Hoofdstuk 10

4 0 0
                                    

Ik laat de afwas voor wat hij is en ren naar boven. Niet om Max te vinden, maar om me aan te kleden en te doen wat ik het beste kan praten met mijn beste vriendinnen Isa en Anna. Ik app Isa met de vraag of ze een auto heeft en dat we naar Anna moeten. 

Vijf seconde later krijg ik een appje met de vraag wat er aan de hand is en dat ze over 5 minuten klaar staat met de auto van Deflo. Ik ren de trap af en wacht buiten, achter me hoor ik nog geschreeuw van Bo met waar ik naartoe ga, maar ik negeer het maar gewoon. Ik wil even weg. Weg van dit alles. 

Isa rijdt voor en ik spring in de auto. Ze kijkt me verbaasd aan en begint te rijden, omdat ik het zo wat commandeer. Als we de grens van ons dorp passeren voel ik me bevrijd. Isa zegt niets, maar kijkt me zo nu en dan nieuwsgierig aan. Ik schud mijn hoofd als teken dat we het er straks over hebben.

Ik begin te twijfelen ik heb Anna al een hele poos niet meer gesproken, behalve toen even in Fiësta. Misschien was het ook wel niet zo'n goed idee om zomaar die kant op te gaan. Zij weet niets van het bestaan van krachten en al dat soort dingen. Ze is gewoon simpel een mens. Geen krachten of niets, daar mag ze haar stamouder wel dankbaar om zijn, want ik zou er alles voor over hebben om gewoon weer normaal te zijn.

Isa remt en stapt uit. 'Kom je nog?' vraagt ze als ze mijn deur open gooit. Ik treuzel, maar stap dan de auto uit. Ik hoor iemand gillend het huis uit komen en zie dat het Anna is. Ze pakt me beet en springt op en neer, terwijl ik even moet beseffen wat er gebeurd. Wat een energie heeft ze toch. 

'Gekken, wat doen jullie hier! Ik ben zo blij jullie te zien! Kom binnen!' roept ze en sleept ons over het tegelpad richting het huis. Haar energie en vrolijkheid werkt aanstekelijk en ik begin te lachen. Dit is net wat ik nodig heb en loop mee naar binnen. 

Anna ploft op de bank neer en Isa gaat als van ouds voor de open haard zitten. Ik ga in de oude leunstoel zitten en kijk mijn beide vriendinnen aan. Mijn telefoon begint de melodie van Pink - Try af te spelen en ik kijk even wie er belt, als ik zie dat het Max is druk ik op de negeerknop. Niet nu, ik wil even adem. 

'Zo, zeg het eens madam. Je ziet er sorry dat ik het zeg belabberd uit.' zegt Anna en kijkt me aan. 'Precies wat ik dacht An!' beaamt Isa en kruipt wat dichterbij ons, maar blijft dichtbij de haard. 

'Zucht... waar moet ik beginnen.' 

'Gewoon bij het begin, wat dacht je daarvan.' zegt Anna en duwt een kussen onder haar hoofd.

'Dat is het hem nu wat is het begin en wat kan ik wel en wat kan ik je niet vertellen.' Anna kijkt me met een frons aan. 'Je kunt me alles vertellen, dat weet je toch. I can keep a secret.' 

'Ja, dat weet ik wel, maar ik weet niet hoe je gaat reageren en ik weet niet of je na die tijd nog wel veilig bent.'

'Kom op Aliva. Ik ben voor de duivel nog niet eens bang en dat wil al heel wat zeggen.'

'Goed, Isa vind jij het erg dat ik het Anna vertel?' vraag ik en kijk naar Isa die zich een beetje verder van ons verwijderd heeft, want wat ik wil vertellen heeft ook met haar te maken. Ze knikt en rolt zich op alsof ze zichzelf in een vervormde futushouding wil zetten.

'Nou, goed An. Ik wil het je vertellen, maar dan moet je me uit laten praten tot het einde. Tot die tijd wil ik geen vragen, geen ja maar en geen holy shit horen uit die mond van je.' zeg ik en Anna kijkt me even aan en knikt dan.

'Je weet nog wel een tijd terug in Fiësta dat we Ian, Tom en de rest tegen kwamen. Dat was toeval, maar alles wat daarna kwam niet. Ian is, sorry was een jager. Samen met Tom, Jay en Tai, maar ook vele anderen die met hen hier zijn komen te wonen. Jager is misschien niet het juiste woord, maar zo noemen zij het. Het is dus niet dat je achter een onschuldig hertje aangaat en deze neerschiet. Zij jagen op mensen met krachten. Er zijn verschillende mensen die krachten hebben, mensen die kunnen transporteren, reizen zonder het openbaar vervoer of een auto te gebruiken. Mensen die dingen kunnen laten zweven en je hebt mensen zonder krachten. De mensen zonder krachten zijn kinderen van de stamouder Breah, waarvan de moeder Leah heet. Leah had wel krachten, deze zij onder haar vier kinderen heeft verdeelt Breah, Levien, Deflo en Amor. Het doet er niet toe wat er daarna exact is gebeurd, maar Breah heeft de krachten afgezworen en daar ben jij een dochter van. Volg je me nog?' vraag ik en zie dat Anna haar ogen wijd open staan en knikt dat ik door kan gaan.

