Love Made By The Scorch

Κεφάλαιο 21

Κοίταξα το ταβάνι. Όλοι είχαν καταφέρει να κοιμηθούν, εκτός απο εμένα. Σκεφτόμουν τι θα γινόταν αν δεν έβρισκε ο Janson εμένα και τον Newt.
Θα φιλιόμασταν, αυτο θα γινόταν. Τα χείλη μου θα είχαν ακουμπήσει τα δικά του.
Όσο πιο πολυ το σκεφτόμουν, τόσο πιο πολυ συνειδοποιούσα οτι έχω αισθήματα για τον Newt και οτι μάλλον και αυτός νιώθει το ίδιο για εμένα.
Μπορεί, απο την άλλη, να θέλει να παίξει με τα συναισθήματα μου. Μπορεί να είναι απο αυτά τα αγόρια που βγαίνουν με ενα κορίτσι για ενα μήνα και μετά πηγαίνουν με αλλη.
Όχι!
Όχι, ο Newt δεν ανήκει σε αυτο το κομμάτι των αγοριών. Δεν θα μου το εκανε ποτε, ούτε σε κάποιο άλλο κορίτσι.
Αναστέναξα δυνατά, αλλα κάλυψα το στόμα μου με το χέρι μου, γρήγορα. Κοίταξα τα αλλα κρεβάτια, για να δω μηπως είχα ξυπνήσει κάποιον, αλλα όλοι τους κοιμόντουσαν σαν αγγελάκια.
Μακάρι να ήταν η Teresa, εδώ. Θα μπορούσε να με βοηθήσει λίγο και ίσως να μου δώσει καμία συμβουλή. Αλλά, που  είναι;
Χαμένη στις σκέψεις μου δεν κατάλαβα οτι ήμουν στην άκρη της κουκέτας μου, με αποτέλεσμα να πέσω με δύναμη στο πάτωμα και να ξυπνήσω τους άλλους.
Οι εκφράσεις του απο τρομαγμένες, έγιναν χαρούμενος και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα είχαν σκάσει στα γέλια. Ο Newt και ο Minho με βοήθησαν να σηκωθώ, γελόντας.
Σκαρφάλωσα στην κουκέτα μου αγνοώντας τους.
-Είσαι καλά; Ρώτησε ο Thomas, ο οποίος είχε δακρύσει απο τα γέλια. 
-Μια χαρά! Τους είπα και τους έστειλα πίσω στα κρεβάτια τους.
Πριν το σκοτάδι με τυλίξει, ένιωσα κάποιον να σκαρφαλώνει στην κουκέτα μου.
-Σε αγαπώ! Άκουσα την φωνή του Newt να λέει, πριν αποκοιμηθώ, τελείως.

~Αλίκη~