Την επόμενη μέρα ξύπνησα αρκετά νωρίς τολμώ να πω. Γυρνάω προς το παράθυρο και ξαφνικα πετάγεται μια ανατριχιαστική,παραμορφωμένη μούρη ενος Κρανκ με τις τσιρίδες του. Εγώ τρόμαξα και έπεσα με δύναμη κάτω στο πάτωμα για δεύτερη φορά ξυπνώντας τους άλλους. Αλλά αυτοι την φορά δεν γέλασαν, αλλά μουρμούρισαν εκνευρισμένοι κάτι τύπου «Μην με ξυπνάς », «Τι στο διάολο; Άντε γαμήσου και ΑΣΕ με να κοιμηθώ » και διάφορα αλλά. Μουρμουρίζω ενα σιγανό συγνώμη και επέστρεψαν στον ύπνο τους. Κοίταξα προς την μεριά του αδερφού μου. Κοιμόταν σαν αγγελάκι πράγμα πολύ καλό καθώς είχε πολλές σκοτουρες στο κεφάλι του που τον άφηναν αυπνο πολλές φορες. Μετα κοίταξα προς την μεριά του Newt. Πλησιασα κοντά του , αρκετά κοντά. Τα πρόσωπα μας απείχαν μόλις 20 εκατοστά που εντάξει είναι αρκετό. Καθιστά οκλαδόν και απλα τον παρακολουθουσα. Ένιωσα την αναγκη να του κρατήσω το χερι, χωρίς λογο, έτσι απλα για να νιώσω ασφάλεια. Τελικά το εκανα χωρίς να με νοιαξει η γνώμη των αλλων αν με δουν. Είμαι σίγουρη οτι κάποιος είναι ξύπνιος και αυτός νομιζω είναι ο Minho. Δεν γυρισα για να το επιβεβαιώσω. Αλλά δεν χρειάστηκε αφού άκουσα την φωνη του απο το διπλανό κρεβάτι :
Μ:Όλα καλά, Πρωταρα;
Τ:Ακόμα με λες έτσι; Και δεν ξέρω.
Μ:Πρεπει να δραπετευσουμε, το ξέρεις.
Τ:Ναι. Απλα..., λέω γυρναω και τον κοιτάω.
Μ:Τι; Δεν γίνεται να αλλαξεις γνώμη. Πρεπει να συνεργαστουμε και να βγούμε.
Τ:Απλα...
Μ:Απλα τι, Tatum;
Τ:Ανυσυχω για...κάποιους., απαντάω τελικά και Γυρνάω το κεφάλι μου κοιτώντας τον άγγελο που κοιμόταν.
Μ:Θα είναι εντάξει. Έχει επιζήσει και είναι έξυπνος. Μην ανυσηχείς για αυτον.
~Ιωάννα~
ESTÁS LEYENDO
Love Made By The Scorch
FanficΟ λαβύρινθος ήταν μόνο η αρχή. Η πραγματική περιπέτεια ξεκινά τώρα. Όμως κάτι περίεργο θέλει το WCKD από μένα. Τι συμβαίνει; Πώς γίνεται να ερωτευτώ το κοκκινομάλλικο αγόρι, μόλις ξυπνήσω στην Πύρινη Γη; Λες και δεν είχα πάει ποτέ στο λαβύρινθο. Λες...
