Love Made By The Scorch

Κεφάλαιο 14

Πόση ωρα είχε περάσει απο τοτε που επέστρεψαν; Ηταν ζωντανοί., ξαναειπα απο μέσα μου. Ημασταν όλοι ζωντανοί. Θα με ρωτησετε τι εννοώ με αυτό. Περάσαμε την πιο δυσκολη νύχτα. Οι τοίχοι του λαβύρινθου δεν έκλεισαν. Δεν έκλειναν. Και μπήκαν κάνα 5 Κυνηγοί μέσα. Όλοι παλεψαμε να τους σκοτώσουμε. Υπήρξαν θύματα. Ο Alby, o Zart και ενα άλλο αγόρι που το όνομα δεν ξέρω. Ο Alby ξαναπιαστηκε απο τους Κυνηγούς. Παλι! Ο αρχηγός μας! Και ο Zart φίλε, ηταν πολύ καλό παιδι με σαρκαστικό χιούμορ. Και παλι πέθανε νεος. Ηταν μικρότερος του Alby σίγουρα, και ίσως λίγο μικρότερος από μένα. Το Glade μας έχει καταστραφεί σχεδόν. Ή μάλλον καεί. Ακόμα καπνός έβγαινε απο τα καμμένα χτίσματα. Και ο Thomas που τσιμπηθηκε απο μόνος του για να του βάλουμε την σύριγγα και να θυμηθεί είναι μαζί με την Teresa στον λάκκο. Δεν έχει ξυπνήσει ακόμα. Ο Gally πήρε τα ηνία. Ο παλιομαλακας. Και εγώ εδώ μονάχη μου κάθομαι στο γρασίδι κοντά στους τοίχους κοιτώντας στο άπειρο βυθισμένη στις σκέψεις μου για όλα έχουν συμβεί. Ο Newt ήρθε και κάθισε δίπλα μου. Έφερε το χερι του στους ώμους μου και με έφερε πιο κοντά του.

Ν:Κλαψε. Ίσως σε βοηθήσει!

Και το εκανα. Ενιωσα έτοιμη να κλάψω. Εκλαιγα πολύ. Είχα βυθίσει το κεφάλι μου στο λαιμό του Newt. Στα ρουθούνια μου εισήλθε η μυρωδιά του και αυτό με έκανε να κλάψω πιο πολύ. Δεν ξέρω γιατί απλα το έκανε.

Ν:Όλα θα πάνε καλά. Όλα θα είναι εντάξει. Μην ανυσηχεις.

Μετα απο ενα τέταρτο τα δάκρυα είχαν στερέψει. Σκούπισα τα ματια μου βιαστικα.

Τ:Συγνώμη που φερθηκα έτσι. Δεν θέλω να δειχνω ευαίσθητη. Απλα δεν ξέρω. Με όλα όσα είχαν συμβεί με έκαναν να νιώθω ενα βαρος πανω μου. Ο Alby και ο Zart πέθαναν. Και ακόμα θυμάμαι τον θάνατο του Ben. Και μου είναι πολύ σκληρό όλο αυτό.
Ν:Tatum, δεν σε κανει ευαίσθητη αυτό. Συμβαίνει σε ολους. Δεν είσαι η μονη. Και μην ζητάς συγνώμη βρε. Το είχες αναγκη.
Τ:Σε ευχαριστώ Newt. Χαίρομαι που είσαι εδώ...και ζωντανός.

~Ιωάννα~