You're the Reason I Changed [COMPLETE]

Chapter Twenty-five: Blue Valentine (Part Two)

Justin’s POV

Di siya tumigil umiyak… ihahatid ko na siya sana sa kanila pero umayaw siya. Naguguilty ako solid. Umiwi siyang umiiyak….

At ako?

Pumunta ako kina Cristin.

Asa tapat na ako ng bahay nila tapos tinawag ko si Luki.

(Moshi Moshi? Dare?)

“Luki si Justin toh pre”

(oh, napatawag ka)

“Pwede ba tayong magkita?”

(Ha? Bakit naman? May problema ba kayo ni Ellen-san?)

“Ah eh…. Basta, asa labas ako ng bahay ni Cris- niyo…”

(Ha? Edi pumasok ka nalang)

“Hindi. Lumabas ka. Hintayin kita wag mo rin ipaalam kay Cristin na nandito ako” tas binaba ko na ang cp.

Di nagtagal lumabas na siya. Baliw naman nito. Naka shorts lang pero ung hanggang binti. Naman, anong laban ko dito eh naka pangbahay nga lang pero may dating pa rin! Iba talaga bang taga ibang bansa =______=

“Oh, anong pinunta mo dito? Tsaka bakit ayaw mo malaman ni Hanon-chan na nandito ka?”

“Lakad tayo pare, marinig ka pa nila” dapat ko tong gawin, it’s only right to do so.

Naglalakad na kami.

“Steven-kun, kung may sasabihin ka, dalian mo. May dat- I mean, I still have plans you know”

“Makinig ka Luki. Importante tong sasabihin ko. I broke up with Ellen”

“NANI?!” narinig ko na tumigil siyang maglakad kaya pati na rin ako. “Do-doishite?”

“Do really have to ask that question?” medyo natatawa kong sabi

“H-ha?” nagmamaang maangan pa toh.

“It’s because I’m in love with someone else” tas tinignan ko siya.

“Hanon-chan?” mukhang galit na siya.

“Yeah. Look, alam ko siguradong galit ka sakin at baka gusto mo akong suntukin. Pero as your friend ngayon pa lang sasabihin ko na para walang gulo. I plan to court Cristin. Liligawan ko siya at di ko siya isusuko sayo” seryoso ako. Sinabi ko lang kay Luki as common courtesy. Pala walang mailto at parang mali kasi kung liligawan ko ng walang sabi sabi. Tsaka, in a way I acknowledge him as a formidable rival.

“Steven-kun… I trust you” tas inabot niya kamay niya at nagshake hands kami.

“Thanks. May the best man win”

Luki’s POV

Pagkatapos namin magusap ni Steven-kun umuwi ako para magbihis at dali dali bumaba.

“BF? Where are you going?” ang cute niya! Ngay! Parang bata lang na sobrang curios! Naman, nababading ako! Snap out of it Luki!

“Ah? I’m going to my house, Shimon Oji-sama is back so I’m going to see him ^___^”

“Honto?! Then can I come with you, I want to welcome him back home too ^____^”

“Ah! Dame dame! >___<”

“Eh? Doishte? o.o?”

“Ha? Anno… Because, autie won’t have anyone with her then. It would be ashame since it’s Valentines and she would be alone. Don’t worry, I’ll be back shortly, then we can have our date” then I kissed her on the check. “While I’m gone, don’t hurt your head just thinking about me” then I gave her my killer smile. Bwuhahah! I cute niya! Pulang pula! Kinilig daw ba? Ahaha! I so love this girl ^____^