Finding our way

Hoofdstuk 1

Ik loop heen en weer. Wachtend op mijn vader. Al voor de zoveelste keer wist hij me omtepraten en ga ik nu mee naar een wedstrijd van ajax. Zelf heb ik niks met hun. Ik ben Femke de Boer. Dochter van Frank de Boer. En ja je zou denken omdat ik zijn dochter ben dat ik gek van voetbal ben. Nou niet dus. Ik zie een zwarte auto aankomen en ik zie iemand toeteren. Oke dat zegt al genoeg. Hij rijd naar me toe en ik stap in. "Heey pap" zucht ik geërgerd. "Heey lieverd! Heb je er een beetje zin in" lacht hij vrolijk. Kan je dat niet zien ofzo. "Nee het zijn zwetende sukkels die 90 minuten lang achter een bal aan rennen. Ik snap niet dat je dat leuk vind" mopper ik en rol met mijn ogen. "Ik weet zeker als we er zijn dat je het leuk gaat vinden. Ik kijk naar buiten en zie huis voor huis voorbij gaan. De ArenA komt langzaam te voorschijn. Weer zucht ik en als we er zijn parkeert mijn vader de auto. We stappen uit en lopen naar binnen. "Ga jij het maar verkennen ofzo. Ik moet even wat regelen" zegt hij en glimlacht. "Wil je van me af ofzo" lach ik dan ook. Hij zucht en draait zich om. Ik loop verder de gangen in en kom ergens waar ik geen flauw idee van heb waar ik ben. Ik kijk naar de foto's die op de muren hangen en bots tegen iemand op. "Watte! Hallo kan je niet uitkijken waar je loopt ofzo?" Roep ik kwaad. "Sorry ik zag je niet" verontschuldigt hij zich. "Ik ben toch niet ontzichtbaar?" Zeg ik al wat kalmer en kijk hem aan. Hij steekt zijn hand uit en ik pak hem aan. Zo trekt hij me omhoog en staan we dichtbij elkaar. Ik zet een stap naar achter. "Nou oke sorry het spijt me" zeg ik dan maar. "Wat doe je hier eigelijk? Werk je hier of?" Vraag ik en hij begint te lachen. Ik frons. "Euhm ik snap het niet was het nou zo grappig wat ik zei of?" Vraag ik en hij schudt lachend zijn hoofd. "Nee hoor ik ben een speler" glimlacht hij. Oh oeps... ik voel mijn wangen rood worden. "Sorry ik had je niet herkent" zeg ik wat ongemakkelijk. "Geeft niet hoor. Maar ik moet gaan! We gaan opwarmen. Zie ik je nog een keer?" Vraagt hij en glimlacht. Ik knik. "Vast wel" zeg ik. "Oke mooizo. Doei" zegt hij en draait om. Op zijn shirtje staat nummer 7. Oke Femke onthoudt dit. Ik draai me weer om en begin met lopen. Hier links. Ownee wacht rechts. Oke ik ben hier dus niet goed in. Laat ik maar de eerste links dan rechts en dan weer rechts gaan. Ik loop de route en als ik het dan nog steeds niet kan vinden loop ik maar wat paatjes in. Het komt me hier bekent voor. Ik loop door en zie mijn vader glimlachend staan. "Zo was het leuk" vraagt hij. "Eerlijk" vraag ik en hij knik. "Nee" glimlach ik blij. "Nou oke we gaan naar het veld kom je mee?" Vraagt hij en ik knik ja. Eindelijk. Snel weggaan hier. De jongen blijft maar in mijn hoofd zitten. Ik weet zijn naam niet eens.

_________________________________________
Omg! Eerste hoofdstuk❤🎉😄 Ik ben niet zo goed hier in.... Maar ik vind het leuk om te doen! Hopelijk vonden jullie dit hoofdstuk leuk!
Xx Faye😄🎉❤💖