A Wonderful moment

Chapter 33.5

Sorry for the dissapointment..

This is not the time to reaveled everything..my chapter pong nakalaan para dun.kung paagahin ko sya di maaga rin ang ending..

Para po pala sa lahat..this story's until CHAPTER 60..so wag syadu atat malayo-layo pa naman ok?

Chapter 33.5

Tinitigan nya ako..he's eyes full of desire..

He still on top of me..

"we feel the same way?"he whispered.

I was about to speak when he suddenly kissing me and feel the warm lips against mine.i uncounciously encircle my arms around his nape and full his body closer to mine..

I close my eyes and kiss him back the way he do..

He nibble my lower lip na mas lalong nagpainit sakin..

Naramdaman kong bumaba ang mga kamay nya sa tyan ko carress  it then he touch the hem of my shirt then pull up to show my breast..

I gasped..anu bang nangyayari sakin?why would i allowed olah doing this to me?

Pero hindi na kayang mag-isip ng utak ko ng matino.kinakain na ako ng nararamdaman ko..

He touch my one breast then caress it gently kaya para akong dinadaanan ng libo-libong bultahe ng kuryente papunta sa puso ko down to my centi-feminine.this will be the first major na maramdaman ko ito with feelings..

i just caress his back and full closer to me,para kinikiliti ang laman ko when i feel something poking on my tummy..sinasabayan pa ng ginagawa nyang lovebite sa leeg ko.

He leaving a mark on my neck that make me moan unconciously..

"i love you.."he whispered on my ear.

I know this is all wrong kasi hindi naman kami ni olah but i can't!hindi ko sya kayang pigilan at the same time hindi ko rin kayang pigilan ang sarili ko knowingly na hindi ko naman sya sinuway from the start pa..

napamulat ako at napatitig sa kanya..

He was about to pull up my bra when..

*crying*

Nagkatitigan kami..he do stop..parang bumalik ang katinuan ko bigla.

*crying*

Napatingin ako mula sa taas..jolan is crying loudly..napatingin ako ulit sa kanya.

His expression turn to be dissapointing.pero wala akong magagawa.alam kong bitin sya.

>_< bitin naman ako ehh!

"s-si jolan.."sabi ko.

"sht!!"bumuntong hininga sya at umalis sa pagkakadagan sa'kin.umupo kami ng maayus at wala ni isa ang nagsasalita.

Siguro narealize nya na sumubra na sya sa boundary.

*crying*

Ay yung baby ko pala..

Tumayo ako at mabilis na pumanhik sa taas.

"jen!!"napalingun ako sa tawag nya..

Nagkatitigan kami..

"sorry.."his eyes are full of sincerity..

Ngumiti ako.."ako rin.."sabi ko bagu ako pumanhik sa taas..

I feel so embarass!muntik ng may mangyari samin kung hindi lang ang pag iyak ng baby ko baka kako ngayun ginagawa na namin yung nagpaflash sa utak ko.>__<