Chapter 12

497 21 6
                                    

Jessey's POV

Kamuntikan na yun, eto kasing mokong na kasama ko.

Kamuntik na silang magkasagutan.

Kakaiba ang takbo ng utak ngayon kasi nitong si ara. Well I must say, silang dalawa.

Hindi ko naman masisi sa nangyare. Alam kong may nangyare. Pero pano?

I know she love her too much. Well, maybe loving her too much is one of the reason why they broke up.

At simula nang hilahin ko siya paalis sa loob ay tahimik lang siyang nakamasid sa kawalan. Hindi ko naman makapa ang sasabihin sakanya. Bagkus tinititigan ko lang siya sa bawat kurap ng kanyang mga mata.

"Stop staring jess"

Nagbalik ata siya sa earth kaya naman napansin niyang tinititigan ko siya.

"Stop acting like youre not hurt."

Sagot ko sa sinabi niya. Napahilamos siya sa mukha niya na para bang iritable sa sinabi ko.

"What do you expect jess."

"Youre not the Vic i've known"

I can see that she's hurt and at the same time angry. Hindi ito ang katangian na Victonara na kilala ko. Bumuntong hininga siya at pinamulsa ang kanyang mga kamao na kanina pa nag aambang manuntok.

"Tell, what happen?"

Simpleng tanong ko sakanya.

"What happened?"

Sarcastic na pagkakasabi niya.

"We broke up and they're together. Cant you see?"

Alam ko namang nagbreak sila at nagkabalikan. Pero I want to know anong nangyare talaga. Hay nako!

"Kita ko naman. But I ask you what happen sayo? Not between the two of you?"

Totoo naman. Nakakaloka to. Patulan ko kaya siya ng suntukan.

"I let her go."

See. She let her go, yun naman pala. Bakit nanggagalaiti siya sa mga oras ito.

"Tell me the whole story what happened. Hindi yung magtatanong ako then kapag mali ang tinanong ko magagalit ka jan"

Pasinghal kong sabi sakanya.

Tumingin lang siya sakin. Inaantay ko lang siya magsalita kung gusto niyang magdamag makipagtitigan, gagawin ko.

Umupo siya sa tabi ko at tumingin sa kalangitan. Kaya naman napatingin ako. Maliwanag naman ang buwan kaya lang natatakpan ng mga ulap.

"Letting her go is not easy. But seeing her happy is just too much to ask. The day when I decide na sumama siya kay kief. Para bang nabuo ulit ang mga mata ni mika."

Ano raw? Magulo talaga itong taong to.

"I can see sparks on Mika's eyes when she saw kief. Yung parang mga bituin sa langit. Na dati pinilit kong buoin. Pero one snap of kiefer's finger. Nagbalik ang sigla sa mata ni mika. That she's expecting, she will be remembered by kiefer"

Paputol putol lang ang pagsasalita niya. Nakakabitin lang.

"And... When the day I finally ask for a sign if Im going to marry her. Its the day when we saw kief."

What? She's going to propose na pala.

"Alam mo yun. Nanlumo ako. Kasi para bang yung sign na hinihingi ko ay para sumaya ako. Pero hindi pala. Yung sign na dumating ay yung time na kailangan ko na pala siyang ibalik sa totoong mundo niya."

Tomorrow (KARA FANFIC-MIKA REYES AND ARA GALANG)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon