A Wonderful moment

Chapter- 39.5

Chapter- 39.5

"A-Anu?" gusto kong ulitin nya yung mga sinabi nya,hindi kasi magsink in sa utak ko.totoo ba ang narinig ko?

I can't breath.hinihintay ko syang magsalita.

Nilagay nya ang dalawang kamay sa mga bulsa nito at tumingin sa akin.."w-well,alam kong magugulat ka pag sinabi ko yun pero from now on dito na muna ako titira para may kasama ka naman.."

Cool lang na sabi nya sa akin.

Tumaas ang kilay ko at napalaki ng mga mata."a-anu?"

Kumamot sya ng ulo na parang naiinis."Naman jenny!paulit-ulit lang?sabi ko FROM NOW ON DITO NA MUNA AKO UUWI!anu gets?"

O.O Big eyes "nagpapatawa ka ba?"

"mukha ba akong nagpapatawa?"sumeryoso ang mukha nya at tinitigan nya ako.

"hindi nga pero..."

"HINDI PWEDE!!"i suddenly yelled at him.nabigla sya kaya para syang napapiksi.

"why not?wala kang kasama dito kaya dito muna ako uuwi,ayoko ng mangyari pa sa inyo ni jolan yung nangyari nung isang gabi.hindi ko matatanggap na may mangyayari sa inyong masama ulit kaya for the meantime dito muna ako titira.."

Hindi ako makapaniwala sa sinabi nya,nababaliw na ba sya?hindi ba nya alam na ang pangit tingnan na iisa lang kami ng bahay na inuuwian?

"wala ka bang utak olah?hindi ako papayag sa gusto mo!nag-iisa lang ako dito sa bahay,walang kasama.."he rolled his eyes.

"may utak ako jenny!beside,boss nga ako sa company namin at saka kaya nga ako dito titira diba?kasi wala kayong kasama ni jolan at para naman may magtatanggol sa inyo pag may pumaloob dito ulit na magnanakaw!"

"hindi na yun mangyayari ulit olah?hindi na yun sila babalik pa!"tumaas ang kilay nya.

"paano ka nakakasiguro?kilala mu ba sila?"

"hindi!pero hindi na yun babalik pa!kunin mu na yung mga gamit mo at umuwi ka na!"sabi ko tapos linapitan ko sya at kinuha si jolan sa kanya.

"ayoko jenny!"

"wag na matigas ang ulo olah..uwi na!"umupo ako sa sofa habang kalong si jolan.masakit na ang mata,ulo,katawan at pati na utak ko.wala na akong lakas para makipagbangayan pa sa kanya.

"jenny naman.."

"uwi na sabi!"matigas na sabi ko.hindi ko sya tinitingnan dahil alam kong nagpapaawa effect ito.

"jenny,dito na ako uuwi sa ayaw mu at gusto.."umupo sya sa sofa habang nakahalukipkip.

Tinitigan ko lang sya ng tinitigan.anu bang meron sa lalakeng ito at ganito nalang kung umasta sa akin?

Titig na titig lang ako sa kanya hanggang sa kumunot ang noo nya sa akin.

Siguro kung hindi lang nalaman kong namatay na si papa.siguro magiging masaya ako ngayun kasi kahit papaano pinoprotektahan nya ako.

Pero hindi eh!dati-rati si papa ang gumagawa nito sa akin.pinoprotektahan nya ako sa kahit anung bagay,ayaw nya akong masaktan.ayaw nyang nasasaktan ang nag-iisa nyang prinsesa.naninikip na naman bigla ang puso ko,parang gusto na naman kumawala ang mga luha sa mga mata ko.

"t-teka nga lang..are you crying?"oo nga pala,nalimutan kong galing pa ako sa iyak.

Bigla akong tumalikod sa kanya."wala..umalis ka na nga!"pagtataboy ko ulit sa kanya.pero dahil sya si olah ang dakilang spoiled brat ay hindi ito nakinig.instead naramdaman ko ang paglapit nya sa akin.

"tell me..may nangyari bang masama sayo?why you look so depress?saan ka ba galing ha?"pag-aalala nya sa akin.tinitigan nya ako.

"wala nga eh!napuwing lang ako.."i looked away from him."please olah!umuwi ka na.."pumiyok ang boses ko at nag-uunahan na ang mga luha ko.

"mas lalo akong hindi makakauwi ng ganyan ang mukha mo..anu bang nangyari sayo?bakit ka umiiyak?para kang namatayan---"ipiniksi ko ang kamay nya na tangkang punasan ang luha ko.

"anu bang problema mo ha?kanina ko ng sinasabing umalis ka na?hindi mo ba alam ang kahihiyang matatanggap ko pag dito ka tumira?pagtsitsismisan ako ng mga tao?iisipin na naman nilang marumi akong babae at umuuwi ng lalake dito?hindi mu ba alam yun?iisipin nilang nagbebenta ako ng katawan!iisipin nilang masama akong babae!!!"i yelled.subrang sama ng loob ko at gusto kong sumigaw ng sumigaw.

"anu ba ang sinasabi mo?anung bang--"he look so worried about me.

"anu ang sinasabi ko?huh!?hindi mu maintindihan?huh!?yan naman kasi ang problema sayo eh?hindi mu ako naiintindihan!hindi mu naiintindihan ang nararamdaman ko?sarili mo lang ang iniisip mo?!!"i burst a tears.bigla nalang umiyak si jolan.binaba ko sya sa crib nito and let him cry coz my heart suddenly torn apart.

"calm down jenny..please.anu bang pinagsasabi mo?"

"pinagsasabi ko ha?!!"lumapit ako sa kanya at tinuro turo sya sa dibdib."pinagsasabi ko ha?!ikaw?!!ikaw!?hindi mu na iniisip ang nararamdaman ko!hindi pa nga kita sinasagut kung umasta ka naman boyfriend ko!hindi mu man lang ako tinatanung kinokonsidera mu nalang sa pag-iisip!hinahawakan mu ako sa leeg!you wouldn't let me to give a change to decide..you turning me around coz you think that i am really pathetic!well..anu akala mu sa akin?sunod sunuran lang sayo!hindi kita mahal at.."i suddenly stopped by yelling at him.

napalaki ang mga mata ko habang nakatitig sa kanya.anu bang sinasabi ko?anu ang sinabi ko?

bigla-biglang nag-iba ang aura nya.nanigas ito at parang so dissapointed.