Baş Belası Küçüğüm

İşte nedeni

Zehra'nın anlatımından:

- Geldik.
Taksici konuşunca ona dönüp elimdeki parayı ona verdim ve taksiden indim. Saat sabahın altısıydı ve ben eve yeni gelmiştim. Yavaşça kapıyı açtım ve sessizce odama çıktım. Elbisimi çıkarıp pijamalarımı giydim ve banyoya girdim. Koray'ın söylediği şeyler halâ aklımdaydı.
" Ben Alina'ya aşığım"
Birini sevdiğini biliyordum, ama o kişinin Alina olacağını düşünmüyordum.
Yüzümü soğuk suyla yıkayıp odama döndüm ve yatağa yattım. Üzerimi örttüm, yastığıma sarıldım ve gözyaşlarımın gözümden akmasına izin verdim.
Aslına bakılırsa Alina'ya hiç kızmamıştım. Tüm öfkem Koray'a karşıydı. Kız benim için hiç tanımadığı bir adamdam beni ondan korumuştu. Ona nasıl kızabilirdim?
Ha birde o var. O adam bildiğin zorla çekiştirdi beni. Koray bana yardım etmeseydi belki şimdi evimde bile olamazdım. Bir de başıma o adamla bela aldım. Daha ne kadar batabilir ki benim hayatım?

Kerem'in anlatımından!

Kolumdaki iğneyi çeken hemşire üçüncü defa aynı soruyu sordu:
- Gerçekten iyi misiniz Kerem bey? Hastanemizde bir akşam kalmanız gerek!
- Bakın ben gerçekten iyiyim ve artık eve gitmek istiyorum. - dedim
- Emin misiniz?
Üzerimdeki örtüyü çekip ayağa kalktım. Başım biraz dönse de ayakta durdum.
- Eminim. - dedim
- Peki. Ben kapının önünde bekleyen arkadaşınızı çağırayım size yardım etsin. - dedi hemşire ve çıktı
Biraz sonra odaya Alina girdi. Çantasından bir eşofman altı ve tişört çıkarıp yatağın üzerine bıraktı.
- Giyin. - dedi emir verircesine
- Ne zamandan beri kötü ve ruhsuz rolünü oynuyorsun? - dedim şortumu çıkarıp pantolonu giyerek
- Konuşma Kerem, giy şunları da gidelim artık.
- Sen iyi misin? - dedim yüzünü ellerimin arasına almaya çalışarak, ama uzaklaştı
- Buna benim sana sormam gerek.
- İyiyim. Bu arada Soner'e ne yaptın? - dedim üzerime tişörtü giyerek
- Hakan sana söylemiştir.
- Söyledi. - dedim gülerek
- Kerem gülme.
- Gerçekten onu vurduğuna inanamıyorum. Silah kullanmayı kimden öğrendin?
- Soner'in neden babam tarafından gönderildiğini değil de kimden silah kullanmayı öğrendiğimi mi soruyorsun?
- Baban benden nefret ediyor güzelim. Nedenini bilmiyorum, ama sen ve baban sadece iki gün içinde beni mahvettiniz.
- Tamam. Şimdi de bilmiyorum ayaklarını oyna. - dedi gülerek ve odadan çıktı
- Nedenini gerçekten bilmiyorum. - dedim arkasından çıkarak
Beni hiç takmadan yürümeye devam etti. Otoparka inince Hakan arabadan inip arka kapıları açtı. İlk ben bindim, ardımdan Alina bindi.
- Eve mi? - dedi Hakan arabaya binince
- Beni babamın çalıştığı bankaya bırakır mısın önce? - dedi Alina
Hakan dikiz aynasından bana bakınca kaşlarımı hayır anlamında kaldırdım. Tabi bunu Alina fark etmedi.
- Tabi yenge. - dedi Hakan
- Artık yenge de demezsen sevinirim. Hem kendimi yaşlı hissediyorum öyle.
- Peki. - dedi Hakan ve arabayı çalıştırdı
Yarım saat sonra Hakan evin önünde durunca Alina hızla arabadan indi.
- Pislik herif. - dedi bana bakarak
- Senden bu sözleri duymak bana şereftir bebeğim. - dedim gülerek
- Kerem seni ıslak odunla eşek sudan gelinceye kadar döverim. Beni sinirlendirme.
Hakan arabanın içinde gülmeye başlayınca ikimiz de bakışlarımızı ona çevirdik.
Gülmeyi kesti ve yapmacık bir öksürükle:
- Pardon. - dedi
Yine birbirimize bakıp tartışmaya devam ettik:
- Bu senin sinirlenmemiş halin mi? dedim
- O levele yükseltme beni. İnan bana sana nasıl işkence yapabileceğimi çok iyi biliyorum. - dedi ve eve girdi
- Bana yardım etmen lazım. - dedim arkasından girerek
- Ne için?
- Duş almam için. Yalnız yapamam. - dedim sırıtarak
- Oldu canım, başka? Hakan yardım etsin sana.
- Ama sen benim sevgilim değil misin? Hakan yerine senin bana dokunmanı tercih ederim. - dedim belinden tutarak
- Değilim. - dedi uzaklaşmaya çalışarak
- Halâ sevgilimsin. Bunu ikimiz detaylı konuşmadan ayrılmıyoruz.
- İstersen avukat çağır. Kerem biz boşanmıyoruz ki. Sevgiliydik ayrılıyoruz. Ayrıldık. Bitti.
Bu sefer onu belinden daha sıkı tutup duvarla kendi aramda sıkıştırdım.
- Bana bu ayrılığın sebebini söylemeden hiçbir yere gidemezsin Alina!