KASIM

3.BÖLÜM

Gözlerim sanki yıllardır omuzlarımdaki yükü taşıyormuş gibi ağırlaşmıştı.
Kirpiklerimi zar zor kırpmaya çalışırken bedenimi hissedemiyordum.
Bi boşluğa düşmüş gibiydim,
Sonu olmayan...

Nefesim kesik kesikken zar zor su diyebilmiştim uzandığım yerden.
Işığa alışamayan gözlerim yavaş yavaş aralanırken karşımda duran...Asi...

Bir dakika neredeydim ben?
"Meyra?!"
Asi'nin adımı söylemesiyle şaşırsam da bir şey söyleyememiştim
tekrar su diyebilmiştim.

Başımı ellerinin arasına alıp beni yataktan doğrultan Asi'ye baktım koyu kahve gözleri saçları mükemmel görünüyordu bi o kadar da anlamsız bakıyordu gözleri....

Suyu içirip başımı tekrar yastığa bıraktığında yavaşça yutkunmuştum.
"Neredeyim?"
"Neden buradayım?"

Asi ise sakin olmam gereken bakışlar attıktan sonra boğazını temizleyip konuşmaya başlamıştı.

"Bak Meyra seni otelin az ilerisinde bi bankın yanında yerde baygınken buldum.Se..sen"

Sesi o kadar titrek çıkmıştı ki oteldeki karşılaşmamızda bana bağırışını tehdit edişini hatırladım.
Bu.. bu Asi miydi ne oluyordu neden bir şey hatırlamıyordum neden burdaydım neden ?

Devam et dercesine elimi salladığımda gözlerim dolmaya başlamıştı bile ...

"Üstün başın yırtılmıştı Meyra sen..seni öyle görünce hastaneye götürdüm tahliller yaptılar. "

Ellerim titremeye başlamıştı gözümden düşen her damla dudağımı ıslatırken tek bir şey istemiştim ölmek...

"Susma Meyra bir şey söyle sana bunu yapanı bulacağım bulmalıyım merak etme iyi olacaksın tamam mı ?"

"B..ben yapma dedim engel olamadım durmadı sadece hava almak istemiştim.

Hatırlıyordum... bir zavallı gibi çaresiz yalvarışlarımı çırpınışlarımı ağlamaktan çatallaşmış kısık sesimle son ana kadar söylediğim her şeyi hatırlıyordum .
Ben ben değildim kirlenmiştim artık.
Annem ben küçükken su her pisliği kötülüğü beraberinde götürür akarken demişti.
Hadi anne söyle beni temizler mi artık su?

Etrafa göz gezdirdiğimde otelde olduğumuzu anladım, benim odamda.
Asi ellerimi tutmuştu.
"Bak Meyra emin ol sana bunu yapanı bulup bedelini ödeteceğim şimdi dinlenmelisin eğer bi sorun olursa telefonuna numaramı kaydettim üst kattayım zaten"
Asi'ye şaşkınca bakımıştım neden benimle ilgileniyordu ki.
Başımı aşağı eğip hafifçe salladığımda
ellerimi farketmiştim sargılıydı.
Tam başımı kaldırıp soracakken kapı sesini duymuştum.
Gitmişti...
Yalnızdım artık
Belki de ilk defa birinin umrunda olmuştum .
Ya da bana öyle gelmişti.
Ah her neyse.
Ellerim benden istemsiz karnıma giderken nefes alamadım bir an.
Nefesimi kesik kesik verirken pencerenin önündeki koltuğa oturdum ne kadar sakin görünüyordu dünya.

Kimse bilemezdi ki kimin ne yaşadığını?

Kimse kimsenin hislerini bilemezdi işte.

Her gün yalnızım derken şimdi karnımda bi canlı mı vardı?

Ne yapacaktım ben nasıl yaşayacaktım?

Gözlerinden yaşlarını silecek tek bi insana bile sahip olmamak ne zordu böyle.

Ellerimi karnımdan çektiğimde
ne kadar gülünç bir durumda olduğumu farkettim.

Hayatımın değişeceğine inanmıştım hayallerimi belki de ilk defa aklımdan önce önemsemiştim.
Düşünmemiştim hiç bir şeyi.
Sadece doğum günümde belki bi şans umutla bağlanmıştım hayata.

Doğum günümde gerçekten(!) değişmişti hayatım.

Aklıma kesik kesik gelen görüntüler gözyaşlarımın artmasına sebep olurken pencerenin önünden kalkmıştım
.
İhtiyacım olan tek şey bir iki saatliğine de olsa uyuyabilmekti ancak öyle giderdi aklımdan tüm bunlar.

Yavaş ve uyuşuk hareketlerle yatağa geçtiğimde gözlerimi kapattım.
****

Asi 'den

Bu kız her kimse ona yardım etmek istiyordum.
Başında beklediğim gün anne baba diye sayıkladığını duymuştum kim bilir belki ölmüşlerdi?
Belki kimsesi yoktu.
Peki ne işi vardı bu otelde?
Aklıma gelen tüm soruları kafamdan silip doğrulduğum yatakta ellerimi başımın arasına alıp dirseklerimi bacaklarıma dayadım.
İlk gördüğümde her ne kadar karşıma çıkma desem de o bankın yanında yerde gördüğümde telaşlanmıştım.
Yanına gittiğimde bir iki saniye kalmıştım öyle.
Ne yapmışlardı bu kıza
Üstü başı yırtıktı .
Ellerini elime aldığımda avcuna tırnaklarını batırdığını farkettim kanamıştı...
Arabamı otelin önünden alıp hastaneye götürmüştüm onu.
Tahliller yapılmıştı.
Tecavüz etmişlerdi kıza.
Geçen gün bana öpüşmek ayıp diyen kıza hem de .
Yanımda duran telefonu duvara fırlatıp bir kez daha o şerefsizi bulmak için söz verdim kendime.

******
Annee demiştim yataktan kalktığımda .

Ses yoktu.

Tekrar anne demiştim.

Yine ses yoktu.

Baba demiştim bu sefer.

Neden kimse konuşmuyordu?

Yavaş adımlarla odamdan çıktığımda tekrar bağırmıştım.

"Anne?!"

İçimi saran telaşla pencereden dışarı baktığımda annemle babamı gördüm gidiyorlardı...

"Anne!!"

Yataktan hızlıca doğrulduğumda otelde olduğumu farkettim.
Ne tuhaftı, rüyamda bile terkediyorlardı beni.

Neden yaşıyordum ben ?
Kimsesizdim zaten ne anlamı vardı bu hayatta kalmanın.
Ayağa kalkarken elimi şifonyerin üstündeki bardağa uzattım.
Derin bir nefes aldım.

Ölmeliydim.

Bardağı yere atıp kırdığımda bir parçasını bileğime bastırdım canım yansa da umrumda değildi.

Gözlerimden akan bir damla yaş yanağımdan süzülürken güçsüz bedenim beni daha fazla tutamadı ayakta.
Yere yığılırken son kez elimi karnına koydum içimdeki canlıya belki de söyleyecek tek bir sözüm vardı özür dilerim...