Levi x Shiro

Łzy Które Płyną Są Spowodowane Moim Cierpieniem 10

Hej, jakoś spiełam dupe i po tym ostatnim spamie ^^
06:50 telefon zaczął mi wibrować patrze a tu 26 powiadomień....
A ja uradowana że ktoś czyta ^^
Musze was za smucić i siebie samą także ;-;
Mój ukochany :/ program usunął wszystkie moje opanowana.... Jak i projekty jestem zdołowona bo nieda się odzyskać.... ;-;

Miłego czytania :)
******************************
Cisza. Idealna cisza, pozwalająca na dłuższe spanie. Nikt nie przeszkadza, ani nic nie mówi, po prostu niebo. Jak zawsze jednak, ktoś musiał mi przerwać ten błogostan.

- Kapralu, już jestem.
- Z łaski swojej, mów ciszej - usłyszałam, tak dobrze mi znane, warknięcie.
- Tak jest - znów, nieznany mi osobnik, powiedział coś głośno.
Delikatnie się skrzywiłam i wtuliłam w źródło ciepła.
- Przynieś jedno śniadanie i dwa kubki, jeden z herbatą a drugi z gorzką kawą.
- Tak jest. Tutaj mam to wszystko przenieść? - zapytał nieznajomy. 
- Tak - odpowiedział Kapral, z nieukrywaną irytacją.
Później usłyszałam już tylko trzask drzwi.
Poczułam na policzku coś delikatnego, mokrego i zarazem ciepłego. Gdy otworzyłam zaspane oczy, zauważyłam uśmiechniętego Kaprala obok mnie. Chwilę mi zajęło rozmyślanie, czemu trzymam go za koszulę...
Zaraz, gdy sobie to uświadomiłam, spojrzałam na Kaprala, który przez cały czas mi się przyglądał.
Chwycił mój policzek jedną dłonią, i zaczął ruszać swoim kciukiem po zarumienionej skórze.
- Kawaii - usłyszałam, i ponownie poczułam wargi na moim policzku.
- Kapralu! - delikatnie go od siebie odsunęłam.
Sam wyżej wymieniony spojrzał na mnie z irytacją. I podniósł rękę. Nim zdążył się zamachnąć,  wystraszyłam się i skuliłam. Przed oczami ujrzałam chwilę, gdy Kapral mnie pobił.
W oczach stanęły mi łzy.
Gdy nagle wszystko minęło. Poczułam, jak Kapral przyciąga mnie do swojej klatki piersiowej. Popatrzyłam na jego twarz.
- Przepraszam, nie chciałem cię przestraszyć. To po prostu z przyzwyczajenia... kwiatuszku.
Chciałam już coś powiedzieć, gdy pukanie do drzwi  nam przerwało.