The Story of Us (On-Going)

Chapter 12

This is looking like a contest

of who can act like their careless

But I like it better when you were on my side.

The battle's in your hands now,

But I would lay my armor down

If you said you'd rather love than fight.

**

"Here,"

Iniabot ko sa babae yung panyo ko. Nandito ako ngayon sa Broken Hearted Center. Pero hindi ko kasama si Charice. Pinagsabihan niya kase ako na wag ko daw kakausapin ang babaeng ito. Pero feeling ko kailangan ko siya. Feeling ko may something sa kaniya. At kailangan kong malaman kung ano yung something na yun.

"Im Sky, by the way."

Inalok ko sa kanya ang kamay ko. And luckily, tinanggap niya naman.

"Im Ash,"

"Nice name."

"Thanks." At ngumiti siya sakin. She smiled. And its beautiful.

"You should keep smiling. It looks good on you."

Baka nagtataka kayo bakit english ako ng english dito. Blonde kasi 'tong si Ash. Naglakas loob akong pumunta dito at lapitan siya. Good thing hindi niya ko sinungitan.

"Liam."

Halos pabulong niyang sabi. Pero narinig ko pa rin.

"Excuse me?"

"I remembered Liam, he oftenly says that to me back then."

"Who is Liam? Hope you don't mind." Tanong ko na may halong pagtataka.

"Maybe you should walk me out before i tell you my story."

"Sure" Napangiti ako at agad na tinulungan siyang bumangon.

Dinala ko siya sa isang park na may nakapalibot na maraming resto. Para marami kaming choices if ever na maisip niyang kumain. Sabi niya sakin first time niya daw makalabas ng center. Wala daw kasing bumibisita sa kaniya. Bawal naman kasi talagang lumabas sa center. Nagpumilit lang kami kanina sa management.

Nakaupo kami sa swing sa gitna ng park. May mga bata na naglalaro pero di naman ganun kadami dahil weekdays ngayon. Maganda din ang panahon kaya masarap talaga tumigil dito sa park at magmuni muni.

Nagkwento muna ako sa kaniya ng tungkol sakin at tungkol sa pinuntahan namin. Alam kong di naman ganun kadali magkwento sa taong hindi mo pa gaano kakilala. Dinala ko siya sa isang organic resto. Ayoko kasing magbaka sakali. Baka bawal siya ng may mga chemicals. At isa pa, gusto niya daw subukan ang mga dishes doon.

Pagkatapos naming kumain, nag-rent naman kami ng bike at nilibot ang buong park.

"I wonder what your story is."

Napatingin ako kay Ash. Hindi ko gustong i-share sa kaniya yung problema ko. Kasi ako dapat yung tutulong sa kaniya. Not the other way around. Pero kung ito yung way para maging mas komportable siya, then why not?

"There's this girl,"

"It always starts with that." She interrupted me with a laugh. Nakita ko ang pagkislap ng mga mata niya. Napatawa na din ako.

"Right. So yeah, there's a girl I really like since we were kids. I confessed a few weeks ago. But it doesn't end up well."

"That's sad." She commented.

"Yea. It's sad. I don't even know if she feels the same."

Then we sat in silence. Mga ilang minuto kaming tahimik. Admiring the view and the moment. Then suddenly, she broke the silence.