Addicted...

Κεφάλαιο 33

Κεφάλαιο 33ο

Hope's pov:

Κάποιος με σκουντάει ξυπνώντας με.

΄΄Hope... Hope ξύπνα... μεσημέριασε... ΄΄

Ήταν ο Tom. O Tom;! Είμαι ακόμα με τα εσώρουχα! Σηκώνομαι γρήγορα και βάζω ένα σεντόνι πάνω μου

΄΄ Σε είδα Hope. Μην ντρέπεσαι. Έλα ετοιμάσου να πάμε έξω να φάμε ΄΄

΄΄ Οι άλλοι; ΄΄

΄΄ Είδη εκεί ΄΄

΄΄ Μάλιστα... ΄΄

Φοράω ό,τι βρήκα μπροστά μου και μπήκαμε στο αμάξι του. Είναι ένα Toyota Corolla γαλάζιο. Ωραίο αμαξάκι...

΄΄ Εμ... γιατί δεν φορούσες τίποτα; Έγινε φάση με κανέναν; ΄΄

΄΄ Όχι. Μην ασχολείσαι μαζί μου σε παρακαλώ. Ας χαράξουμε άλλους δρόμους. Δεν θες να μπλέξεις μαζί μου ΄΄

΄΄ Κι όμως θέλω! Hope γιατί δεν καταλαβαίνεις; ΄΄

΄΄ Καταλαβαίνω απλά... ΄΄

΄΄ Hope δώσε μου μια ευκαιρία! Μόνο αυτό σου ζητάω! ΄΄

΄΄ Καλά... ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΓΓΥΩΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ! ΄΄

΄΄ Εντάξει... ΄΄ είπε χαρούμενα και επικεντώθηκε αποκλειστικά στον δρόμο. Μα καλά που στον πούτσο είναι το μέρος που διάλεξαν; Ανεβαίνει σε έναν λόφο. ΣΙΓΟΥΡΑ δεν πάμε κάπου με τους άλλους. Ποιος ξέρει τι σχεδίασε...

΄΄ Φτάσαμε... ΄΄ είπε και βγήκε από το αμάξι

Έκανα το ίδιο. Κάθομαι στο πεζούλι και χαζεύω την θέα. Είναι πολύ ωραία... σχεδόν όλο το Manchester φαίνεται!

΄΄ Σου αρέσει; ΄΄ ρωτάει και κάθεται δίπλα μου

΄΄ Ωραία είναι... γιατί με έφερες εδώ; ΄΄

΄΄ Λίγο πιο εκεί είναι και το εστιατόριο που επέμενε η Nell να πάμε απλά είπα να κάτσουμε λίγο εδώ να απολαύσουμε την θέα. ΄΄

΄΄ Μάλιστα... ΄΄

Καθώς κοιτούσα την θέα σκεφτόμουν τον Daniel και όλα όσα συναίβησαν χθες. Πέρασα πολύ ωραία. Ό,τι κάνω μαζί του είναι μοναδικό...

Νιώθω το βλέμμα του να με καρφώνει σαν σφυρί. Γυρνάω και τον κοιτάω στα μάτια. Γαμώτο με αγαπάει! Μπορώ να το διακρίνω! Αλλά δεν ξέρω αν είναι αληθηνό... Δεν είναι όπως του Daniel το βλέμμα. Τόσο μυστήριο, βαθύ, σκοτεινό αλλά και φωτινό ταυτόχρονα! Σου λέει τα πάντα χωρίς να σου λέει τίποτα! Το ξέρω ότι αυτά που λέω δεν βγάζουν νόημα αλλά δεν ξέρω πώς να το περιγράψω... είναι απλά υπέροχο...