Perfect Haters Perfect Lovers

Kabanata 22: That Thing

"Kunwari ka pa eh may ginagawa nga kayo"

JOYCE POV

Pagmulat ko ng aking mata ay bumilad sa aking paningin ang nakakasilaw na liwanag. Oh no! patay na ba ako? ang naaalala ko lang ay nawalan ako ng malay kanina?
Please naman God...buhayin mo muna ako..
di ko pa natikman ang luto niyo...weh? Joke lang po...I mean ang dami ko pang gustong gawin sa buhay...Please naman po.

Inakap akap ko muna ang higaan at sarili ko para patunayan na buhay a ako...at nadama ko naman. Panagini ba to? no...

"No" malakas kong tili...saka ko ginulo ang aking buhok.
Biglang bumuakas ang pinto at ibiluwa doon ang isang tao at ako'y napatingin. Si Nerly..
din't tell me na patay na rin siya.

"Oh anong nangyari?" nag-aalalang tanong niya at bigla niya akong yinakap.

"Bat ikaw nung ginagawa mo dito? patay na ba tayo?" pabalik kong tanong.

" loka...anong pinagsasabi...yan ba ang epekto ng sakit mo? o nanging baliw ka na?" pang-asar niya.

So meaning...buhay pa ako? akala ko na patay na ako. For God sake.

"eh kwan kasi...may maliwanag kasi akong nakita nung gumising ako kaya akala ko nasa heaven na ako" rason ko.

"hay naku...nag-iimagine ka lang..binuksan ko kng ang ilaw sa kwarto mo para maliwanagan ka" sabi ni Nerly sa ka niya ako pinagtawanan.

"Bumangon ka na diyan at kakain na tayo. Kanina pa kita ssana gisingin pero parang mantika kang tulog. Apat na oras ka atang nakatulog" dagdag niyang sabi.

Ganun? ang tagal ko naman natulog...anyway okay na ako...pagod lang siguro yun kanina kaya medyo nagkasakit ang katawan ko.

Bumangon na ako at nagderetso sa banyo at ginawa ko na naman ang mga ritwal ko. Ritwal talaga ah...albularyo ang peg!

Matapos nun ay nagderetso na ako sa kusina. Nakapaghain agad si Nerly. Wow talaga ah! Alerti talaga robg kasama ko..

"Paano ka pala nakapasok dito?" tanong ko sabay upo sa bakanteng silya at naglagay ng kanin sa aking pinggan.

"well nagtext lang naman sa akin si Jake at sinabi ang nagyari sayo" sagot naman niya.

Napatango na lang ako at sinimulan ang paglatak sa kain. Feeling ko kasi ay limang dekada na di ako kumain...hahahaha

"So asan asan na siya?"

"Malamang umalis na nung dumting aki no" mataray na sagot ng kaharap ko.

Matalim ko siyang tinignan. Gusto ko nga siyang batuhin ng kutsara sa sagot niya.

"Bakit masama bang magtanong...tanga ba ako kung tatanungin ko pa siya kung nakita ko na" mataray ko eing sagot. Akala ng kasam kong ito wala akong pambanat.

Aba tinaasan niya lang ako ng kilay niya. Ganun din ang ginawa ko saka kami nagtawanan. Ganun talaga kaming magkakasana. Parang baliw kong minsan.

" Kumain na nga tayo" yay niya. Ayan nagsimuka na kaming magbudol fight....

" Matanong lang, anong bang ginawa mo kahapon at bigla ka na lamang nagkasakit?"

"Napagod lang ako siguro"

"Saan? sa mga ginagawa niyo ni Vince?" sabi ng kasama ko at nakangiti pa ang loko.

"Di no!" agad kong sabi.

"Kunwari ka pa eh may ginagawa nga kayo" hayss...di oa tumigil. Batuhin ko na nga ng kutsara to. Pigilan niyi ako.

