...ΕΞΑΡΤΗΣΗ...

...ΚΟΚΚΙΝΟ...

Τζ-"Πιστεύεις πως στον χώρος εργασίας εχει καμια δουλεια ο γκόμενος σου?.."

Ειπε δυνατά και απότομα...ξεροκατάπια νευρικά και κοιταξα το δάπεδο...

Τ-"Ζητώ συγνώμη..δεν γνώριζα οτι θα ερθει..αν τη ηξερα θα το ειχα εμποδίσει.."

Ειπα και εκείνος άναψε ενα τσιγαρο που μύριζε βανίλια...το αγαπημένο μου αρωμα...

Τζ-"Φυγε τώρα..και μην αργήσεις..στις 9..!"

Τ-"Να φυγω?..εννοείται να παω σπίτι μου?..μα.."

Τζ-"Κανε αυτο που σου λέω.."

Δηλαδη τι τρόπος ειναι αυτος?..επειδη ειναι το αφεντικό μας πρεπει να μας διατάζει με τέτοιον τροπο?...πρωτη μέρα ειναι Τζενιφερ Μεινε ψυχραιμη,ειπα στο εαυτο μου....

Τ-"Γεια σας.."

Ειπα και γρηγορα βγηκα απο το γραφειο του...πήρα την τσαντα μου και εξαφανίστηκα...περπατησα μεχρι την στάση και οσο περίμενα το λεωφορειο χτυπούσα νευρικά το ποδι μου στον δρομο...τι άνθρωπος ειναι αυτος?...όλοι κάνουν αυτο που θελει?...οσο κιαν χρειάζομαι την δουλεια δεν ξερω ποσο θα αντέξω την συμπεριφορά του...το λεωφορειο εφτασε και μπηκα μέσα...λίγες στάσεις και εφτασα στο σπιτι...μπηκα μέσα και πεταξα με δυναμη την τσαντα μου στον καναπέ...αντικατέστησα τα ρουχα μου με άνετες μπιτζαμες και κάθισα άνετα στην καναπε...η σκέψη μου ειναι μια...πως θα πω στον Κρίστιαν οτι το βραδυ θα φυγω?...φαινεται πως δεν συμπαθησε καθολου τον Τζακσον και δεν εχει άδικο...το κινητο μου χτυπησε...έψαξα στην τσαντα μου και το πήρα στα χέρια μου...ειναι μηνυμα απο το Τζακσον?...τι θελει?...

**Το βράδυ..θέλω να φορέσεις φόρεμα..κατα προτίμηση κοκκινο.**

Έτριξα τα δόντια μου και ημουν ετοιμη να πετάξω το κινητο ομως πήρα βαθιές ανάσες και απάντησα...μην προβληθεί παλι...

**Μάλιστα κύριε Σμιθ..**

Έσβησα τα μηνύματα μην τυχόν πέσει το κινητο μου στα χέρια του Κρίστιαν και πηγα στην κουζινα...μαγείρεψα κατι δύσκολο για να ξεχαστώ και περίμενα τον Κριστιαν να γυρίσει απο την δουλεια...στην ώρα του οπως παντα μπηκε μεσα στο σπιτι...ηρθε στην κουζινα και μου χαρισε ενα απαλό φιλί...

Κ-"Τι εγινε μωρο μου?..σχολάσες νωρίτερα?.."

Τ-"Ναι με άφησε νωρίτερα.."

Ειπε και αφού άλλαξε ρουχα κάθισε στο τραπεζι...

Κ-"Μωρό μου το βράδυ θα ερθει ο φίλος μου ο Τρειντ με την γυναικα του..καλή ευκαιρία να σε βοηθήσει μια γυναικια γνώμη για τις μπομπονιερες.."

Τ-"Ναι αγαπη μου..ομως δεν θα ειμαι εδώ το βράδυ.."

Κ-"Θα πας στους γονεις σου?.."

Άφησα κάτω το πηρουνι και ήπια λιγο νερό...ας το παρει το ποτάμι...

Τ-"Εχω επαγγελματικό ραντεβου στην εταιρια JC με την κύριο Σμιθ..πρεπει να βρίσκομαι εκει για να κρατάω σημειώσεις.."

Δεν απαντησε τιποτα...συνέχισε το φαγητο του σαν να συμβαίνει κάτι...υστερα σηκώθηκε και κάθισε στην καναπε...αφού τελειωσα τις δουλειες κάθισα και εγω διπλα του...αυτη η σιωπή του με τρομάζει...

Τ-"Ελπιζω να τελειωςω νωρίς και να σας προλάβω..."

Ειπα και δεν πήρα απάντηση...η ωρα περασε γρηγορα και ετσι σηκωθηκα για να ετοιμαστώ...ενοιξαν την ντουλάπα μου και έψαξα για να βρω το μοναδικό κοκκινο φορεμα που εχω...ειναι μεχρι το γόνατο με ανοιχτό μπούστο.,,το φορεσα και το συνδιασα με μαυρες γοβες...εφτιαξα τα μαλλια μου κυματιστά,και βάφτηκα απαλά προσθέτοντας κοκκινο κραγιον...φόρεσα το παλτό μου και πήρα το τσαντακι μου...βγηκα στο σαλονι και εμεινα ακίνητη...

Τ-"Μωρο μου εγω θα φυγω.,"

Το βλέμμα του επεσε πανω μου και υστερα γύρισε ξανα στην τηλεόραση...

Κ-"Καλά να περάσεις.."

Τ-"Ευχαριστω."

Εφυγα απο το σπίτι και σταμάτησα το πρωτο ταξι που βρέθηκε στον δρομο μου...του ζήτησα να με αφήσει στην εταιρια JC και σε σύντομο χρονο φτάσαμε...κατεβηκα απο το ταξι και κοιταξα το μεγαλο κτίριο που βρίσκονταν μπροστά μου...εχει κλειστά ολο τα φωτα και οι πόρτες ειναι κλειδωμένες...τι στο καλο?...ειπα απο μέσα μου...τοτε ο Τζακσον εμφανίστηκε μπροστά μου κρατωντας ενα κοκκινο τριαντάφυλλο στο δεξί του χέρι...

Τζ-"Σε περίμενα.."

Silia Stefanou....
***************