-Esila
Hastane ortamından nefret ediyordum.ve bugra gittiginden beri zaman bir türlü gecmiyordu. soyledigi hic bir seyi kafamdan atamiyordum.garip olan hem benim icin endiselenmis olmasi hemde beni fazlasiyla özledigini söylemesi.ne zaman aklima gelse miğdem yumru gibi oluyordu kendime aciklayamadigim bir gercek vardi.ben bugraya ilgi duymuyordum hatta sevmiyordum da ben bu adama sırılsıklam aşık olmuştum.annemin deyimiyle dertsiz basimi derde sokmustum.
Yatmaktan cok sıkılmış olmamla birlikte basımdaki apansiz agri beynimi yiyordu.yerimden kalkmak icin dogruldum ve elimi başima koyup camdan bakmaya başladım.bir süre sonra odanın kapısı acildi,giren ablamdi.sinsi sinsi gülerek seni görmek isteyen biri var esila,dedi.
Oylece kapiya bakiyordum.umarım bekledigim kisidir dedigimde gözlerime inanamamistim oydu!gelen buğraydı.
Bana dogru yaklasti ve yanima oturdu hemde fazla yakinima.-ufaklik bugün çikiyormussun hastaneden diyip tebessum etti.
Gercekten mi benim bundan haberim yoktu dedim bu guzel haberi veren bugrama,cunku gercekten cok sikilmistim buradan.
-evet doktor iyilestigini ve toburcu ediceklerini soylemis.ama eve donmeden once sana bir sürprizim var emel teyzeden bir sureligine izin alabildim,simdi cikiyorum sende hazirlan.
Tam cikacakken buğra dedim tebessumlü ve heyecanli bir sesle.
-soyle ufaklik?
Sürprizini söylemeyecek misin?
Sacma bir sey sormus olucam ki buyuk bir kahkafa basti.
-sürprizin soylendigi nerde görülmüs ufaklik,merakini sornaya sakla da bir an once hazirlanmana bak diyip göz kırptı ve cikti odadan.
Heyecandan ellerim titriyordu,bana ne suprizi yapacakti ki?bir an once hazirlanmaya basladim.hazirligim bittigi sirada,kapi caldi, yine ablamdi. -esila hazirsan bekletme bugrayi.geliyorum dememle cikti odadan.
Lavobaya girip aynada kendime baktim ve heyecanlanmicam,sacma sapan sorular sormucam ve gozlerimi kacirmayacagim diyip sartladim kendimi.ve derin bir nefes alarak odadan ciktim.
-nereye gidiyoruz? dememle,takip et beni ufaklik dedi.
Asagiya indigimizde uzerindeki montu cikarip benim uzerime giydirdi.tek kelime etmeden motora binmeme yardimci oldu ve yola ciktik.nereye gidecegimizi hala bilmiyordum.motoru bir kenara cekti.-ufaklik simdi dediklerimi harfiyen yapacaksin.
Peki dedim heyecanla.
-simdi gozlerini sıkıca kapa ve kendini bana birak dedi.
Kimsenin lafina gelmeyen ben bu adamin her dedigini yapiyordum kosulsuzca.
Gozlerimi sıkıca kapattım ve kendimi sevdigim beye biraktim.elini omuzuma atti ve yurumeye basladik artik asiri halde merak etmeye baslamistim.ve sonunda durduk.kalbim hizli hizli carpiyordu.-gozlerini acabilirsin ufaklik.
Gozlerime inanamiyordum yem yesil cimenlik bir arazideydik her yanimda agaclara baglanmis ucan balonlar,ortada yanan ates ve polar bir battaniye.butun bunlari omu hazirlamis olamazdi..bir hamle daha yapip arkasina sakladigi papatyalari bana uzatti..bu adam isini cok iyi biliyordu,her gun bilmedigim bir bugra taniyordum.her gun her saat her dakika her saniye ve her salise bu adama daha cok asik oluyordum.
Ben ne diyecegimi bilemiyorum bu cicekler yaptigin hersey cok guzel gorunuyor dedim.gece daha yeni basliyor ufaklik..hadi gel. Nereye dedigimde.
-kendini bana birak demeyecegim bidaha,deyip gulumsedi.
Atesin basina oturduk,üzerimize de o getirdigi yumusacik polar battaniyeyi orttu.buradan yildizlar o kadar net gorunuyordu ki.
-yildiz kaydi gordunmu ufaklik? Dedi bugra.
Ben heyecanli bir sesle dilek tut hemen dedim gulumseyerek.gozlerini kapatti ve gercektende tuttu.bu adam öküz gibi gözüksede asiri derecede duygusal ve duygu yukluydu.
Merakli bakislarla dileginin ne oldugunu sordum.
-söylemem diyip dudagini yukari kivirdi ve alayci bir tavirla siritti.
Sinirlenmistim,bir anda ruh öküzüne dönüsebiliyordu,gozlerimi baska yone cevirdim ve yildizlari seyretmeye basladim.bir sure sonra bu yumusacik polara ragmen usumeye baslamistim.bugra eliyle cenemi kavrayip suratimi yuzune cevirdi ve yine gozlerimiz kilitlenmisti,beni yavasca kendine yaklastirip,başımı omzuna koydu ellerini de kollarima dolayip sıkıca sardı.sicak nefesi yuzume vuracak kadar yakindik.kalbim migdemde atiyordu agzimdan tek kelime cikmiyordu,bir anda ısını vermistim.zaman dursun diyebileceğim ilk animdi,ilk defa bir erkekle boyle seyler yasiyordum. -esila sana soylemem gereken bir sey var.merakli gozlerle bakislarimi ona kilitledim ve tam bir sey soyleyecekken isaret parmagini dudagima bastirdi. -hic bir sey soyleme. sadece beni dinle demesiyle gıkımı çıkarmadım.
Hala daha ne soyleyecegini bekliyordum ama o bakisini baska yone yoneltmis derin derin dusunuyordu.birden bana donup,bunlari soyledikten sonra ne tepki verecegini inan bilmiyorum ama umrumda bile degil.her yerde sen varsin tamam mi,gittigim her yerde sen varsin,dönüp dolasip her yerde,bir tek sen varsin.herşeyin altindan,üstünden,sağından,solundan her yerden sen cıkıyorsun iste.B ben seni bir türlü aklımdan cıkaramıyorum.ben sana bakınca o yabancısı olduğum duyguyu hissediyorum esila,aşkı...
