ο Κριστιαν θα ηθελε να σε βλεπει να χαμογελάς..και οχι να εισαι μεσα στην θλίψη.."

Τα λογια του καρφωθηκαν σαν μαχαίρια στην καρδια μου...εμφάνισαν την αληθεια που έκρυψα βαθια στην ψυχή μου...

Τ-"Δεν ξερω αν μπορώ.."

Τζ-"Μπορείς..εγω ειμαι εδώ για σενα..γυρνά στην δουλειά.."

Τ-"Δεν θελω να διώξεις την κοπελα που εχεις για να γυρίσω εγώ.."

Τζ-"Δεν εχω προσλάβει καμιά κοπελα.."

Τον κοιταξα με απορία...γιατι το εχει κανει αυτο?..αφού πραγματικά ειχε αναγκη μια γραμματέα...

Τ-"Γιατι?."

Τζ-"Γιατι σε αυτην την θεση θελω μονο εσένα.."

Ειπε και με κοιταξε βαθια στα μάτια...

Τζ-"Γενικότερα θελω μονο εσένα..διπλα μου.."

Silia Stefanou...