Το βράδυ δεν μπόρεσα να κοιμηθώ. Δεν ξέρω τι έφταιγε. Ίσως ήταν το έδαφος. Δεν είχαμε γρασίδι έστω για να ημασταν λίγο πιο άνετα. Συνέχεια κουνιομουν και προσπαθούσα να βολευτω.
Ν:Τει, είσαι καλά;
Ώπα, με αποκάλεσε Τέι; Τι γλυκό!
Τ:Ναι.
Ξανακουνηθηκα για να βολευτω.
Ν:Τέι;,ακούω την φωνη του Νιουτ ξανά.
Τ:Ναι;
Ν:Είσαι σίγουρα καλά;
Τ:Ναι.
Ν:Σοβαρά τώρα;, με ρωτάει με εναν τόνο που έδειχνε οτι δεν είχε πειστεί.
Τ:Καλά . Δεν μπορω να κοιμηθώ. Είναι το έδαφος.
Ν:Εχεις να κοιμηθείς 2 μέρες.
Τ:Πως το...;
Ν:Σε είδα. Ανυσηχουσα για σένα. Και ακόμα ανύσηχα.,παραδέχεται.
Τ:Είμαι καλά, Νιουτ. Και ναι έχω να κοιμηθώ 2 μέρες.,παραδέχομαι.
Ν:έλα δω.
Τ:Να κάνω τι;
Ν:Κοιμησου εδώ πανω.,μου λέει δείχνοντας μου την κοιλιά του. «Θα βολευτεις καλυτερα».
Τ:Όχι δεν θέλω να σε κουρασω.
Ν:Τέι, σε παρακαλώ. Ελα!
Τ:Καλά.
Πάω στο Νιούτ και κάνω αυτό που μου ειπε.
Βολευτηκα πανω του.
{Βάλε το τραγουδι εδω:Ariana Grande-Love me harder}
Ο Νιουτ διστακτικά πλησίασε το χερι του στα μαλλια μου και μου τα χάιδεψε.
Ν:Ξέρεις από τοτε που βγήκαμε απο το εμπορικο, έχεις να κοιμηθείς. Κάτι σου συνέβησε.
Τ:Όχι. Όχι. Είμαι μια χαρά.
Ν:Όχι δεν είσαι. Προσπάθησε να χαλαρωσεις και να κοιμηθείς.
Τ:Εντάξει.
Ασυναίσθητα, ψάχνω το χέρι του. Όταν το βρίσκω το πιάνω. Ανταποδίδει και εκείνος. Μετα φέρνω τα μπλεγμενα χέρια μας σε ευθεία που βλέπουν τα ματια μου.
Ηταν μια πανέμορφη εικόνα.
Θα μπορουσα να τα κρατάω για παντα, χωρίς να διακοπτω την σύνδεση τους.
Μετα τα άφησα κάτω και κοίταξα τον Νιουτ. Τα βλέμματα μας,όλο φωτιές, κλείδωσαν. Μακάρι ο χρονος να πάγωνε. Μακάρι να μην υπήρχε το WICKED. Μακαρι να μην υπήρχαν όλα αυτά.
Θα ημασταν απλα εγώ κι αυτός.
~Ιωάννα~
YOU ARE READING
Love Made By The Scorch
FanfictionΟ λαβύρινθος ήταν μόνο η αρχή. Η πραγματική περιπέτεια ξεκινά τώρα. Όμως κάτι περίεργο θέλει το WCKD από μένα. Τι συμβαίνει; Πώς γίνεται να ερωτευτώ το κοκκινομάλλικο αγόρι, μόλις ξυπνήσω στην Πύρινη Γη; Λες και δεν είχα πάει ποτέ στο λαβύρινθο. Λες...
