Finding our way

Hoofdstuk 29

P.o.v Daimy
Ik kijk hem aan en zie hem langzaam knikken. "Oh god. Ga naar haar toe dan!" Moedig ik hem aan. Hij schud zijn hoofd. "Ze wilt niet met me praten" jammert hij. "Tuurlijk wel!" Zeg ik en kijk weer naar zijn knokkels. "Daar moet je echt wat mee doen" zeg ik en hij begint een beetje te lachen. "Kom we gaan naar haar toe" zeg ik lief en pak zijn hand. We lopen de trap af zo naar beneden.

P.o.v Femke
Ik zit op de bank. Daimy is nergens te bekennen. Oke dan ga ik maar douchen. Ik stap mijn kamer binnen en pak spullen. Ik loop naar de douch en ga eronder staan. Ik hoor de deur in de woonkamer open gaan. Waarschijnlijk is dat Daimy. Als ik klaar ben met mijn haar stap ik eronder vandaan en droog me af. Ik heb een wit topje met een blauwe joggings broek gepakt en trek het aan. Ook kam ik mijn haar en stop het in een knot. Ik loop de woonkamer binnen en zie niet Daimy maar Viktor zitten. Ik bekijk hem en zie al gauw zijn kapotte knokkels. Wow. "Gaat het wel" vraag ik gelijk bezorgt en loop naar de kast toe. Ik pak de verband doos en loop naar hem toe. "Femke alsjeblieft" mompelt hij. Ik kijk op en pak zijn handen vast. Uit de doos pak ik een verbandje en wat spul zodat het schoon word. Ik smeer het erop en wikkel het om zijn hand heen. Hij kijk me aan. Ik voel me best ongemakkelijk. Als ik het heb vast gemaakt laat ik zijn hand los en kijk hem aan. "Waarneer vertrek je" vraag ik. "Femke alsjeblieft stop erover" zegt hij een beetje geërgerd. "Het is maar een vraag hoor?" Snauw ik. Hij kijkt me boos aan. "Nou als we hier weggaan ga ik daar heen nou blij" snauwt hij terug. "Oh en nu kan je wel antwoord geven. Kleuter" mompel ik. "Weetje wat! Laatmaar met jou valt niet eens te praten" schreeuwt hij oppeens. Ik schrik ervan en kijk hem fronsend aan. "Ja tuurlijk nu is het opeens mij schuld! Ik ben niet degene die 2 dagen van te voren zegt dat hij Fucking 3 maanden weg is!" Schreeuw ik nu terug. Hij kijkt me boos aan en loopt weg. Met een harde knal laat gooit hij de deur dicht. Ik plof op de bank neer. Ik begin zachtjes te huilen en pak mijn telefoon. Ik open instagram en begin met foto's te liken totdat de deur open gaat. Ik kijk op en zie Daimy daar staan. Ze komt naast me zitten en gaat op mijn schoot liggen met haar hoofd. "Wat een vermoeiende dag zeg" lacht ze. Ik draai met mijn ogen en sta op. "Ik ga slapen" zeg ik en loop mijn kamer binnen en ga in bed liggen. Snel check ik mijn telefoon en val al gauw in slaap.

----
Ik open mijn ogen en besef me dat we morgen al weer terug gaan. Met een zucht rol ik uit bed -niet letterlijk- en kleed me aan. Ik pak een roze hempje en een lange rok met roze slippers. Ik loop mijn kamer uit naar beneden. Ik ga aan tafel zitten en Viktor blijft me alleen maar aankijken. Ik geef hem een boze blik en draai me om naar Nicolai. "Ik heb dus geen zin in morgen! Ik blijf gewoon in mijn bed liggen" mompel ik en Nicolai moet lachen. "Dan moet ik je dr wel uit tillen" grinnikt hij. "Oke best" zeg ik en en steek mijn tong uit. Ik stap van tafel af en ga samen met Nicolai eten halen. "Omy dit ziet er lekker uit" zeg ik en wijs naar een soort vla ofzo. Ik hoor hem lachen en ik haal mijn schouders op en gooi het op mijn bord. Achja als ik het niet lust geef ik het wel aan Nicolai. Hij lust echt alles. En dan bedoel ik ook echt alles! Ook pak in sap en een croissantje en lopen we weer terug. Ik begin met eten en voel ogen op mijn branden en ik kijk recht voor me uit. Als ik Viktor aan kijk kijkt hij gelijk weg. Ik eet weer verder.

~~~~
Oke omdat jullie het zo graag wouden!💖😄 Extra hoofdstukje! Ik had ook wel zin om te schrijven👏 kan beetje saai hoofdstukje zijn maarja!🎀❤ vandaag is mijn fiets kapot gegaan... er zit een hele erge slag in de achterband en nu gaat hij telkens tegen de band😑 ja dat is nou weer echt een actie voor mij! Maarja hopeyoulikedit!💖💖

Xx Me💖😄❤