'Levien en Deflo hadden het bij hun moeder en strafte hun met een vloek. Levien werd om het maar zo te zeggen een kind van de nacht. Iemand die alleen maar kon overleven door in het donker te blijven leven. Deflo werd eens in de maand bij volle maan een wolf en zo gingen zij door het leven. Isa hier naast je is een kind van de stamouder Deflo. Even voor de duidelijkheid, Levien, Deflo en Amor waren om het maar zo te noemen oneindig doorleven. Ze werden heel langzaam ouder. Ian en de rest waren opzoek naar mensen die hun krachten misbruikte en deze van het te ontnemen. Amor had twee kinderen Voglia en Steal. Ian was een Voglia net als de anderen en hun waren van mening dat zij goed waren en Steal de slechte. Om het niet te ingewikkeld te maken Ian dacht dat ik ook krachten had, maar ik wist van niets. Ja ik had wel eens rariteiten, maar ik ging er altijd maar gewoon vanuit dat die bij mij hoorde' ik grinnik even als ik terug denk aan ons gesprek in de steeg, hoe ik tot de ontdekking kwam dat ik anders was dan de rest. 

'Goed ik bleek dus krachten te bezitten, maar ik bleek uiteindelijk het vijfde kind te zijn van Leah. Mijn ouders, sorry adoptie ouders wisten van mijn krachten, omdat zij zelf ook krachten bezaten, maar voedde mij op als een normaal kind, normale puber en richting een normale volwassene. Allemaal heel mooi maar dat is dus grandioos mislukt. Ik blijk het evenbeeld van mijn echte moeder Leah te zijn. In de eerste instantie dacht iedereen dat zij slecht was, maar daar ben ik niet zo zeker meer van. Ian probeerde mij te beschermen en mijn ouders ook en dat werd hun dood. Zo dat gezegd te hebben weet ik nu ook dat ik het gewoon kan zeggen ze zijn echt dood en komen niet meer terug.' ik voel een steek in mijn hart als ik het hardop uitspreek, maar negeer het en ga verder.

'Ik en Ian wij waren een stel net als dat jij met Tom een stel vormde. Het enige wat jij dus niet wist waren de krachten en al het andere wat daar bij komt kijken. Ik ontmoette Max, de halfbroer van Tom, Ian en Bo. Het was gelijk raak. Ik was verliefd op Ian, tot over mijn oren, maar ik had ook gevoelens voor Max. Hij begrijpt mij en weet altijd wat er in mij omgaat. Nou ja, bijna altijd omgaat. Nu heb ik hem aldoor weten te negeren, maar gisteren liep dat dus ietsje anders. We hebben gezoend en vanochtend weer, maar ik weet niet zo goed of ik mijn hart weer wil verliezen en de angst dat het weer kapot wordt gemaakt is er gewoon. O en voor ik het vergeet blijkbaar heb ik een andere vader, dan Amor, Breah, Levien en Deflo. Ene Robert genaamd van de Cirvius clan. De clan die iedereen op deze planeet wil overheersen of doden of laat ik het maar gewoon daar bij houden. Robert schijnt de Koning van de Cirvius clan te zijn en ik heb er naast de al genoemde broers en zussen, nog twee halfbroers bij Jermaih en Lucas. Ik zal je dit zeggen An, geen date materiaal. Leah wilde voorkomen dat ik in de handen van Robert zou vallen en gaf daarvoor haar leven, maar voordat ze dat deed zijn Levien en Deflo genezen van hun vloek, althans Levien is genezen, Deflo heb ik op zijn nummer moeten zetten en heeft voorlopig helemaal geen krachten meer..' sluit ik af en zie Anna met open mond van mij naar Isa en weer terug kijken.

'Volgens mij is ze is shock Al.' zegt Isa en springt op om naast Anna te gaan zitten.

'Aarde aan Anna!' roep ik.

'Eh.. ja, dus wat je me eigenlijk wil vertellen is dat ik maar een normale hyperactieve tiener ben en dat Ies een wolf is, tenminste ik neem aan dat je haar niet verandert hebt. Jij daarentegen bent een powervrouw die haar hele leven op de kop heeft liggen, niet alleen je liefdesleven dit keer, maar ook je familieleven. Sjonge, wat ben ik blij met mijn leventje zeg.' geeft Anna als respons en staat op om thee te pakken. 


Evenbeeld part II Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu