Chapter 16

1K 52 2
                                    

'Δεν μπορω να το πιστέψω' μου είπε με ενα μεγαλο χαμόγελο 'γιατί;' 'γιατί μου φαίνεται περίεργο ήρθες και μου ειπες οτι έχει αισθήματα για εμένα και με φιλησες ΜΕ ΦΙΛΗΣΕΣ μήπως το ονειρευομαι;..πες μου την αλήθεια' 'Lolo μου δεν ονειρευεσαι, οοολο αυτό είναι αλήθεια' της είπα γελώντας δεν είπε κάτι απλως είχε ενα χαζό χαμόγελο στο πρόσωπο της 'γιατί δεν απαντας και με κοιτάς έτσι;' 'ξανά πες το' 'ποιο;' 'αυτό που ειπες το Lolo μου' 'Lolo μου' 'ξανα' 'Lolo μου Lolo μου Lolo μου' καθώς της το έλεγα την είχα παρει αγκαλια και γελαγαμε 'ευχαριστημενη;' 'πολυυ' μου έπιασε το χερι και με τράβηξε προς την πόρτα του δωματίου της 'πάμε μέσα' μου ειπε ενω την σταματατησα βάζοντας το χερι μου πιο πανω από το στήθος της 'δεν μπορω πρεπει να φύγω..πρεπει να' 'πας στον Dylan' μου πε με εντελώς διαφορετική διάθεση 'μην είσαι έτσι..το ξέρεις οτι είναι δύσκολο για μένα' 'ναι το ξέρω αλλά τι θα γίνει με εσας..με εμας;' 'δεν ξέρω Lolo πάντως να είσαι σίγουρη ότι σε θέλω' την φιλησα και την αγκάλιασα 'θα τα πούμε' της εκλεισα το μάτι και εφυγα. Όταν κατεβηκα κάτω είδα την Dinah με το κινητό στο χερι 'τι κανεις εκει;' 'μιλάω με τον Darren' 'οοο για πες τι γίνεται με αυτον;' 'εμ τίποτα' 'έλα τώρα αφού σε γουσταρει και τον γουσταρεις και εσύ' 'χαχα εγώ;' 'ναι μην μου κανεις και την δυσκολη τώρα' 'καλά οκ τον θέλω αλλά δεν ξερω' 'γιατί;' 'δεν νομιζω να το παει προς τα εκεί' 'πας καλά προς τα εκεί το παει, φαίνεται' 'σιγουρα; ' 'ναιι' 'τέλεια...για πες τα δικά σου τι έγινε με την Lauren;' δεν της απάντησα πήρα τα πράγματα μου και πήγα προς την πόρτα 'Mila πες μου θα σκασω.. ωχχ για να μην μου απαντας παει' γυρισα και της εκανα νόημα να σταματήσει να μιλάει 'της είπα αυτα που αισθάνομαι, την φιλησα και μετα έφυγα για να πάμε στον Dylan' με κοίταξε λες και είχε ξενερωσει 'omg τι ξενερωτο
..πες μου οτι μετα απο αυτό σε θέλει πισω;' 'ναι βασικά δεν ηταν έτσι ακριβώς.. της είπα οτι όλο αυτό είναι δύσκολο για εμένα και' 'αστο αστο καταλαβα' πήρα μια ανασα 'τι λες να κανεις με τον Dylan;' 'θα του πω την αλήθεια, δεν αντεχω να του λέω ψέματα' 'σήμερα;' της εκανα ενα καταφατικό νεύμα και την αγκάλιασα σφιχτά.

