The Possessive CEO

TPC-Chapter 16

Ysabelle Contreras

"I want to tell you something.." Sabi niya kaya napatingin ko sa kanya. Seryoso ang kanyang mukha at mukhang mahalaga ang kanyang sasabihin. "Finish your food first."

Kinain ko ang pagkain na nasa pinggan ko. Uminom ako ng tubig tapos ay pinunasan ang bibig ko gamit ang tissue na inabot niya saakin.

"I'm done, ano yung gusto mong sabihin?" Sabi ko. Sinalubong ko ang kanyang tingin.

Uminom muna siya ng tubig bago magsalita, "Can I court you?" Tanong niya saka hinawakan ang kamay ko na nakalagay sa sa lamesa.

Nasamid ako  dahil sa tanong niya. Agad naman akong umiom ng tubig. Tinatanong niya ba kung pwede niya akong ligawan?

"Kung dahil lang 'to sa nangyari sa ating dalawa dati, you don't have to do this. Nasa modernong panahon na tayo,I fully understand." Inalis ko ang kamay ko mula sa pagkakahawak niya.

Nakita ko ang pag-igting ng kanyang panga.

"You were a virgin for Pete's sake! I didn't expect to hear that from you!" Sigaw niya.

E di lumabas din ang totoo, iniisip niya ang nangyari saamin at guilty siya dahil virgin ako.

"Wala kang pakialam sa virginity ko. A One night stand is a one night stand. Fvck and go right? Hindi naman ako hababol sayo kung iyon ang akala mo." Tumayo ako sa upuan ko.

Magwowalk-out na sana ako pero narealize ko na hindi pala ako makaka-alis dito. Hind rin ako masyadong sanay lumangoy. Shit. Ayaw ko siyang makita ngayon!

Hinarap ako ni Lucas sa kanya. Nangungusap ang mga mata niya.

"Hindi lang naman ito dahil don.." Sabi niya.

"Hindi dahil 'don Lucas? Maglolokohan pa ba tayo dito? Okay, kung hindi, dahil saan? Ha? Lucas? You want to have me again? Is that it Lucas? Katawan ko lang ba?!" Sabi ko habang pinagpapalo ang dibdib niya.

Pilit kong pinipigilan ang luha ko pero hindi ako nagtagumpay. Unti-unti ng pumatak ang mga ito.

Hinawakan ni Lucas ang kamay ko at pinirmi ito sa dibdib ko, nanghihina na ako. Hindi ko mabawi ang kamay ko.

"Hindi lang katawan ang habol ko sayo Ysabelle! Hindi ako ganong tao!" Namumula na ang kanyang mga mata. "I like you! There, I said it. I really like you since that night!" Natigilan ako dahil sa sinabi niya. He likes me? "I really like you.. kahit wala pang nangyari saatin. Nilapitan kita 'non dahil gusto kita. Please believe me Ysabelle.." Paki-usap niya.

Humikbi ako. Patuloy pa din ang pagpatak ng luha ko saaking pisngi. Binitawan naman ng marahan ni Lucas ang kamay ko tapos ay pinunasan ang mga luha ko.

"Shh.. stop crying. I'm very sorry if I took advantage of you that night. Please forgive me Babe." Pang-aalo niya saakin.

"Y-you don't have t-to say sorry.. Hindi din naman a-ako tumutol ng gabing iyon.." Humihikbing sabi ko.

I don't want him to feel guilty. Hindi niya naman ako pinagsamantalahan lamang n'on. Ramdam ko ang kanyang pag-iingat ng gabing iyon. Hindi niya ipinilit ang kanyang sarili saakin.

Niyakap ako ni Lucas habang hinahagod niya ang aking likuran.

Siya ang unang kumalas sa yakapan namin.

"Let's star over again, please?" Paki-usap niya.

Pinunasan ko ang luha ko. Ngumiti ako at umayos ng tayo.

"Hi, I'm Ysabelle Contreras,You can call me Ysa. You are?"  Inilahad ko pa ang kamay ko.

Nakita ko ang pagtataka sa mata ni Lucas ngunit hindi ko iyon pinansin. Tumagal ng limang segundo bago niya tinanggap ang kamay ko.

