Tomorrow (KARA FANFIC-MIKA REYES AND ARA GALANG)

CHAPTER 10

CIENNE's POV

"are you crazy?"

hindi ko mapigilang hindi magtaas nang boses.. such a stupid idea ang gagawin ni ara. its more like were about to jump on a cliff.

"cienne.. please---"

hindi ko na pinatapos pa ang pagpapaliwanag niya kahit ano pang sabihin at hilinging niyang pwedeng kapalit na ibibigay niya ay isa lang ang isasagot ko.

"NO!"

isang matigas na NO ang ibinigay ko sakanya. tumingin siya saking mga mata, wala akong pakialam kung ano man ang gawin niya sa harapan ko. maglupasay man siya o magpagulong-gulong sa sahig wala akong pakialam. its final. its a no deal for  me..

"pero cienne.."

hands up.

"walang pero-pero, ara... we both know na this will not help your problem, that maybe it could be worst.. alam mo yan.."

tumungo naman siya at para bang may iniisip pang sasabihin niya. sige lang kahit anong sabihin niya ay ibabalik ko lang sakanya.

"cienne.. its the only chance to know if---"

this conversation is really getting in my nerves. basta ayoko nang idea niya.

ayoko.

bakit ba ang kulit niya. kung ayaw at wala na, bakit ipipilit pa.

at first I foresee that she'll be sad, wanted to be alone. papayagan ko naman.

but that idea? to do that idea. urgh! enough...

"just stop, ara... to know what? to know even  if she's worth fighting for?"

umiwas siya nang tingin sakin after I finished what she should say, I just know that the same words will come out to her mouth.

kung gusto niyang makipag argue sakin maghapon then beat it. i'll give her a whole day arguement.

"sorry cienne"

hindi ko naman siya agad sinagot. hindi ko maintindihan why she need to do it.

"hindi ko na kasi talaga alam ang gagawin ko."

nagsalita naman siya  habang hinawakan ang magkabilang kamay ko na kanina pa nakahawak sa bewang ko. i can't get enough of her when she does this. yung tipong sinusuyo ka. yung naglalambing sayo.

"you know what to do, you just cannot accept it.."

bago pa man lumambot ang puso ko. iniwas ko sakanya ang mga kamay ko at lumakad palayo sakanya..

"cienne.. please..."

alam kong sumusunod lang siya sakin habang naglalakad ako. ang kulit talaga..

"my answer remains NO..."

"cienne..."

"ara, I told you.. NO!!! ang kulit mo naman..."

medyo naiirita na talaga ako. konti na lang badtrip na ko. konting-konti na lang talaga. huminto ako sa paglalakad at lumingon sakanya. I saw her stand a meter away from me. hindi na rin maipinta ang mukha, naiirita na rin siya. alam ko, I know her.

pero teka? siya pa ang may ganang magalit ah? lalo lang akong hinndi papayag sa ginagawa niya. she's so stubborn.

"why you dont what ba that idea? sasamahan mo lang naman ako."

may hand gestures pa siyang nalalaman, parang batang umaacting sa declamation contest. inirapan ko naman siya. at patalikod na naman sana sakanya nang mahawakan niya ang braso ko.