Bo Ty jesteś wszystkim

XIII Harmonia?

Najprawdopodobniej weszła na spotkanie. Słyszałam jakieś szumy a już po chwili usłyszałam jego głos.
- Rosie to ty? Ciesze się, że zadzwoniłaś. - jak miło słyszeć znów jego głos. Tęskniłam za nim.
- tak to ja, wiem ze jesteś na spotkaniu nie chce ci przeszkadzać.. - nie dał mi dokończyć.
- Rose nie żartuje ty mi nigdy nie przeszkadzasz, to spotkanie i tak dobiega końca. - ohh jaki on kochany.
- przeczytałam wszystkie twoje wiadomości i odsłuchałam pocztę, Matt chciałam cie przee - przerwał mi.
- Ciii, to nie ty lecz ja powinienem cie przepraszać, mam ci sporo do wyjaśnienia. - chce by wrócił już dziś. Bardzo chcę się do niego przytulić, brakuje mi jego osoby.
- Kiedy wracasz? - pytam z nadzieją w głosie.
- Postaram się jak najszybciej. - Westchnął.
- mhm. - no i nadzieja zgasła.
- Rose stało się coś? - wyczuł ze jest coś nie tak. Przecież nie powiem mu, że jestem sama i się boję .
- ee niee.. wszystko w porządku. - ktoś zapukał, wystraszyłam się, kto mógłby mnie odwiedzić o tej porze?
- masz gości? - jego ton wskazuje na to, że nie jest zbyt zadowolony.
- nie mam pojęcia kto to. - pukanie było coraz głośniejsze.
- otwórz ja będę cały czas przy telefonie. - nie zmieniało to jednak faktu ze jest setki tys km ode mnie.
Otwieram. I kogo moje oczy widzą?
- Jacob co ci się stało?! - mój 2 były chłopak, stał w drzwiach z rozcięta warga i zakrwawionym nosem.
- cześć, mogę wejść? - spojrzał na mnie swoimi brązowymi oczami w których pojawiły się iskierki.

taak, wchodź. - weszliśmy do środka i skierowaliśmy się do salonu. Przypomniałam sobie o moim chłopaku, przyłożyłam telefon do ucha.

- wszystko w porządku to tylko Jake. - odetchnął z ulgą.
- to dobrze, ale zaraz zaraz moment kto to ten Jake?! Dlaczego przychodzi o tak późnej porze? - Matty był lekko zdenerwowany.
- wyjaśnię ci wszystko później, teraz muszę kończyć. Kocham cie pa! - rozłączyłam się i odłożyłam telefon.
- masz chłopaka? - zapytał Jacob.
- tak mam. - uśmiechnęłam się lekko. Po czym poszłam do kuchni po apteczkę. Podeszłam do chłopaka i opatrzyłam go.
- jesteś piękniejsza odkąd widziałem cie po raz ostatni. - spojrzał na mnie z nieznanym mi wyrazem twarzy. Kiedyś za nim szalałam, ale potem on wyjechał no i jakoś tak wyszło, że się rozstaliśmy.
- daj spokój, opowiedz lepiej jak doszło do tej bójki jak mniemam, zawsze byłeś porywaczy. - zaśmiał się.
- dobrze mnie znasz. - stwierdza.
- no ba. - zrobiłam nam herbatę i usiadłam obok chłopaka.
- Pamiętasz tego wysokiego blondyna z 3 klasy gimby?
- no tak, pamiętam. - ciągle się mnie czepiał i obrażał.
- kiedyś przy którejś kłótni powiedziałem mu, że go znajdę i wyrównam rachunki za to co mówi o tobie. - Patrzyłam na niego zdziwiona, faktycznie była kiedyś taka sytuacja.
- żartujesz?
- nie żartuje aniołku. - ooo nazywa mnie tak jak wtedy, myślałam że już dawno o mnie zapomniał. A tu proszę.
- naprawdę go pobiłeś? Z resztą on nie był ci dłużny. Wskazałam na jego rozciętą wargę.
- tak, niestety oboje trenujemy mma, wiec tak jakoś wyszło. Ale wygrałem. - uśmiechnął się triumfalnie, był dobrze zbudowany i wysoki jakieś 188 cm jednak niższy od Matta.

