Mau’s pov..
“ma-mama!”mahina kong bulong.
Unti- unting dumilat ang aking mga mata, akala ko ang unang taong makikita ko ay ang mga magulang ko pero nagkakamali ako.
Nalungkot ako ng maisip kahit ganito na ang kalagayan ko hindi ako binibisita ng magulang ko, naisip ko nga baka hindi nila ako tunay na anak.
Tumulo ang luha ko sa naisip.
“mau..okay ka lang?”bungad na tanong ni jim sakin.
Nagulat ako dahil andito sya nakabantay, hindi ko lubos maisip na andito sya.
“ji-jim..!”mahina kong bulong.
“don’t say anything.darating na ang dr.para icheck ka mau!”malumanay na sabi ni jim. Hindi ako sanay na ganto sya sakin dahil una palang ng skwela ay haters na kami.
Biglang bumukas ang pinto at iniluwa doun ang dr. na magcheck sakin.
“dok!”binalingan ni jiM ang dr.
chenick na nila ako habang nakatingin lang si jim sakin.
Pagkatapos nya akong chenik…
“she’s fine..buti na lang naagapan ang lason na dumadaloy sa kanyang katawan!”saad ng dr.
“thank you dok!”Sabi nya tumango lang ang dr at umalis na.
Naiwan na naman kami ni jim.
“ji-jim..a-anong ginagawa mo dito?”tanong ko sa kanya.
“andito ako para bantayan ka..!”sabi nya sakin.
nakatingin lang ako sa mga mata nya, pilit kong pinigilan ang luha ko na papatak dahil sa Masaya ako.
Nagulat ako sa susunod na ginawa nya. He kiss my forehead and say” I love you mau!” nanlaki ang mga mata ko sa sinabi nya, tumulo na ang luha ko na pinipigilan ko hindi ko maintindihan ang mga nangyayari ngayon.
Minahal nya lang ba ako dahil niligtas ko sya?? Lalo akong nasaktan sa iniisip ko.
“ji-jim..minahal mo lang ba ako dahil niligtas kita !”sa wakas nasabi ko rin, natatakot akong marinig sa kanya na totoo ang hinala ko.
“no..you know from the start I like you..pero hindi mo ako gusto kaya pinigilan ko na lang sarili ko at ng iniligtas mo ako bumalik ang pagkagusto ko sayo,kaya nabigyan ako ng lakas na loob para sabihin sayo ang totoo!”hindi ako makapaniwala sa sinabi nya, napaiyak ako dahil sa kaligayahan. Narealize ko kasi na mahal ko sya nong may kasama syang babae sa canteen, nasaktan ako nun.
“don’t..cry..mau!do you love me mau???”saad nya sakin, tumango ako dahil iyon din ang nararamdaman ko. Mahal ko si jim..mahal ko sya.
Masaya syang niyakap ako, puno ng pagmamahal ang yakap na iyon kahit walang pakialam ang mga magulang ko Masaya ako dahil mahal pala ako ng taong natutunan kong mahalin.
muling bumukas ang pinto pero hindi na doctor kundi ang mga kaibigan namin.
Nakatunganga lang sila na nakatingin sa amin, hindi makapaniwala.
