1 hafta sonra.
-Esila
Ve abimin gelmesiyle korkulu rüyam başlamıştı.dolayisiyla geldiginden beri bugrayla görüsemiyordum.arada bir arayip gizli gizli konusuyordum.sıkı yönetim baslamisti bile.abim 1.80 boylarinda iri yari kaba bir cocuktur.ondan cok korkuyordum ama bugraya olan sevgim herseyden daha agir basiyordu.bugünlerde fazlasiyla gergindim.simdi ne yapacaktim.abimden korkmaya devam mi edecektim yoksa askimin pesinden mi gidecektim.abimin kaba sesiyle irkildim -esilaa!gec kalmadinmi okula.cabuk ol biraz!..
Sıkı yönetim derken kastettiğim buydu okula birakip almasi ve telefonlarimi kurculamasi gibi..
En sonunda ciktik evden.okulun onune gittigimizde abim hala arkamdan bakiyordu.okula girdigimi gormeden gitmeyecekti anlasilan.okula girer gibi yapip abimin gittigini gorunce hemen disari firladim.bugun okula gitmeyecektim bugrayla bulusacaktik gizli gizli aksam da tekrar okulun onune birakacakti.
--
Sozlestigimiz yer buyuk bir parkti,gole dogru bakan ustu kapali,şirin bir kafeydi.gittigimde hala gelmemisti.kendimi manzaranin huzur verici etkisine birakip beklemeye baslamistim bugrami.ardindan karsimdaki sandalyenin kipirdamasiyla irkilerek dondugum de asıl huzurumum gelmis oldugunu fark ettim ve yerimden kalkip oturmasina musade etmeden boynuna sarildim.neye ugradigini sasirmis bir ifadeyle,eliyle basimi kavrayip oda sarilmisti sıkıca. Anlasilan biz birbirimizi cok ozlemistik.
Oturur oturmaz-ne olacak bizim bu halimiz be güzelim dedi beni benden alan sesiyle,ama kelimeleri gibi yuzude buruktu onu oyle gordukce beni de hüzün kapliyordu.Bilmiyorum demekle yetindim.sonrada sessizce manzaraya kapildik ikimizde.yukarida topluca ucan kuslar fazlasiyla dikkatimi cekmisti.icimden keske onlar kadar ozgur olabilsek demistim.ama yine disaridan dusunmus olacagim ki,belki de olabiliriz ufaklik dedi bugra.sorgulayan gözlerle ona bakiyordum.
Anlamadim dedigimde.
-Hic..zamani gelince soylerim demekle yetinmisti oda.hala anlayamamistim ama usteleyecek gücü bulamiyordum kendimde.gunlerdir kotu hissediyorum kendimi bugrayi fazlasiyla ozluyordum iskence cekiyordum resmen.o yuzden bu dakikalarin tadini cikarmaliydim.onu izlemeye doyamiyordum.sandalyemi kendi oldugu tarafa dogru cektiginde kalbim hizla carpmisti.her hareketi farkli bir etkilesim yaratiyordu bedenimde.basimi omzuna yasladi,bir yandan da saclarimla oynuyor kokumu icine cekiyordu.bu adama hic bir sekilde karsi koyamiyordum,köseye itemiyordum ,sanki diger yarım ondan ibaretmis gibi bir algi yaratmistim icimde saplantili bir algi.ve anlasilan bu algidan hic bir zaman vazgecmecektim.
-ikimizde o anin huzuruna birakmistik kendimizi saatlerce ikimizden de çıt çıkmamıştı.buğranın kara kara düsündügü biseyler vardı.normalde hic bu kadar susmazdi,ya saka yapar sinirlendirmeye calisirdi yada sebeklik yapardi.ama bugün farkliydi.anlayabiliyordum ama üsteleyemiyordum.
Bir anda telefonun sesini isittim.arayan azraydi,niyr ariyordu ki bu simdi.
Telefonu actigimda telasli bir sesle hemen okula gelmemi soyledi.neyin var diye karsilik verdim.
