You got my heart, spoiled brat!

CHAPTER 10

NAPANTAG ang kalooban ni Bree nang makitang magkaakbay na nagtungo sa conference room ang mag-amang Rivera. Masaya siya para sa mga ito. at least, may importanteng tao sa buhay niya ang masaya. umaabot na sa mga mata ng matandang Rivera ang mga ngiting ginagawad nito sa mga nasasalubong. Para hindi na nito pinoproblema ang nalalapit na board meeting. Nang lumapit ang mga ito sa kanya ay agad na nginitian niya ang matandang Rivera, pero mabilis na sumimangot siya ng matuon ang atensyon niya kay Luis.

“mabuti at nandito na kayo. Are ready to experience downfall?” ani Mr. Villanueva na kasinglawak ng noo nito ang ngiti sa labi nito. nasa tabi nito si Henry na kumaway sa kanya. she waved back at him. Nang lingunin niya si Luis ay nakita niyang halos patayin na niya sa tingin si Henry.

Tinapik ito sa braso ni Sir Eugenio. “wag mo masyadong lakihan ang ngiti mo. Baka kasi makonsumo mo na ang lahat ng ngiti mo sa buong buhay mo, hindi ka na makangiti ulit.”

“our meeting will now commence. Please be seated.” Ani ng Emcee kaya naputol ang palitan ng maiinit na salita ng mga heads ng company.

Nagtungo sa podium si sir Villanueva. “good morning, everyone. Pinatawag ko kayo ngayon dahil may nalaman akong nakakalungkot na balita. Ang ating CEO na si Rivera ay may malubhang sakit sa puso. hindi man lang niya tayo nasabihan. Kawawang kaibigan. On this fact, naisip ko, ba’t di natin siya pagpahingahin ng maaga so he could focus on his health? Ang meeting na ito ay para patalsikin na sa pwesto si Rivera.”

Tumayo siya para magsalita. “wala kang ebidensya na may malubhang sakit si president. Kung may sakit siya, dapat hindi natin siya kasama ngayon rito?”

“of course hindi ko iyan nakakalimutan sweetie.” Anito saka sumenyas sa mga assistants nito. they desimminated folders containing the same pictures he showed to her few days ago. “ito ang mga larawan na nasa isang kwarto sa ospital si rivera. At ito,” anito habang iwinawagayway ang isang papel. “ang medical certificate na nirelease ng ospital. Sapat na ba iyang ebidensya?”

“magpaliwanag ka rivera. Anong ibig sabihin nito?” ani ng mga board members na bakas sa mukha ng mga ito ang pagkagulat at pangamba.  

“of course.” Ani sir Eugenio saka tumayo at tinungo ang podium. “hindi totoong inatake ako sa puso. i faked it because i wanted my son to stay with me. Humingi ako ng tulong sa aking inaanak at personal doctor na si Ken. I want my son to have a bright future. I want him to be the next CEO and to make him do so, i have to fake my health. Masisisi niyo ba ako kung gumawa ako ng kasinungalingan para maging Masaya ako kahit minsan?” nakita niyang nagsitanguan ang mga tao roon. Pati si Luis ay titig na titig sa ama nito. “rest assured. Stable ang kondisyon ko. I still have coronary heart disease but i didn’t had a heartattack. Evidences?” sumenyas ito sa kanila na ipamigay sa mga members ang tunay na medical certificate nito. “whatever your decision may be, tatanggapin ko. Pero gusto kong malaman ninyo na within this year, i’ll resign.” Puno ng sinseridad na saad nito. “and i want my son to be the next CEO.”

“i also want my son to be the next CEO.” Saad naman ni Mr. Villanueva.

Sandaling nagpalitan ng kuro-kuro ang mga members. Nang makabuo ng desisyon ay nagsalita ang spokesperson ng mga ito. si Mr. Racquel. “naniniwala kami na wala kang masamang intensyon upon making this unique story of your health. and we will grant your resignation, anytime you want. I think you deserve to enjoy retirement at an early time. Though magiging malaking kawalan ka sa company.”

Malawak na ngiti ang iginawad ni Sir Eugenio sa mga ito. “wag kayong mag-alala. My son will continue everything i have started.”

Pagak na tumawa si Mr. Villanueva. “but my son is better than your son. Wala pang masyadong experience si Luis compared with my henry.”