kan je niet laten gaan

436 50 24
                                    

Issam's perspectief

Vroeg in de ochtend moest ik Lina naar school brengen, aangezien ze anders te laat zou zijn voor haar les. Toen we op Lina's school waren aangekomen, stapten we allebei uit de auto. Lina keek achterom en glimlachte naar een meisje. Ik vroeg haar naar wie ze glimlachte. Ze antwoordde dat het Roudayna was, een oude vriendin van haar. Ik was geschrokken door haar antwoord en kon het niet vatten. Lina had weinig tijd, want haar lessen zouden beginnen. Ik zei haar nog snel dat ze Roudayna na school moest meenemen naar huis. Ze knikte ja en bedankte mij voor het brengen en liep de school in. Ik bleef nog even dagdromen op de parkeerplaats over het feit dat ik Roudayna na zoveel jaren weer zou zien. Thuis aangekomen liep ik linea recta mijn kamer in om verder te slapen. Om 14:30 in de middag werd ik wakker. Ik liep naar de badkamer, deed mijn ding, nam nog snel een douche en kwam eruit. Daarna ging ik mijn kamer in, kleedde me om en liep naar beneden. In de woonkamer zag ik Lina zitten op de bank. Ik vroeg haar waar Roudayna was. Ze antwoordde dat Roudayna ieder moment kon aankomen. We bleven beide naar het tv scherm kijken. Na een tijdje ging Lina naar de wc. Precies op dat moment ging de bel. Lina schreeuwde vanuit de wc dat ik de deur moest openen, omdat het waarschijnlijk roudayna was. Ik liep richting de deur en deed het open. Ze bekeek me van top tot teen en staarde me met grote ogen aan. Ook ik staarde naar haar. Ze had nog steeds mooie grote ogen met lange wimpers en een perfecte slanke figuur. Ze had haar lichtbruine krullen, die als een zijdezachte massa langs haar schouders vielen, los. Nadat we beide klaar waren met staren, groette ze me met een zachte "Hey". Haar engelenstem heb ik lang moeten missen. Hey... Kom je naar binnen? In de hal aangekomen trok ze rustig haar schoenen uit. Ik begeleide haar naar de woonkamer en meldde haar dat Lina eraan kwam. Ze knikte ja. Na een lange stilte vroeg ik haar hoe het met haar en haar familie gaat. Ze antwoordde dat het met iedereen goed ging. Na een tijdje waren we in een gesprek gewikkeld, maar mevrouwtje Lina moest het zo nodig verpesten. Ze groetten elkaar en liepen de trap op naar de kamer van Lina. Tijdens het gesprek met Roudayna voelde ik me zo goed, ik kreeg zelfs een raar gevoel. Later op de dag werd er voor de tweede x aangebeld. Deze x waren het mijn ouders. Ik groette ze beiden met "salaam u alaikom" en een kus op de voorhoofd. "Menietedja Lina (waar is Lina) " ? Yemma akat senej qi ochem enes iq (Mama ze is boven in haar kamer met Roudayna) "Menwen Roudayna (wie Roudayna)" Ta3xat inou (oude vriendin van haar) "Ah wakha (Okay is goed)." Nadat ik had geholpen met de boodschappen liep ik naar de kamer van Lina. Bij de deur hoorde ik ze giechelen. Ik klopte op de deur en liep naar binnen. Ik keek naar Roudayna en bleef haar aankijken. Ze begon te blozen en keek naar beneden en Lina die meekeek schoot in de lach. Ik vertelde haar dat yemma en beba beneden zaten, waarna we met z'n drieën naar beneden liepen. Roudayna groette yemma uitbundig en nam ook meteen afscheid. Ze zei dat haar broer had gebeld en gezegd had dat hij om de hoek van de straat stond te wachten op haar. Ze zei mij gedag en ik knipoogde nog naar haar. Daarna liep ze de deur uit. Ik zuchtte diep en liep de woonkamer in. Aan de eettafel droomde ik weg naar vanmiddag, Lina keek me steeds sneaky aan en lachte. Na het eten deden de vrouwen de afwas en mijn vader ging naar de moskee. Ik liep mijn kamer in en lag in bed. Voor even keek ik tv, waarna ik in slaap viel met de tv aan.




" Confidential talk, secret conversation. "Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu