KASIM

1. BÖLÜM

Arkadaşlar yayımladığım tüm bölümleri düzenledim .
Güncelleyip okuyun veya kitabı kütüphanenizden silip tekrar ekleyebilirsiniz.
Oy vermeden geçmeyin😊
İyi okumalar❤:)

Başımı çevirdim gökyüzüne bu gün benim günümdü ,doğduğum gündü ,bugün benimdi.Ve tekrar anladım yalnız olduğumu. Gözyaşlarım yüzüme usul usul düşen yağmur damlalarıyla karışıp çeneme doğru akıyordu. İçimde tuhaf bir hüzün vardı belki de öyle sanıyordum. Olduğum sokakta adımlarım yankılanırken karanlığı bir kez daha sevdiğimi hissettim, ağaçlarla sıralı kaldırımların arasından yürüyordum ve bunun zevki tarif edilemezdi. Islanmış saçlarımı omzumda toplayıp derin bir nefes aldım ben Meyra'ydım beni yıkamazlardı en azından ben öyle göstermeliydim güçlü olmalıydım. Bu hayatta bana güçlü olmamı söyleyen bi annem vardı sahi vardı(!) ta ki beni yalnız bırakıp sevdiği (!)adama koşana kadar...
Babamdan kalan bi evde yaşıyordum kalan diyorum çünkü babam da yalnız bırakmıştı beni nerde bilmiyordum tek bildiğim annemle boşandıktan sonra hiç görmediğimdi. Kim bilir belki o da koşmuştu bi kadının kollarına. Peki ya ben düşünülmeyen sahip olduğu tek şey babasından kalan mirası olan beni kim düşünecekti?
Gidecektim bu şehirden hem de bu gece sahi ben neden gitmeyi akıl edememiştim bugüne kadar?
Bana iyi gelmiyordu burası soluduğum her nefeste biraz daha hissizleşiyordum ,bu ben değildim olmamalıydım.Tek bir arkadaşım dahi yoktu benim.Bi ben vardım işte.
****
Eve geldiğimde yoldayken ayırttığım uçak biletime baktım sadece 2 saat kalmıştı ,odama girip eşyalarımı topladım kısa bir duş iyi gelir diye düşünüp banyoya ilerledim . Duşum bittiğinde saçlarımı havluyla kurulayıp fön çektim son olarak kıyafetlerini değiştirdiğimde hazırdım. Artık hayatımı yaşayacaktım beni terk eden insanlar için kendimi daha fazla yıkamazdım. Bu doğum günümde değişecekti her şey ben yeniden doğacaktım...
Yoldan bir taksi çevirip havalimanına doğru ilerlerken saate baktım son 10 dakikam kalmıştı.İstanbul'a gidiyordum orada huzur bulabilirdim belki. Zaten üniversiteyi de orada okuyacaktım her şey hazırdı işte. Cebimden çakmağımı çıkarıp ateşi yaktım doğum günü dileğini tutacaktım
Lütfen her şey güzel olsun...
Ateşi üfleyip çakmağı cebime koyduktan sonra taksicinin şaşkın bakışlarıyla karşılaştım herhalde nasıl bir manyak bu diyordu. Geldiğimizi farkedip ücreti uzattığımda derin bir nefes aldım ,bekle beni İstanbul...

❤