AŞK KIRINTILARI

peri 2

Mert

Kızım , benim kızım , benim bir kızım vardı . Allahım çok şükür bu tatlı varlık , bu şirin ufaklık benim canımdan , kanımdan bir parçaydı . Sadece bu yüzden bile Yeşime minnet borçluydum .

Tanrım bu nasıl bir duygu yoğunluğuydu . Bu küçücük tatlı şey , benim kanımdan canımdan bir parça annem ve babam duyunca delirecekler , onları aramalıyım . Herkese haber vermeliyim , nikah günü almalıyım bu sarı civcivi nasıl ikna edicem bilmiyorum . Bora yı aramalıyım nikah işlemlerine yardımcı olabilecek arkadaşları olabilir .

Tatlı küçük civciv aynı annesi gibi sarışın , beni tanıyor fakat ben onun varlığından henüz haberdar oldum . Bu minik civcivi benden sakladığı için ,Yeşime iyi bir ceza düşünmeliyim .

Yinede ona minnettarım beni bu tanrının armağanından mahrum etmediği için ,onun yaşamasına izin verdiği için ve hala benim olduğu için .

Ben uyuyan kızımı izlerken odanın kapısı açıldı ve Yeşim geldi. Biraz canı sıkkın görünüyordu .

Yanıma gelip kızımızın yanına oturdu benimle beraber saçını okşadı

''Seni uzun zamandan beri bekliyor , önümüzdeki hafta ülkeye kesin dönüş yapınca gelicektik yanına ''

''Neden Yeşim , neden bu gizem . Çok aradım seni .Hep bir adımla kaçırıyordum seni, deli oldum ,her bulamadığımda umutlarım tükeniyor ,küçük ip uçları yakaladığımda gönlümde umutlar yeşeriyordu''

''O gecenin sabahında eve geldiğimde evde kimse yoktu, bu benim toparlamam için biraz zaman vermişti .Kendime küçük bir valiz hazırladım ve ilk önce annemi arayarak teyzemin yanına antalaya gideceğimi söyledim .

Fakat annem herşeyin farkındaydı, gece eve gelmemiştim kaçar gbi evi terk ediyordum ve bir şeyler yanlıştı bunu annemde bende biliyorduk.

Hiçbir zaman annemle aramızda sırlar olmamıştı .Beni havaalanına götürdü sarıldı

'yavrum ne yaşamış olursan ol sen benim en değerlimsin ve bana ne zaman anlatmak istersen sadece ara .Birinden ve birşeyden kaçıyorsun anlıyorum .çok gençsin ve ben asla senin yanlış yapmana izin vermem .her zaman yanındayım'

dedi ve ben olayları tüm çıplaklığıyla olayları anlatasıya kadar sabırla bekledi.''

''Antalyada günlerim berbat geçiyordu . teyzemin çabalarına rağmen sadece yemek için odamdan çıkıyordum ve kimseyle konuşmuyordum .

İlk hafta beni rahat bırakmışlardı fakat gittikçe yemeklere de inmemeye başlayınca teyzem anneme haber verdi. Annem beni gördüğü anda artık kaçışım kalmamamıştı.

Herşeyi anlattığımda beni bir doktora götürdü her koşulu düşünüyordu .

Hamileydim ve bu çocuğu doğurmaktan başka çarem yoktu . Hamileliğim çok riskliydi ve benim çocuk sahibi olmak için tek şansım olabilirdi .

Annem önce babamla konuştu ve durumu anlamasını sağladı fakat babam bir daha bana asla kızım demedi .

Apar topar tüm iş bağlantılarını fransa ya yaptı ve biz buraya orleansa taşındık.

Beni aradığını biliyorduk . Ne annem nede babam sana güvenmiyor bir türlü bitmeyen ısrarlı arayışını anlamlandıramıyordu .Sen bize bir adım yaklaştıkça babamın tuttuğu adamları sana yanlış izler bırakıyordu .

Herşey yoluna girmişti .peri doğmuş ona iyi bir yuva sunmuştuk .Babam hariç ,o ben yokken seviyordu periyi ve benimle asla eski sıcak baba kız olamıyordu ,affetmiyordu beni.