Now Hiring:MOMMY?![COMPLETED]

Chapter 15

Blaire Lee-Villanueva's POV

"We need to dispose her, my husband will be home soon", I heard the woman wearing a black dress said. Her voice is sweet pero base sa narinig ko ay may hindi ito magandang balak.

" Just relax sister ako ng bahala sa anak mo", the other girl answered. Nakaramdam ako ng takot ng makita ko ang ngisi nito. Mabilis akong umalis sa kusina namin at patakbong umakyat sa kuwarto ng pinsan ko. Bakit hindi ko makita ang kanilang mga mukha?

"Hey! Faith are you okay?", a little girl about my age ask me worriedly. Mabilis pa niya akong iginaya sa kanyang kama. Then I cried habang kinukwento ang mga narinig ko. She just hug me tightly hanggang makatulog ako.

Then suddenly nasa isang hindi kilalang lugar na ako. Maraming mga taong nagmamadali at kabi kabila ang mga malalaking gusali. Nakakatakot rin ang mga rumaragasang mga sasakyan.

Then I heard a loud noise .....

"Nooo!", napabalikwas ako ng bangon ng tila tumama ako sa isang matigas na bagay.

Humihingal pa ako na tila mauubusan ako ng hangin dahil sa nangyari.

"Are you okay?", may pag aalalang tanong ni Adrian na napabangon sa pagkakahiga nito mula sa sofa.

Tumango naman ako kahit na nanginginig ang buong katawan ko. Ano bang klaseng panaginip iyon? At sino ang mga taong iyon? Are they part of my missing past? And who the heck is Faith?

"Here", sabay abot ni Adrian sa isang basong tubig.

Nanginginig naman na tinanggap ko iyon at ininom. "Thank you", pilit na ngumiti ako kahit na tila wala pa rin ako sa sarili.

"Did you had a bad dream?", nag aalalang tanong nito bago kinuha ang hawak kong baso at ipinatong sa bedside table.

"Yes, pero parang totoo. I'm so scared parang naranasan ko talaga ang mga bagay na iyon", naiiyak na sagot ko at niyakap ko pa ang dalawang binti ko.

"Shshs...stop crying okay? It's just a dream", Adrian console me before hugging me.

Hindi ko maintindihan ang puso ko na tila biglang kumalma ng maramdaman ko ang yakap niya. Tila napuno niya iyong puwang sa puso ko na ginawa ng masamang panaginip ko.

"Just lay down again wife, hindi kita iiwan hangga't hindi ka nakakatulog ulit", he said bago niya ako inalalayang makahiga ulit.

Tumabi ito sa akin at niyakap ako. Hindi naman ako nagdalawang isip na gumanti ng yakap sa kanya at isinubsob ang mukha ko sa dibdib niya.

"Thanks husband", bulong ko bago ako nagpikit ng mga mata at hindi ko namalayang nakatulog na ulit ako.

Adrian James Villaneuva's POV

"Daddy!", tawag ni Hope habang patakbong lumalapit sa akin.

Naka suot ito ng itim na amerikana. Nasa sala ako at hinihintay silang makababa.

Ngayong araw ang school anniversary nila. Wala ang mga parents at mga kapatid ko dahil pare parehong busy sa mga trabaho nila.Ako naman ay kinancel lahat ng meetings ko para sa araw na ito dahil ayokong magtampo nanaman ang mga anak ko sa akin.

"Where's Love and your mom?", tanong ko dito sabay karga sa kanya.

Ang guwapo ng anak ko. Manang mana sa'kin!

"Pababa na rin po sila", sagot nito.

"Daddy!", tawag ni Love habang pababa.

Napanganga ako sa nakita. Ako lang ba? O sadiyang magkamukha ang anak ko at itong si Blaire? Pareho kasi silang naka dress. Kulot din ang mga buhok nila. Ang pagkakaiba lang ay nakaponytail si Blaire. Naka light make up din ang mga ito.