ဝမ္းနည္းနာက်င္စရာေတြပဲဆက္တိုက္ၾကံဳေနရရက္နဲ႔
ေတာင္ သူ႔အနားမွာဘဲဆက္ေနဖို႔ တြန္းအားေပးေနတာ
အခ်စ္ပဲ ထင္ပါရဲ႕
MaMa နဲ႔ Toki တို႔ကို ကတိေပးခဲ့တဲ့
တႏွစ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္က ကုန္ဖို႔
ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္
နီးကပ္ေနၿပီ
ေနာက္ထပ္သံုးလ ဆိုရင္ ပထမႏွစ္ၿပီးေတာ့မယ္
အဲ့ဒီ အေတြးေတြက ေန႔တိုင္းလိုလိုေျခာက္လန္႔ေနလို႔
Luhan ge နဲ႔ေတြ႔ရမယ့္ေန႔ေလးေတြကိုပဲ
က်မ အ႐ူးတေယာက္လို တမ္းတမိတယ္
သူ႔ရဲ႕ ေဘးမွာ huiwen ရိွေနတာေတာင္မွေပါ့
~~~~~~~~~~
"ျမန္ျမန္ ပစ္လိုက္ေတာ့"
Luhan ကစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ေျပာတယ္
အခုရက္ပိုင္းမွာ huiwen ရဲ႕ psycho fan
ေတြဆီက ၿခိမ္းေျခာက္စာေတြေန႔တိုင္းေရာက္ေနတယ္
"Luhan ge,ငါးနာရီမွာ photo shooting
သြားရမယ္ေနာ္..ၿပီးေတာ့အျပန္လမ္းမွာ ဒီဇိုင္နာဆီဝင္ရမယ္ ေႏြဦးဖက္႐ွင္အတြက္..ၿပီးမွ ညကိုးနာရီ
မိသားစုနဲ႔ ေတြ႔ဖို႔ရိွတယ္
ဒီမွာ ေကာ္ဖီ
တျခားဘာလိုေသးလဲ"
"အင္း,Uni ေက်းဇူးပါပဲ " လို႔သူကေျပာရင္းနဲ႔
ကြၽန္မ လက္ေတြနဲ႔မထိေအာင္သတိထားၿပီး ေကာ္ဖီ
လွမ္းယူတယ္
Asian Film Award ညကေနစၿပီးေတာ့
သူ က်မကို Uni လို႔ပဲေခၚေတာ့တယ္
Luhan ကစိတ္နဲ႔လူနဲ႔မကပ္သလိုက်မကိုေငးၾကည့္
ေနတယ္
"အဟမ္း..."
"အာ..Uni, မင္းတခါေျပာဖူးတယ္..
စိတ္ဖိစီးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာဆို red tea
ကအေကာင္းဆံုးပဲဆို
အဲ့ဒါ အခု ငါ့ကိုဝယ္ေပးလို႔ရမလား"
"ရတာေပါ့ luhan ge,ခဏေစာင့္ေနာ္"
Luhan ge ကအခုရက္ပိုင္းေတြမွာ စိတ္ညစ္စရာ
ေတြရိွေနတဲ့ပံုပဲ..
Red tea ဝယ္ဖို႔ က်မ ျမန္ျမန္ ပဲေျပးသြားလိုက္တယ္
ခ်စ္ရတဲ့ သူအတြက္
အျမဲတမ္း အသင့္ရိွေနေပးပါရေစ..
~~~~~~~~~~
"Ge,မေန႔ုကေရာက္တဲ့ ဦးထုတ္ေလးယူခဲ့ခ်င္တယ္
ဘယ္နားထားခဲ့တာလဲ"
