KASIM

2.BÖLÜM

İrkildiğim anons sesiyle cebimden telefonu çıkarıp saate baktım uçağım kalkıyordu.
Bir yandan bavulu çekiştirip ilerlerken bir yandan hayatımın değişeceğini düşünüyordum.
Doğum günümde hem de, belki de önceden yapmalıydım bunu...
Uçağa binip koltuğa yerleştiğimde derin bir nefes aldım ve kapanmakta olan gözlerimi huzurla kapadım .

********
"Kızım uyan hadi!

Annem, kokusunda huzuru bulduğum annem gelmişti işte dönmüştü pişman olmuştu biliyordum biliyordum biliy...

Gözlerimi araladığımda bi an olsun afallamıştım, ben yanımda beni uyandırmaya çalışan teyzeyi annem sanmıştım o da beni kızım diyerek uyandırırdı...

"Buyur teyzecim bir şey mi oldu?"

"İniş yaptık canım İstanbul'dayız."

Kafamı çevirip etrafa baktığımda herkesin indiğini farkettim .
Gözlerimi kırpıştırarak teyzeye baktığımda onaylarcasına başımı sallayıp uçaktan indim.

Bavulum arkada ben önde ilerlerken aklıma bu gece nerede kalacağım geldi.
Sahi ne yapacaktım ben?

Önümden geçen taksiye elimi kaldırdığımda geri geri gelen taksiyle biraz da olsa rahatlamıştım bi otele gidebilirdim.

Taksiciye buraya en yakın otele gitmek istediğimi söyleyip başımı cama dayadım.

İstanbul iyi gelecekti bana.
Belki de tek başıma kaldıramadığım bu yükü paylaşacağım insanlarla tanışacaktım.
Yalnızlığım bitmeliydi benim.

"Geldik hanımefendi "
Taksicinin sesiyle düşüncelerimden ayrılırken ücreti ödeyip aşağı indim.
Telefonuma baktığımda saat 2.10 du . Otele girip kayıt işlemlerini hallettiğimde sorumludan anahtarı alıp asansöre bindim.
Bi dakika bindim mi dedim? tanımadığım bi aptal tarafından sert bi şekilde itilmiştim.
Sinirle soluyup merdivenlerden çıktığımda asonsörün kapısının açıldığını farkettim.
Gördüğüm manzarayla mide bulantım artarken az önce beni iten salağın şu an bi kızın dudaklarını sömüren çocuk olduğunu farkettim.
"Yuh yani bari asansörde yapmayın!"

Az önce sanırım sesli konuşmuştum karşımdaki genç adam bana tip tip bakarken ne dercesine tek kaşımı kaldırmıştım.
Kolumdan sertçe tutup "Bir daha hiçbir şekilde karşıma çıkma!.elimden sağ kurtulamazsın " demişti. arkasında duran kız da ondan farksız pis bir şekilde bana bakıyordu.
"Karşıma sen çıkmazsan ben çıkmam zaten, eğer dudak sömürecek başka yer bulamadıysan şunu da bil asonsörler de ihtiyacını karşılayamaz.!"
karşımda öfkeden kudurmuş sinirle soluyan çocuğa baktığımda
"Asi hadi takma şunu" demişti ardındaki kız.
Adının Asi olduğunu öğrendiğim çocuğa daha fazla bakmadan odama geçtim.
Bu neydi be? Daha geleli 1 saat bile olmamıştı...

Islak saçlarımı geriye atıp duştan çıkarken yerleştirdiğim odama baktım en fazla dört beş gün sonra bir ev alırdım zaten . Duvarda asılı saat 4.23 ü gösteriyordu uykum yoktu en iyisi biraz dışarı çıkmaktı. Alışkındım ne de olsa karanlığa...

Dolaptan çıkardığım kıyafetlerimi giyip saçlarımın ıslaklığına aldırmadan dışarı attım kendimi.
Otelden biraz uzaklaştığımda bir bank gördüm.
Gidip oturduğunda tuttuğum nefesi dışarı verip kendi kendime konuşmaya başladım.
"Bence en iyisi bu her şey güzel olacak. Hem yalnızlık bir yere kadar..."

Ensemde hissettiğim nefesle vücudum titremeye başlamıştı.
"Bence de yalnızlık bir yere kadar çok eğleneceğiz güzelim.!"
demişti arkamdaki sesi kalın çıkan adam.
Bacaklarımda kalkacak güç bulamayıp sesimin titrek çıkmasına aldırmadan" ne istiyorsun benden ? "
demiştim.

"Önce bi güzel yüzünü göster "

Korkudan nefesim kesilirken başımı kendine çevirmişti...
Güçsüzlüğüm bir yana konuşmayı unutmuştum sesli bir şekilde yutkunurken dudaklarıma doğru eğilen adamı itip ayağa kalkmaya çalıştım bu yere düşmeme neden olmuştu.
Ve şimdi yapacak hiç bir şeyim yoktu.
Sadece lü..lütfen yaklaşma diyebilmiştim.
Üstüme doğru geldiğinde tırnaklarımın avucumu kanattığını farkettim. Gözyaşlarım benden habersiz akmaya başlamıştı bile....
Çaresizce yalvarıyordum sadece. "Hayır hayır yapma lüt.. "
Cümlemi tamamlayamadan dudaklarımda bir baskı hissettim. Olamazdı olmamalıydı ben hayatımı değiştirecektim doğum günümde her şey güzel olmalıydı...
Dudaklarımdan dudaklarını çektiğinde üstümdeki kıyafetler çoktan yırtılmıştı.
Ben nefes alamıyorken gözlerim bulanıklaşmıştı hiç bir şey göremiyordum, hissedemiyordum ,hareket edemiyordum.
Göz kapakların benden bağımsız kapanırken üzerimde hâla bir bedenin olduğunu hissedebiliyordum...
Hıçkırıklarım yavaş yavaş kaybolurken tüm direncimi kaybedip başımı yere bırakmıştım....