"Wala nga kaming ginagawa" depensa ko. Totoi naman niyo. Tong kasama ko..Iba iba ang iniisip.

"Bakit wala ba kayong ginagawa kya di ka mapago? ha?" pang-aasar pa niya.

"Tumimigil ka na nga sa mga pinagsasabi, Iba naman ang takbo ng isip mo" inis kong sagot.

"Tignan mo...napipikon...ikaw ang iba ang iniisip mo. Bakit may mali ba akong sinasabi?"

"wala" tipid kong sagot.

"eh yun naman pala kaya wag kang pikon duyan kung di naman totoo"

"Tumigil ka nga" saway ko saka ko itinuon na lang ang pansin ko sa pagkain. Haysss...buti naman at di na nagreact ang loka loka kong kaibigan.

VINCE POV

Bigla kong itinigil ang sasakyan sa isang tulay. Bumaba agad ako saka ko pinagtatadyakan ang gulong. Naiinis ako...alam niyo yun? malamang tao rin kayo..

Matawagan nga si Greg.

"Oh pare, napatawag ka?" bungad ng nasa kabilang linya.

"pwede bang samahan mo ako at mag-inuman" yaya ko.

"ayos ah..sige saan?" tanong niya.

" Sa dati" tipid kong sagot.

"Sige pards..kita na lang tayo dun" sabi niya saka binsba ang call.

Maaasahan ko talaga si Greg. Kapag tinatawagan ko siya at inanyayahan ko na siyang mag-inuman ay alam na niyang may problema na ako. Siya lang kasi ang nakakaalam sa mga sekreto ko.

Bumalik agad ako sa kotse ko at pinaharurit ulit ito at nagtungo sa bar.

After 12345 years nakarating na rin ako. Dumiretso agad ako sa VIP room. Dun ko na hinintay su Greg total alam naman niya dito.

Maya-maya dumating na din siya peei kasama niya si Brent.

"Oh bat kasama mo yam?" tanong ko.

"nakisakay ako sa kanya. nasiraan ako sa daan buti at napadaan siya kaya nakiangkas na ako" sagot naman ni Greg.

"Bakit di ba akong pwedeng makiinuman?" tanong naman ni Brent.

"Di naman pre, akala ko kasi siya lang mag-isa" sagot ko naman. Ang gusto ko kami lang ni Greg para maishare ko sa kanya ang nararamdaman ko pero parang malas ata. Ang di ko kasi gusto sa mga iba kong kasamahan ay yan...ang gaing kumantiyaw...

"eh yun naman pala kaya sinulan na ang inuman" biglang sigaw ni Brent saka tinawag ang waiter at nag-order pa. Nagkatinginan na lang kami ni Greg at napailing.

Yan pa ang isang rason na di ko masyadong inanyayahan ang mga Sina Brent, Kyle at Red dahil sa nga ugaki nila. Parang uhaw sila sa inuman.

Si Kyle tahimik nga siyang umiinom peri todo inom siya. Parang wala ng bukaa para sa kanya. Di pa kasi nakamove-on.

Si Red kapag lasing yun na...kapag nakatulog na siya, ang hirap gisingin at Si Brent, nagsisigaw at hilig makipag-away kong natamaan.

Kami lang ata ni Greg ang Medyo matino pag nakainom. Yabang ha...totoo naman unless nay valud rrson at magpakabasagulero kami.

Maya-maya pa'y dumating na ang inorder namin. Agad naglatag sa mesa si Brent ng mainom at ayun....sinimulan na namin. Bahala na yan mamaya ko nang sabihin tong Problema ko ko.

#########
A/N

Ayan guys updated na...

Pasensya sa matagal na di ako nakapag-update kasi nawala yung memory card ko at dun pa naman nakasave yung mag naitype kong kabanata nito.

Anyway thank you guys at patuloy niyo pa ring binabasa to.

Do comment and Vote po.

Thank you