Boy version of me - Lizquen

Chapter 56 Seeing him again

"Bakit nga ba tayo iniiwan? Sawa na siguro sa mga drama natin? Kaya nila tayong limutan eh. Hayaan na natin sila sa kung ano ang gusto nila. As long as nasa piling tayo ng Diyos hindi tayo makakaramdam ng lungkot at pagka-incomplete"

Sabi ng pari sa homiliya. Bakit ba lahat ng bagay tungkol sa kanya? hindi ba pwedeng matahimik ang konsensya ko? punong puno na ang puso ko ng mabigat na damdamin. I just can't release it enough kahit na umiyak ako ng umiyak. Yung ang masakit eh wala ng maiyak sa sobrang lungkot. Pinatayo kami ng pari at pinadasal kami ng Apostle's creed. Napatingin ako sa kaliwa ko...

May nakita akong lalaking naka-salamin tapos yung side view ng mukha niya matangos na ilong at magandang mga mata. His hair looked amazing... it's quite brushed up.. Quen? is that you. Ang tagal ko siyang tinitigan... until nakita ko siyang lumuhod. He was wearing a tight fitted suit at tumungo siya. Nakatingin parin ako sa kanya imbis na sa holy host. I was remembering my last thoughts about Quen kasi hindi ganyan ang pananamit niya. Then I started to realize that Quen is in U.K bakit naman uuwi ng Pilipinas for no reason? and for sure through Sofia na bestfriend kong napakadaldal eh laaht malalaman ko kahit kung uuwi nga mismo si Quen. Nagfocus na ulit ako sa misa hanggang sa nag-peace be with you. Tiningnan ko ulit siya pero nawala? Ano yun conscience? kung saan saan ko na lang siya nakikita? What is happening to my vision? bakit ganun yung nakikita ko? Ano yun imaginary ex boyfriend?

Ang tanong ex ko na nga ba talaga siya? we didn't even have a closure... Natapos ang misa with all the conscience and imaginations running through my head. Si Sofia nga pala ang kasama kong magsimba that time. After lang kasi yun ng classes namin eh so we decided to hear mass.

"Sof" I catched her attention

"Yes Liza?" Tumaas ang kilay niya

"May tsansa kayang nandito si Quen?" tinawanan niya ako sa sinabi ko sa kanya.

And then she said "Kung nandito man wala ka na sa isip nun"

In my high pitch and angry tone "Ang sakit mo naman magsalita. I'm trying my best to move on pero ganyan na sabihan mo ako ng ganyan hindi nakakatulong"

Hinug niya ako ng mahigpit "Hindi wala yung meaning"

"Anong walang meaning? eh bakit mo pa sinabi? kung walang meaning?" Natahimik siya sa sinabi ko.

Pumiglas ako sa yakap niya. "Talk to me Sofia kung ayos na yang nalabas sa bibig mo!" I walked out of her sight.

Honestly I was really trying my best to move on. And ilang weeks ang tagal ko siyang hindi nabanggit sa mga kaibigan ko including Sofia. Pero gaganunin lang ako? that seems unfair. Naglalakad na ako sa may hagdan paakyat sa room ng klase ko. Saktong paghagbak ko sa hagdan there he was...

I was right all along! Quen was really there... andun nga siya sa Pilipinas. My.... My... ex boyfriend is............ *smooch* kissing a fine young woman na sobrang ganda. She's like Kendall Jenner! Ang ganda... He then realizes that someone is watching them. Which is me! I'm watching him slowly fall in love with another girl. He smirks at me and then continues kissing the girl.

Ganun siguro ako talaga kabilis kalimutan. Ganun pala ang way ng isang Enrique Gil makikipagrelasyon ng dalawang taon at bibigay sayo ang heaven and earth pero sa huli iiwan ka with no explanations and regrets.

"I love you always forever and more Dorothy Zara"

"I love you beyond my life Enrique Gil"

Doon bumuhos yung luha ko... I'm such a martyr nakuha ko pang manuod sa biggest love scene ng dalawang ito?

I guess I've lost the boy version of me. The one who I truly loved...

Enrique Gil's POV

Is that Liza? Bakit nung nakita ko siya hindi na sumarap ang halik ni Dorothy? Do I even love Dorothy? bakit si Liza nasa school ng Daddy ko? I can't believe what's happening right now. I said I love you to the girl who's just a good kisser? paano yung naiwan ko dito sa Pilipinas? The two years that felt like it was my whole life? Where did it all go? Where did all my feelings go? Saan din pumunta ang feelings niya? Bakit hindi niya binuhat ang kamay niya at pinagsasampal ako? Bakit lalu pa niya akong pinanuod na humalik ng ibang babae at hindi siya? Mahal mo pa ba ako Liza?

"Answer me!"

"What Honey boo boo?" Napalakas pala ang thoughts ng utak ko.

What to do? two girls staring at me right now? should I push Dorothy away and hug Liza instead? I'm afraid of rejection. I'm afraid that Liza has zero love to be given to me. Paano na ako? mahihirapan akong maka-move on? Will I move on? five years pero ngayon ko lang ito narealize. Kasi nakita ko lang umiyak si Liza nung nalaman niyang kailangan niyang umuwi ng Pilipinas.. pero bakit ngayon iba? it's like I pierced her heart with a spear. Tusok hanggang balunbalunan. Hindi nag-wawalkout si Liza... Is she waiting for me to say I'm sorry I love you Liza? Bakit ba naging torpe ako?! kasi ang laki ng kasalanan ko sa kanya. I have nothing else to say kundi... kundi...

"C'mon baby! Let's make love over there!" Hinila ako ni Dorothy.

Turns out I fell in love to what she could give me. Hindi dahil hindi yun mabigay saakin ni Liza. Dorothy was just the opposite of Liza.. puro harot at libog lang ang alam ni Dorothy. While Liza is some girl na romantic, sweet, loving,caring everything that is the exact same thing as me.

What have I done? I hurted the girl version of me!

"No, I don't want to" Pumiglas ako sa kamay ni Dorothy. At pagbalik ko sa may hagdan... wala na si Liza.

Is this the right choice? yung hindi ko na kilala kung sino siya ngayon at kung ano siya ngayon. Yung hinayaan kong makita niya ako na may kahalikang ibang babae? dapat siya yun eh! Dapat kami yung may scene na ganito. Hindi manlang ako natakot na nawala siya saakin? Anong klaseng lalaki ako? I'm worthless.

Third person's pov

Enrique went down of the building leaving Dorothy and with his conscience attacking him. Palakad na siya sa parking lot nun actually papasok na nga ng kotse pero nakasalubong niya ang isang babaeng tunay talagang nagalit sa kanya.

Sinampal siya "Wala kang kwenta!"

"Sino ka?" Enrique asks...

Mangiyakngiyak ang kapatid ni Liza na si Reese habang sinasaktan at sinusuntok ng paulit ulit sa dibdib si Enrique "Sinaktan mo ang Ate ko! Sinaktan mo siya! wala ka ba talagang balak na magsorry! Wala kang puso Kuya Quen..."