Esila abin okulun kapisinda daha fazlasini soylememe gerek var mi dediginde hemen telefonu kapatip bugraya okula birakmasini soyledim.soyledim ama okula nasil girecektim abim oradayken.bir anda aklima arka kapi geldi.azrayi arayip arka kapiyi acmasini soyledim.
---
Okula geldigimde azra tam soyledigim gibi arka kapiyi acmis beni bekliyordu.
Azra : esila abin saatlerdir kapida bekliyor nerdesin sen?
Azranin sorusuna cevap veremeden kolundan cekistirdigim gibi sinifa ciktik.
Bu arada telastan bugrayla vedalasmayi unutmustum.cocugun nasil gittigini bile goremedim.
Nasil bir telasa girdiysem hala ellerim titriyor.
Azra:esila iyiki abim yok senin yerinde olmak istemezdim.
Dudaklarimi kivirip bende kendi yerimde olmak istemezdim deyip aci aci gülmüstüm.
Azraya bir tesekkur borcum vardi,eger arayip haber vermeseydi ayvayi yemistik.
Birden azranin boynuna atilip sarildim ve hersey icin tesekkur ettigimi soylemistim.kiza ilk defa boyle bir sempatide bulunmustum neye ugradigini sasirmisti.ama mutlu olmustu,ona karsi butun ön yargilarim yok olmaya baslamisti.asla gorundugu gibi bir kiz degildi.hatta bir gun onun icin sempati duyacagimi hic dusunmezdim.
----
Okul zili calmisti ve kapiya dogru ilerliyordum isteksiz isteksiz.oysa bugra geldigi zaman kosa kosa gidiyordum.
Abimi gorunce,hic bir sey demeden arabaya bindim.
-ne o selam sabahta yok artik.
Demisti kaba ve kibirli sesiyle.
Yorgunum diyip kestirip attim,bir an once eve gidip yatmak istiyordum.
Kapinin onune geldigimizde cantami kaptigim firlamistim yerimden.kapidan iceri girdigimde muhtesem yemek kokulari geliyordu aslinda canim hic bir sey istemiyordu ama artik acliktan karnim gurulduyordu.mutfaga gecip annemin yaptigi nefis yemekleri yedim kokusu kadar muntazam olmuslardi.karnimin doymus oldugu ic gudusuyle hemen odama firladim ve ustumu degistircem diyip kapiyi kitledim.hemen bugraya mesaj attim ve ozur diledim bugun icin ama cevap vermemisti telefonu birakip kapiyi actim.rahatlamam gerekiyordu en iyi fikirin dusa girmek oldugunu dusundum.bir tane sigara alip banyoya girdim ilk sigara ictim sonrada suyun altina biraktim kendimi.gercektende rahatlamanin en iyi yoluydu.
Banyodan ciktigimda hemen telefona baktim ama hala bir cevap yoktu.bugunlerde gercekten de bir tohaflik vardi bugrada.bulustugumuzda hic konusmamasi,soylediklerini izah etmeyip kafamda soru isaretleri birakmasi,simdi cevap vermeyip neyle meskul oldugunu gercekten merak etmiyor degildim.neyin pesindeydi bu cocuk. abim yeterince canimi sıkmısken bir de bunlari dusunmemeliydim.uzerimi giyinip yatagin icine attim kendimi bu sefer sarki listemde cem adrian vardi sesinin zerafetine birakip uykuya daldim...
HEP AYNİ SESSİZLİKTE GELİYOR GECE,
HEP AYNİ YALAN DOLAN MASALLARİ DİNLİYORUZ YİNE
HEP AYNİ YUZLER HEP AYNİ SESLER PESİMDE
ANLATAMİYORUM,İNANDİRAMİYORUMMM,KENDİME..
SEEN BENİMM
YARİM KALAN YERİMSİNN..
HİC SOYLEYEMEDİGİM
SOYLEMEDİGİM O
SOZLERİMM..
SEN BENİİİM
HİC İSİNMAYAN ELLERİMSİNN...
HİC UNUTAMAYAN,UNUTMAYAN O
SOZLERİMMMMM...
Bugunlukte bu kadar:)
Okuyan,okumayan herkese tesekkur ederim..:)))
