Missing someone you once had, is like removing a ring you've worn for very long. It feels like it's still there, but it's NOT.
This is definitely what I'm feeling right now. Yung feelig na...... nasayo siya tapos sa isang iglap lang, nawala siya sayo. Ang hirap lang isipin na, dati ang saya saya niyo, ang sweet, ang caring, loving, pero ngayon hindi na.... hindi na kayo nagpapansinan, walang communication, walang kibuan, wala lahat. Ang sakit lang. Ano ba kasing nangyare, bat tayo nagkaganito? Wala naman akong ginawang mali, nagkulang bako? hindi naman di ba? eh anong nangyare satin?
Ito nanaman ang nararamdaman ko, Sabi nila, Don't care nalang, wag mo nalang pansinin, wag mo nalang tignan kasi sa huli ikaw parin naman ang mahihirapan. Ikaw pa rin ang masasaktan. Pero bat parang hindi ko kayang gawin, sa tuwing may ksama siyang iba, ang sakit sakit parin. Bakit ba kasi kahit kelan hindi ko kayang mag move on pagdating sa kanya, May nagsabi sa akin noon, Pag nagmahal ka, dapat wag mahal na mahal, para pag nasaktan ka, masakit lang, hindi masakit na masakit. Eh wala eh, mahal na mahal ko eh. Kaya ito ako ngayon, Masakit na masakit ang nararamdaman ko.
Pero, after 1 year nakapag move on na ako, Yan ang sabi ko sa sarili ko ngayon. Nakapagmove on na ako, this time totoo na. Sa sakit, sa pagmamahal... Na sana, kung magkita na ulit kami, hindi mag back to zero ang lahat, ang buong taon kong pinaghirapan, makalimutan ang sakit, makalimutan ang saya nung kami pa, makalimutan lahat ng hinarap namin, at higit sa lahat malimutan siya.
In the end....... worth it naman lahat di ba?
---------
Here you go guys, what do you think? Hahaha. Book 2 :) Before anything else ha. Mabagal ang Update nyan. I'll try na evey weekend makapag update kasi studies first. Haha. Sa 13 pa namang pasok ko kaya, keri pa sa ngayon pero once na pumatak yung 13 dun na nyan magsisimula. :))
