The Possessive CEO

TPC-Chapter 4

Nandito na ako sa labas ng FORTIER building. I can say na mas malaki ito kaysa sa building ng dati kong work place. I also heard na marami silang branch not only Nationally but also internationally. Sobrang yaman siguro ng may-ari ng kompanyang ito. The guard checked my things before letting me in. Nang tumango siya saakin ay dumiretso na ako sa lobby. I sat on the sofa before fishing my phone inside my bag to call Mitch.

After two rings ay sumagot na siya.

"Mitch, I'm here sa lobby ng company niyo. Can you assist me kung saan ako magaapply? " Agad kong sabi.

"Pababa na ako. Wait for me." Binaba nanaman niya agad ang tawag. So I patiently waited for her.

Inilibot ko ang mata ko sa loob ng kompanya. Maganda ang interior design nito at halatang professional ang mga tao sa loob. Organisado ang lahat. Makikita mong alam na alam nila ang kanilang ginagawa. 

I saw Mitch na nanghahaba ang leeg at mukhang hinahanap ako kaya tumayo na ako at binitbit ang folder at bag ko.

"Uy!" Sabi ko ng makalapit ako sa kanya.

"Tara na, sinabihan ko yung HR na magaapply yung kaibigan ko kaya I know na mataas ang chance mo na matanggap. At kahit naman na hindi mo ako kaibigan. Siguradong natatanggao ka pa din."

"Bola pa more. Oo na, ililibre kita ng meryenda mamaya, tss." Umiling-iling pa ako pero nakangiti ako.

Hinila niya ako sa office ng HR. The interview went well and I know that I did great. Kinamayan ako ng HR nila and smiled. Gwapo siya at alam ko na may something siya sakin base na din sa titig niya. Nginitian ko nalang din siya.

"I'll just call you Ms. Contreras to inform you kung tanggap ka ba o hindi." Sabi nito.

"Okay Sir, Thank you." Ngumiti nalang ako at nagsimula ng umalis sa kinauupuan ko.

Nakita ko naman agad si Mitch sa labas ng room. Hinintay niya pa pala ako

"Oh anyare? Matatanggap ka ba?" Hawak niya pa ng mahigpit ang kamay ko.

"Maybe? I hope so." Sabi ko. "Ano? Tara na? Meryenda na tayo." Alam ko naman na yun yung hinihintay niya.

"Yes! Gusto ko ng cheesecake and waffles. Lezzgo!" Parang bata. Tss.

After ng meryenda with Mitch, umuwi na ako sa bahay para makapag-pahinga. Sobrang nakakapagod ang araw na 'to. I was about to close my eyes when I heard my phone ringing.

Bababa-babanana, bananaaaa~

Unknown number calling..

Kahit nagtataka ako ay sinagit ko na ang tawag bago pa ang pangatlong ring.

"Hello? Who's this?" I politely said. Baka mamaya kilala ko pala.

"Good afternoon Miss Contreras, This is Mr.Santos the HR of Fortier Company. I would like to inform you that you got the job. You will start tomorrow. Congratulations. Have a nice day."

"Ohmy. Thank you Sir. See you tomorrow." Pinatay ko na ang tawag. This days' ain't bad after all. Nakatulog ako ng may ngiti sa labi.

THIS is the first day na papasok ako sa Fortier Company. Kinakabahan ako kahit na ang sabi ni Mitch ay nagleave daw ng two day ang boss ko dahil may hinahanap daw ito. Ibig sabihin hindi ko pa mamimeet ang boss ko. Woo.

I wore a corporate attire na kulay dark blue. Mas pumuti ang kulay ko dahil sa red lipstick ko. Hindi ako fan ng red lipstick but I want to change. Tinitigan ko ang sarili ko sa salamin hanggang sa masatisfy ako sa itsura ko. Hindi ko na sasayangin ang mga mukha ko para lang sa isang walang kwentang tao. minahal pa mo na nga ng sobra, sinaktan ka pa.

Sumakay na ako ng taxi papunta ng company. Nginingitian ko ang mga taong nakakasalubong ko. nagtitinginan din ang ibang tao saakin. Marahil dahil bago pa ako. Nagtext din si Mitch na hindi daw siya makakapuntang Company dahil may inaasikaso daw siya. Ano naman kaya iyon?

Ang office ni Mr, Fortier ay located sa top floor. Karamihan siguro sa mga CEO ay nasa top floor ang office gaya ni Ca- Wala. Wala akong sinasabi. Kainis.

Inorrient naman ako ni Ms. Mendiola kung saan ang table ko at kung ano ang mga dapat kong gawin. Sa labas ng office nakalagay ang table ko.

"So, bukas mo pa mamimeet si Mr. Fortier, make sure na handa na ang coffee niya. Black coffee without sugar and cream. Sundin mo ang lahat ng uto niya para wala ng problema." Mukhang masungit si Ms. Mendiola pero tama lang.

"Okay po Ma'am, thank you." Tumango lamang siya at sumakay na ng elevator para siguro pumunta sa office niya.

Nagsimula na akong magayos ng gamit ko. Nakakamiss ang dati kong table. Nasa loob ng office ang table ko dati dahil ayaw niya na mawala ako sa paningin niya.

"Ano ka ba Ysa! Ang pathetic mo! Stop reminiscing will you?" Saway ko sa sarili ko.

Sinimulan ko na ulit ayusin ang nga gamit ko. Habang hawak ko ang maliit na picture frame ay kasabay nito ang pagbukas ng elevetor na niluwa naman ang isang lalaki na hinding-hindi ko makakalimutan. Mukha siyang pinagsakluban ng langit at lupa dahil sa pagkasimangot. Bumagsak sa sahig ang hawak ko na naging dahilan ng paglingon niya saakin. Nakita ko ang gulat sa nga mata niya.

"You?!" "Ikaw?!" Magkasabay naming sigaw.