◇◇◇

Matt POV

Rozłączyła się, kurwa.. co to za gość? Dopiero co się do mnie odezwała a ten musiał wszystko zepsuć. Chcę do niej zadzwonić, ale wiem ze i tak nie odbierze. Poza tym muszę zrobić jeszcze ten pieprzony projekt na jutro..
Zajęło mi to sporo czasu, zegarek wskazywał na pierwszą w nocy, spojrzałem na telefon bylem już trochę śpiący. Jednak od razu ożywiłem się kiedy zobaczyłem wiadomość od niej.

Nadawca: ROSIE ♡
Misiaczku wszytko jest w porządku, Jake będzie u mnie nocował na kanapie w salonie. Niczym się nie martw i wracaj szybko tęsknię :* <3

Co do kurwy?! On śpi u niej! Ja pierdole to musi być ktoś ważny inaczej nie spał by teraz u niej w domu. Niby w salonie, ale wkurwia mnie, że jest w 1 domu z nią a mnie tam nie ma i nie mogę jej objąć pocałować ani pokazać mu kto jest góra! Zdobywam się na odpowiedź.

Kiedy przyjadę musisz mi koniecznie wyjaśnić kim jest Jake i dlaczego u ciebie nocował. Tez CIĘ KOCHAM i również tęsknię. Śpij dobrze księżniczko :*

Po kilku minutach kiedy byłem już w łóżku mój telefon za wibrował. Wysłała mi zdjęcie z podpisem ,, I miss you so much " Boże jak ja ją kocham! Szybko zasnąłem.
- wstawaj królewiczu! jest już 6 rano. - obudził mnie Dylan. Mój dobry pracownik a zarazem kolega, który jest cholernie punktualny.
- mhmm daj mi jeszcze chwile miałem taki piękny sen o mojej Rosie.. - mamrotałem pod nosem.
- tak tak wiem Rosie kotku jesteś cudownaaaa, och Rose jesteś.. - nie dałem mu dokończyć.
- dobra stary już wstaje! Z łazienki krzyknąłem by następnym razem nie wchodził do mojego pokoju i nie słuchał tego co mówię przez sen.
- za 10 min jest spotkanie zarządu i nie wiem jak to zrobisz, ale za 6 min masz być gotowy. - uśmiechnął się i wyszedł z pokoju.
Spotkanie było nudne, dowiedziałem się kto jakie ma auto. Oczywiście wygrałem w tej konkurencji nikt nie przebije mojej kolekcji. Kiedy powiedziałem o Audi A4 B9 wszystkim opadła szczena. Tak mam je jako pierwszy! W końcu współpracuję z tą firmą, więc wiadomą rzeczą było iż będę testował ich samochody.
- Matthew masz samolot za 2 godziny. - Dylan jest mistrzem w tych sprawach, chociaż liczyłem, że uda mu się załatwić coś wcześniej. Nie oszukujmy się, chcę jak najszybciej spotkać się z Rosemary. Denerwuje mnie fakt, że pewnie siedzi teraz z tym całym Jake'm i je śniadanie. A może on się do niej przystawia?! Kurwa, wybieram jej numer i dzwonię. Czekam i czekam..
- Dzień dobry kotku. - słyszę jej uroczy zaspany głos.
- Cześć, obudziłem cię? Przepraszam chciałem tylko usłyszeć twój głos. - mówię szczerzę.
- nic się nie stało, wiesz może która godzina? - ależ ona jest słodka.
- księżniczko jest już po ósmej. - słyszę jak wzdycha.
- a więc powinnam wstać ogarnąć się i zjeść śniadanie, ty już masz pewnie wszytko to za sobą.
- właśnie idę na śniadanie i pomyślałem o tobie, chciałbym zjeść je z tobą.
- mm słodki jesteś. - nie, to ona jest słodka.
- ty bardziej. - chcę się trochę podroczyć, tęskniłem za tym.
- nieee Ty! - śmieje się lekko.
- aleeż skądże, Panno Evans niech się pani ze mną nie kłóci.
- ohh panie Collins jest pan w błędzie, iż to pan się ze mną kłóci. - już miałem odpowiedzieć, ale usłyszałem jak ten pieprzony skurwiel ją woła. Nawet wszedł do jej pokoju! Bezczelny, wszytko mi psuje. Nie mogę się doczekać kiedy go poznam.