Ile Magique

Chapter 16

REALINDA CRUZ'S POV

Jb, Prey, Hilary, Kun and I stayed at the hut while the others are out. It's a good thing that Hilary remembered what the strange light said. Malaking tulong iyon para saamin dahil ayun ang kasagutan para mahanap namin ang mapa at ang susi na magpapalabas samin dito sa isla. While listening to them, I can't help but think and worry about Cath. Nasaan na kaya siya?

After namin magusap-usap ay hinatak si Hilary si Kun papunta sa mini storage room namin sa hut. Nakakatuwang makita yung ngiti si Kun habang alalang-alala naman si Hilary sa sugat niya. Kinikilig ako para sa kanila omg! Just like Jack and Sheng, bagay din silang maging couple. Sana bagay din kami ni ---

"AHHHH! JB BWISIT KA ILAYO MO SAKIN YAN!" nilingon ko si Jb, pero pag lingon ko ay isang malaking patay na daga ang sumulpot sa harap ko. I started screaming and running out of the hut, nakasalubong ko pa nga yung iba eh. But I didn't see their faces because I was too busy running for my life! I hate rats!

"JUANCHO BARTOLOME ANO BA!" sigaw ko habang tumatakbo, ayaw niya akong tigilan! Aba't talagang nagagawa pa niyang humalakhak! Napakawalanghiya! "ILAYO MO YAN PLEASE!" pagmamakaawa ko habang hingal sa pagtakbo. Talagang maaabutan niya ako dahil lalaki siya at mas malaki ang pata niya kesa sakin, ano!

"Ayan na ako Realinda!" sigaw niya. Tuluyan na akong napagod at hinayaan ko nalang na bumagsak ang katawan ko sa buhangin. Pumikit lang ako at hindi ako gumagalaw. Tignan ko kung anong gagawin nitong walanghiyang mokong na'to! Mhehe.

"Reya?!" narinig kong sigaw niya habang papalapit saakin. Dumilat ako ng kaunti at nakita kong binitawan na niya yung walanghiyang daga. Paglapit niya ay agad niya akong hiniga sa hita niya. He's hugging me! Pinipilit kong hindi matawa dahil sa reaksyon niya.

"Reya! Wake up!" natatarantang sabi niya habang inaalog ako. Akala mo ha. "Pag hindi ka gumising!" pagbabanta niya sakin, "Hahalikan kita!" dagdag niya. Muntik na akong mapapitlag dahil sa sinabi niya. My heart started to beat faster than usual. I can feel my cheeks getting hot. Pero hindi ako magpapatinag! Paninindigan ko tong pagka-himatay ko!

"Isa, hindi ako nagbibiro." seryosong sabi niya. "Dalawa..." pagpapatuloy niya sa pagbilang. Hindi ako didilat dahil alam kong hindi niya magagawa yon. Ilang araw pa lang kaming magkakilala tapos manghahalik siya? Utut nya.

Hindi ko na narinig ang pagbibilang niya. All I can feel is his warm breath getting closer to my face. I don't know but I didn't open my eyes. Until I felt his nose touched mine.... then I sneezed. I sneezed on his face. His handsome face.

"Ay sh*t!" sambit niya sabay bitaw sakin, dahilan para kumalabog ang ulo ko sa buhangin. Umupo ako at napatingin sa kanya. Hindi ko maiwasang matawa dahil sa reaksyon nya! "Hahahahahahahaha!" halakhak ko. "What the heck!" sigaw niya habang nakatingin ng mabuti saakin. "Hoy arte mo! Walang namang sipon yung bahing ko ah!" sabi ko habang tumatawa.

Nilapitan niya ako tapos kiniliti sa leeg, my ticklish, weak point. Nung pakiramdam ko na mauutot na ako kakatawa ay tumigil na siya at humilata sa buhangin katabi ko. "Do you wanna get out of this island?" tanong niya pagtapos ng ilang minuto. "Ofcourse, I do!" I replied. "Kung makakaalis ba tayo dito... May pag-asa bang...." putol-putol niyang sabi.

Napatingin ako sa kanya habang nakakunot ang noo, and he was looking at me as well. "What?" I asked. Napatingin siya sa ulap sabay iling at sabi ng, "Nevermind." Tapos bigla na siyang tumayo at naglakad palayo sakin.

I was left dumbfounded. Umupo ako sa buhangin then somebody poked my back. When I turned to face that someone, it was Yujin with Cath riding on his back. Nagmadaling bumaba si Cath sa likod ni Yujin, "Ayan na, naisipan na niyang bumalik."  nakangiting sabi ni Yujin. He took my hand then placed it on Cath's hand. "Please, make it up, you two. Ayokong nakikitang nagkakagulo tayo dito. Tsk, tayo nalang nga magkakakampi eh!" he said then messed our hair. After that, he hugged us then smiled as he left.

Napatingin ako kay Cath na kahawak-kamay ko. I was about to apologize when she said it first, "Reya, I'm sorry. I'm sorry kung pinagbintangan kita. It's just, that book wasn't really just a book it's--," sabi niya pero pinutol ko, "I know, pamana sayo yang librong yan kaya mahalaga. And it's okay now. Apology accepted." I said as I smiled and hugged her.

I was teary-eyed when we hugged. It felt good and comfortable. "No, Reya the book is..." pagpapatuloy niya pero bigla kaming tinawag nina Jack. "Hey, you two! Stop the drama! We have a meeting! Come on!" sigaw nito habang natatawa. Nagkatinginan kami ni Cath at ngumiti. I'm glad we're fine now. We held hands as we walk our way to the hut.