Τέλος

645 44 7
                                    

Μπήκαμε μέσα στο κτηριο. Προχώρησα και ξαφνικα νιώθω ενα δάγκωμα στο ποδι μου. Ουρλιαζω απο τον πόνο. Ένας κρανκ με μια αλυσίδα στο λαιμό του έκανε την εμφάνιση του. Σωριαστηια στο έδαφος με δυναμη. Δάκρυα κυλούσαν απο τα ματια μου. Ο πονος ηταν φρικτός. Άρχισα να νιώθω μία ζαλάδα. Είχα ηδη δυο δαγκωματιες. Η μόλυνση εξαπλωνόταν πιο γρήγορα. Γινόταν πιο δυνατή. Ήξερα οτι είχε φτασει το τέλος μου. Χρειαζόμουν ενα φιλί του πριν το τέλος μου. Θέλω να είναι εκείνος το τελευταίος πράγμα που θα δω πριν φύγω απο αυτήν την γη. Ο Νιουτ στεκόταν δίπλα μου. Προσπαθουσε να δειξει δυνατός για χάρη μου. Ο Τομας απί την αλλη τραβούσε τα μμαλια του. Ο Μίνο είχε μια στεναχωρημενη φάτσα.

Ν:Συγνώμη που δεν σε έχω προστατέψει Τέιτουμ. Σε αγαπάω πολύ!!! Να το ξέρεις!,λέει ο Νιουτ κλαίγοντας. Κπαιγαμε μαζί.
Τ:Μου κανεις μια χάρη;
Ν:Ναι. Οτι θες.
Τ:Θελω να μου ορκιστεις οτι υα βγεις ζωντανός. Οτιβθα προσχωρήσεις στην ζωή σου. Και κάτι τελευταιο. Θέλω να είσαι το τελευταιο μου φιλί. Αλλά πρώτα Ορκίσου μου!
Ν:Μα...
Τ:Κάντο για μένα σε παρακαλώ.
Ν:Ο-ο-ορκιζομαι.
Τ:Σε αγαπώ Τομας! Και σενα Μίνο. Θα μου λειψετε όλοι σας. Θα σας δίνω δυναμη με το πνεύμα μου.

Αυτά ηταν τα τελευταία μου λόγια. Ο Νιουτ έσκυψε και με φίλησε σαν να ηταν η τελευταια φορά. Γιατί ηταν η τελευταία φορά.

Τ:Σ'αγ...,λέω μα δεν προλαβαίνω να ολοκλήρωσω καθώς χάνω τα παντα που με συνδέουν με τον κοσμο.




ΤΕΛΟΣ!

~Ιωάννα~

Love Made By The ScorchOnde histórias criam vida. Descubra agora