Όταν έφτασα στο ξενοδοχείο αποχαιρέτησα την Dinah και πήγα στο δωμάτιο μου, άνοιξα την πόρτα και είδα τον Dylan να κάθεται στο κρεβάτι και να έχει δυο βαλίτσες στο πάτωμα 'Dylan τι γίνεται;' 'αυτό που έπρεπε να έχει γίνει εδώ και καιρό' 'τι εννοείς;' είπα με βουρκωμενα ματια 'έλα τώρα ρε Mila, μην κανεις οτι δεν καταλαβενεις' τώρα ένιωθα τα δάκρυα να πέφτουν στα μάγουλα μου 'σε παρακαλώ μην κλαις' 'δεν μπορώ' 'αφού το ξέρεις οτι είχε ερθει η στιγμή για να με πιο σαφής είχε ερθει εδώ και καιρό' 'συγνώμη' του είπα κλαίγοντας πιο πολύ απο τι πριν 'συγνώμη που βρήκα κάποια αλλη και' 'σσςς είναι εντάξει δεν μπορούσες αλλο και το κατανοώ' 'πως είσαι τόσο ψυχρεμος; εγώ στην θέση σου θα είμαι είχα σκοτώσει' 'δεν μπορω να το κάνω αυτο, δεν μπορω να το κάνω σε εσένα.. στην αγάπη μου'  είπε με δάκρυα στα ματια και αυτός, δεν το μπορω αυτο 'θέλω όταν γυρίσεις πισω, να είσαι μια χαρά..να βγενεις, να συνεχίσεις την ζωή σου' 'αυτό θα προσπάθησω να κάνω' με πήρε στα πόδια του και αρχισε να μου χαϊδεύει τα μαλλιά 'γιατί κλαις;' με ρώτησε δίνοντας μου ενα φιλί στο μάγουλο 'δεν θέλω να σε χασω, θέλω να σε έχω στην ζωή μου' 'μα δεν θα με χάσεις' 'μην λες χαζομαρες, δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει αυτό που λες' 'και όμως' 'Mila κοιτάμε κοιτάμε στα ματια' τον κοίταξα και ήμουν έτοιμη να ξανά κλάψω 'θα μιλάμε, θα γράφουμε ο ένας στον άλλον θα κάνουμε τα παντα απλα δεν θα είμαστε μαζι εντάξει;'  του εγνεψα, με έπιασε απο τον λαιμό και με φίλησε απαλά και γλυκά σαν να ήθελε να μου αφήσει μια γλυκιά ανάμνηση, το φιλί κράτησε για κάμποσα λεπτα και όταν σταμάτησαμε σηκώθηκε πήρε τις βαλίτσες του και με αγκάλιασε σφιχτά 'αυτο ειναι για εσενα το ειχα παρει εδω και καιρο για την επέτειο μας αλλά δεν πειραζει που δεν θα υπάρχει αυτή η σχέση για να στο δωσω τοτε' μου άνοιξε τα χέρια και μου έδωσε ενα κοκκινο κουτάκι 'θα τα ξανά πούμε' άνοιξε την πόρτα και εφυγε. Έχω να πω οτι δεν είχα ξανά νιώσει ετσι... αυτό που νιώθω τώρα ηταν κάτι το διαφορετικό λες και ειχε σπάσει η καρδιά μου...έχω ζησει παρα πολλά με τον Dylan και καλά και κακά που θα είναι δύσκολο να τον ξεχάσω. Άνοιξα το κουτί και είδα ενα χρυσο κολιέ να γράφει το ονομα μου 'Camila' το εβγαλα και το έβαλα στον λαιμό μου, πήγα να το με δω στον καθρέφτη και όταν το είδα άρχισα να κλαίω ξανα...ξαπλωσα στο κρεβάτι και πήρα το κινητό μου, το άνοιξα και μπήκα στο άλμπουμ με τις φωτογραφίες είδα όλες αυτές που έχουμε βγάλει μαζι. Όλο το βράδι εκανα αυτό το πραγμα, μέχρι που με πείρε ο ύπνος χωρίς να το θέλω.

~~~~~~
Συγνώμη για οποιοδήποτε λάθος vote comment follow plz❤❤
#Ihateyou-Youloveme #camren @camren

I hate you-You love me (greek fanfic)Where stories live. Discover now