1 hafta sonra..
Esila-
- tamı tamına 7 gündür görmüyordum onu. Ne telefonlarıma cevap verdi nede karşıma çıktı. Başına bir iş gelme düşüncesi bile beynimin canlı canlı yeniyormus hissiyatını veriyor. Onu görmediğim günden beri bütün gücüm çekilmiş, hiç bir şey yapmak istemiyordum. Ne okula gitmiştim ne de dışarı çıkmıştım. Azra günlerdir arıyordu ama her aradığında Buğra arıyor sanıp, sonunda bir hayal kırıklığı yaşıyordum. Gücümü toparlayıp Buğralarin evine gitmeyi planlıyordum kafi o gücü bulursam.
Derin bir nefes aldım ve kendi kendimi teselli ettim. Evet yapabilirim sonucu ne olursa olsun yapabilirim.
Üzerimi değiştirip Buğralarin evinin önüne gittim. Kapıyı çalmak için tam elimi uzatacakken kapı açıldı.
Kapıyı açan Buğra nın annesi 'Hikmet teyzeydi.
-Esila kızım, bir şey mi oldu?
Ben şimdi nasıl diyecektim ki senin kardes gibi olduğumuzu sandığın oğlun benim sevdiğim bey..
Söyleyemezdim henüz sonucunu bilmediğim bir işe kalkışamazdim.
' ssey nimet teyze ben Buğra abiyi soracaktım bir konuda yardım isteyecektim.
Nimet teyzenin bir anda gözleri doldu, ve ben onun her düşen damlasında hançer yiyormuşcasina acı çekiyordum.
Hic anlamadığım bir anda " o gitti kızım..
Artık burada yaşamayacak.
Daha fazlası çıkmamış tı nimet teyzenin ağzından.
Ama gozlerimin dolduğunu, ellerimin titrediğini, kafama giren o iskenceli kramp ları fazlasıyla hissediyordum.
Hic bir sey söylemeden yürümeye başladım.
Nasıl olurda beni bırakıp gidebilir, ben kaç gündür başına bir şey mi geldi, kıracak üzecek bir şey mi yaptım diye saçma sapan düşüncelere girerken o beni bir başıma bırakıp nasıl gider.
Aptalım ben büyük aptalım nasıl bu kadar saf olabildim. Seni kendi abin sahiplenemiyorken sen nasıl başkasından beklersin ki bunu aptal.
Eve gittiğimde bir anda annemin boynuna atladım ve icime akıttığım göz yaşlarımı serbest, ayit olduğu yere bıraktım..
Annem hem saçımı okşuyor hemde seni bu kadar ne üzdü pamuğum anlat bana diyordu.
Annecim sadece sarılmana ihtiyacım var lutfen bir sey sorma dediğimde, annem de gözleri dolmuş vaziyette tamam kızım, her ne olursa olsun benim seni cok sevdigimi bil. Ben seni kırmaya dayanamazken başkasının seni üzmesine asla müsade etme bebeğim..
Onaylar ifadede başımı salladım, ve anneme tebessüm ettim, odama geçtim.
Annemin gösterdiği ilgi ve şefkat beni birazda olsa kendime getirmişti. Şuan hiç bir şey düşünmek istemiyordum tek istediğim biraz müzik biraz uyku birazda kafamı toplama ihtiyacı.. Artik Buğra yoktu ve ben bunu kabullenmeli alışmaliydim..
Arkadaşlar lutfen biraz vote ve yorumm ilk hikayem biraz desteğinize ihtiyacım var..