"I'm Lucas Fortier, Can I call you babe instead?" Kumindat pa siya.

Napatawa naman ako.

"Are you flirting with me Mr. Fortier?" Natatawang sabi ko.

"What if I am? Will you flirt back?" Tinaas-baba niya ang kanyang makakapal na kilay.

"Hmm.. Let me think.." Nilagay ko hintuturo ko sa baba ko na parang nag-iisip. "No!" I stucked my tongue out then run away from him.

"No? Why?!" He said while running after me.

Tawa lang ang naging sagot ko sa kanya. Patuloy lang ako sa pag takbo, habang si Lucas naman ay nasa likod ko. Dahil sadyang mas mahaba ang legs niya saakin, mabilis niya akong naabutan. Pinalibot niya ang kanyang kamay saaking bewang. Paregas kaming hinihingal dahil sa pagtakbo.

Inilapit niya ang kanyang bibig sa aking tenga.

"I will court you, sa ayaw at gusto mo." Pinagtapat niya ang mukha namin. "Will you give me a chance?" Nakatingin siya saakin habang hinihintay ang aking sagot.

"Yes, Lucas." Nginitian ko siya. Wala naman sigurong mali kung bibigyan ko siya ng chance diba? Hindi ko pa naman siya sinasagot.

"Yes! Thank you!" Niyakap niya ako dahil sa tuwa.

"Hep hep." Nilayo ko ang katawan niya saakin. "Manliligaw ka palang remember?" Nagpout siya dahil sa sinabi ko.

Sinong mag aakala na ang CEO na ito ay manliligaw saakin. Hindi ko akalain na kaya niya ilabas ang side niya na 'to saakin. And I'm liking him more for this, yes I like him too. Since that night happened.

NAKA-UPO kami sa bato habang nakababad ang paa namin sa tubig. Naka-upo ako sa suot niyang jacket na hinubad niya para saakin. Baka daw kasi madumihan ang suot ko.

"Gusto mo ng bumalik sa villa?" Tanong niya.

"Paano tayo babalik? Wala naman si Manong Jose?" Hindi naman pwede na lumangoy kami. Tulad nga ng sabi ko, Hindi ako magaling lumangoy.

"We'll ride that boat." Tinuro niya ang isang bangka na nasa gilid.

"Sino magpapa-andar niyan?"

"Ako. Don't worry, sanay ako niyan. And hindi naman kita hahayang mahulog sa iba, dapat saakin lang." Hinampas ko siya dahil sa sinabi niya. What the h. Thats just so cheesy. Parang hindi siya ang supladong Lucas na nakilala ko!

"Kilig ka naman?" Sinundot niya ang bewang ko. Hinampas ko naman ang kamay niya.

"Hindi kaya! Kapal nito!" Singhal ko sa kanya. Tumayo na ako at lumakad patungo sa bangka.

"Ang pikon naman, aminin mo, kilig ka 'noh?" Sabi niya ng makalapit siya saakin.

"Hindi nga!" Napipikon na sabi ko. Nahihiya kasi ako.

"Hahaha. Chill, I was just kidding, wag kang ma-stress, baka mapano si baby." Baby? Wth. Namutla ako. Shit. Bakit hindi ko naisip yon?

"Hahahaha! Your face was epic! Hahaha. I should have recorder it!" Tawa siya ng tawa. Hinampas ko naman ang balikat niya. Hindi pa rin mawala sa isip ko ang sinabi niya. Paano kung may mabuo? Hindi ko na maalala if I'm safe that night.

Tumigil sa pagtawa si Lucas.

"Don't worry sa hindi ko sa loob nilabas, I used withdrawal. Pero baka sa susunod hindi na." Nakahinga ako dahil sa sinabi niya. Pero agad ko din siyang hinampas dahil sa pangalawang sinabi niya.

Sumakay kami sa bangka at tuluyan ng lumabas ng kweba. Isa lang ang nasa isip ko sa mga oras na iyon.

I don't think I'm ready to be a Mom.

---
A/N:

Hello Dahlings! Two updates for you dahil #43 tayo sa General fiction.

PLEASE VOTE AND COMMENT. :)