Transforming Rain

[TR] 11.

“So, ba’t ka takot sa rides?”

“Ba’t naman kita sasagutin?” Maangas kong sagot.

Inangat nya yung Nips at winagayway sa mukha ko. Nakangisi sya. Yung ngising nang-iinggit. “Gusto mo ‘to di ba?”

Sinundan ko ng tingin ang Nips.

Aaaah. Pakiramdam ko, maglalaway na ‘ko.

Hinablot ko yung Nips pero naiwas nya.

“Tss. Oo na.” Kinuha ko yung straw ng orange juice at tinungga. Ayun, ubos.

*buntong-hininga*

Nahuli kong nakatingin sa ‘kin si demonyito.

Tinaas ko ulit sya ng kilay.

“Start with the backstory!” Utos nya.

“Nagmamadali ka? Sige, wag na lang.”

“Arte mo, freak. Start na!”

“Oo na!” Bwisit naman ‘to. San ba ‘ko magsisimula? “Grade 5 ako nun---”

“Oh?”

“Manahimik ka nga!” Kunwaring nag-zip sya ng bibig. Kuuu! Totohanin ko yang pagzi-zipper jan sa bibig mo eh. “B-in-ully ako---”

“WHAT?! IKAW?! B-IN-ULLY?!” Bulalas nya. Saka tumawa ng malakas.

Syets! Hininaan ko nga lang pagkakasabi, narinig pa. May sa-aswang ‘tong demonyitong ‘to eh.

Nilamukos ko yung table napkin at binato ko sa mukha nya. Ayun! Shoot sa nakanga-nga nyang bibig.

“Hahaha--- ASDFGH!” Umubo-ubo sya hanggang sa mahimasmasan. “Tuloy.” Namumula pa rin sya. Nagpipigil yang demonyitong yan! Psh.

Ayoko na. Kaurat.

Nagcross-arms ako. Saka nilipat ang tingin sa labas.

“Oh, nag-iinarte na naman po sya.” Sinipa nya ‘ko ng mahina. “Tuloy sabi eh.”

“B-in-ully nga ako!”

“B-in-ully?? So? Pag b-in-ully, matatakot na sa rides? I don’t get it.” Pa-iling-iling at nakakunot ang noo nya.

“Dinala ako dito nung mga hinayupak na freshmen students. Sinakay nila ako dun sa ferris wheel mag-isa ng paulit-ulit tapos iniwan nila ako.” Dire-diretso kong sabi.

“Yun lang?!”

Pinanlisikan ko sya. “Yun lang?!”

“HOY! Eleven years old lang ako nun! Tapos maiiwan ako sa isang bwisit na lugar na gaya ne ‘to?! Peste lang! Di mo alam kung panong muntik ng mamatay nanay ko kakahanap sa ‘kin!”

Natulala sya sa biglang pagsigaw ko. Napaisip ata.

“Excuse me, Miss. Is there any problem?” Tanong sa ‘kin ng lumapit na server.

“No, there isn’t. Pagpasensyahan mo na ‘tong girl friend ko, di lang talaga nya kayang kontrolin minsan yung boses nya.” Agad na sagot ni demonyito.

“Ah… Girl friend nyo po?” At nag-pout pa si iha. Bakit? Minamaliit nya ba ‘ko?

“Oo, bakit? Me angal ka?” Sabat ko.

Nataranta ang server. “Oh… N-no. W-wala po.” Todo naman makailing. “Excuse me po.” Nagkukumahog syang umalis.

Narinig ko namang tumawa si demonyito. “Talaga? Girl friend kita?” Tumawa ulit.

*puk!*

Binato ko syang ng straw. “Wag kang feeling, bwisit ka.”

Hoy! Hindi sa gusto kong tawaging girl friend nya ah. Yak kaya. Pero ayokong minamaliit ako. KAHIT SA ANONG ASPETO!