GLIESE (Askıda)

GLIESE ~ Bölüm 28 = SENİ DE KAYBEDEMEM ~

Ned kolumdan tuttu ve beni arkasına geçirdi.

Sonra bulunduğumuz odanın kapısı parçalara ayrıldı...............................................................................................................................................................................................................................................................................................................

Bu adam karşıma çıkacak cesareti nereden buluyordu acaba.

Bana dost gibi davranmış ve güvenimi kazanmaya çalışmıştı.

Hepsi şu lanet olası kehanet yüzündendi. Hayatımı mahvetmişti. Beni kaçırmıştı ve istemediğim bir şeye dönüştürme niyetindeydi.

Belki de bu amacına ulaşmıştır.

Belki de ben artık bir vampirdim.

Lucifer yavaş adımlarla parçalara ayrılan kapıdan geçti ve birkaç adım önümüzde durdu. O kadar sakin gözüküyordu ki sanki şuana kadar olanların hiçbiri yaşanmamış gibiydi.

Ned ise Lucifer'ın aksine sinirden zangır zangır titriyordu.

Her an Lucifer'ın üzerine atlayabilirdi.

Ned'in arkasından çıktım ve yanına geçtim.

Onu sakinleştirmek için elini tuttum.

Bu hareketim Lucifer'ı sinirlendirmiş olmalıydı ki yüzündeki pis sırıtış aniden sönmüştü.

Sonra hiç beklemediğim bir şey yaptı.

Elini bana doğru uzattı ve konuşmaya başladı.

-" Angel buraya gel. Sen artık buraya aitsin"

Ne diyordu bu lanet olası şimdi. Küstah herif.

Ned beni nazikçe tekrar arkasına geçirdi. Ned:

-" Yanına falan gelmeyecek."

Lucifer küçük bir kahkaha attı.

-" O artık bir vampir Ned. Bizim bölgemize ait."

Nedense Ned de küçük bir kahkahayla karşılık verdi.

-" Belki de bir kurtkadın olmuştur ha ne dersin Lucifer."

Lucifer'ın gözleri aniden kocaman açıldı:

-" Bunu yapmış olamazsın. Sen sevdiğin kızın canını yakamayacak türden birisin."

Ned bir adım attı ve Lucifer'la burun buruna geldiler. Kendini zor tuttuğu her halinden belliydi. Bağırarak konuşmaya başladı:

-" Napsaydım peki. En çok değer verdiğim varlığı bile bile senin ellerine mi bıraksaydım. Güldürme beni!!! Artık vazgeç kaybettin."

Lucifer hızlı ve ani bir hareketle Ned'in yakasını tuttu :

-" Henüz kaybetmedim !!! Oyun yeni başlıyor." Ned'in yakasını bırakıp sözlerine devam etti.

-" Angel kaybeden tarafta olmaktan umarım mutlu olursun. Bu savaşı kazandığım zaman ayaklarıma kapanacaksın ve ben seni yine de kabul edeceğim. " dedi ve odadan dışarıya çıktı. Sözleri beni fazlasıyla sinirlendirmişti.

Lucifer ve adamları tamamen ortadan kaybolunca Ned bana döndü:

-" Onun sözlerine aldırış etme ve korkma. Ben senin yanında olacağım."

O iblise olan sinirim hala devam ediyordu.

Ned'in beni koruyacağını ve her zaman yanımda olacağını biliyordum fakat bir korkak gibi Ned'in gölgesine saklanamazdım. Hafif agresif bir şekilde konuşmaya başladım:

-" Hayır!! Beni her zaman koruyamayabilirsin. Her zaman yanımda da olamayabilirsin. Ned ben bir korkak gibi davranmak istemiyorum. Ben korkaklığımı o vampiri öldürdüğüm gün, o yaratıkları çağırdığım gün bırakmış oldum. Savaş zamanı geldiği an vampir de olsam kurtkadın da olsam Lucifer'ı kendi ellerimle öldüreceğim ve onu ait olduğu cehenneme göndereceğim !!!"

Ned bana anlayışlı gözlerle bakıyordu ama savaşmamı istemediği de gözlerinden okunuyordu. Zihnime fısıldadı:

~SENİ DE KAYBEDEMEM~

2 Gün Sonra...

Hala neye dönüştüğümü öğrenememiştik. İki gündür devamlı antrenman yapıyordum. Kendimi savaş anındaymış ve Ned'i korumam gerekiyormuş gibi düşünüyordum. Fakat içimdeki canavar hiçbir tepki vermiyordu.

Isırılmadan öncede zaten bir insan değildim.

Sonuçta babam kurtadamdı ve annemde vampirdi.

Babama bana bunu daha önce anlatmadığı için çok sinirliydim aslında fakat dün onun yanına gittim ve özür diledim. Isırıldığımı ona anlattım. O ise bana bunu zaten bildiğini, benim için orada savaştığını söyledi ve bana karnındaki sargılarla sarılmış yaraları gösterdi. Yaraları gördüğüm an ağlamaya başladım, ona sımsıkı sarıldım. Ağlarken devamlı ondan özür diledim. Babam da saçlarımı okşayıp her savaşta yanında olacağım demişti.

...

300,301,302,303,304 ve yığılmıştım.

Dex yanıma doğru çöktü ve konuşmaya başladı:

-" Eğer Lucifer'ı cidden öldürmek istiyorsan bundan daha iyisini yapmalısın Angel. Gerçi şuanki amacımız sadece neye dönüştüğünü öğrenmek ama yinede sen daha iyisini yapabilirsin."

Kynan da başını sallayarak Dex'e hak veriyordu.

Haklıydı daha iyisini yapabilirdim. Hayatım boyunca kimseye karşı bu kadar yoğun bir nefret hissetmemiştim. Onu öldürebilirsem eğer bu nefret son bulacaktı.

Her şey daha iyi olacaktı.

Aniden ortamda Ned'in varlığını hissettim ve geldiği yöne doğru koşmaya başladım.

Kollarını açmış ve sarılmamı bekliyordu fakat beklediği şey olmadı. Kucağına doğru atladım ve suratına sert bir yumruk attım.........................................................................................................................................................................................................................................................................

not: Evet evet biliyorum bölüm kısa ve 3 aydan sonra ilk bölüm. Bu kadar fazla ara vermemeliydim fakat bir türlü o ilham denilen şey gelmedi ve devam edemedim. Cidden çok üzgünüm. Bu iki sene boyuncada düzenli bir şekilde bölüm gelemeyebilir. En azından bunu şimdiden söylim. Ek olarak diğer hikayenin yorumlarında bazı okuyucularım özet geçer misin hatırlayalım bu bölümü demişti evet bunu da yapamadım. Bölümlerim zaten çok uzun olmadığı için diğer bölümün sadece son kısmını okusanız bile hatırlayacağınızı düşüyorum. Hepinizi çok seviyorum. Teşekkürler ^_^ <3