"Sima!" Cem'in bağırmasıyla gözlerimi araladım. "Noluyo lan burada?! Bu haliniz ne?! Hemen içeri gir hemen!" halime baktığımda hâlâ Ulaş'ın kucağındaydım ve pozisyonumuz pek de güzel değildi. Resmen şeyinin üstüne bacaklarım açık bir şekilde oturmuşum ve belim hep açılmış! Cem'in bu kadar sakin olması bile bir mücize,normalde şimdiye kadar Ulaş'ı bir güzel benzetmiş benide cezalandırmış olması gerekirdi. Ama doğru o da bir erkek ve o da böyle pozisyonları onlarca kızla yaptı! Bu aklıma gelince yine sinirlendim işte. Gerizekalı erkekler onlarca kıza gitmelerine ne gerek varsa.
Cem'i hep kıskanmışımdır. Sevgilim olmasada o benim abim gibiydi. Hatta ne gibisi resmen abimdi ve ben onun başka kızlara benden çok değer vermesini istemiyordum. Bunu o da biliyordu zaten.
Düşüncelerimden Cem'in tekrar bağırmasıyla ayrıldım ama keşke ayrılmasaydım. "Sana içeri ge diyorum hâlâ ordasın içeri Sima içeri!" Ulaş'a baktığımda o da ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Üzerinden kalkmaya çalıştığımda buna izin vermedi. "Ne olduğunu bana söyle kıza bağırıp çağırma. Sende kalkmıyorsun sadece hareket etmeden dur." "Sima hemen kalk yoksa bozuşuruz." Ulaş'a baktığımda beni biraz daha kendine doğru çekti."Kalkmıyor dedim." "Ulaş ben kalkiyim he? Hem çevredekilerde yanlış anlayacak." "Kimin ne düşündüğü umrumda mı sanıyorsun? Ben ne istersem o olur ve ben kalkmanı istemiyorum!" Cem'e baktığımda ellerini sıktığını fark ettim. Çok sinirlenmişti bu her halinden belliydi. Bana ters bir bakış atıp eve doğru ilerledi.
Ulaş'a dönerek konuşmaya başladım."Gerçekten derdi neydi? Böyle yapmana ne gerek vardı? Kıskanmıştı ve sorunları vardı. Sen kardeşini kıskanmaz mısın be adam?!" Bende sinirlenmiştim çünkü Cem'in bana attığı bakış canımı yakmıştı. "Sana yakın olmasından,benim iyi gelmem gerekirken onun iyi gelmesinden ve her seferinde onu seçmenden nefret ediyorum! Kıskanmak mı? Al sana kıskanmak! Seni deli gibi kıskanıyorum. Onun sana sarılması,seninle uyuması,senin lan seni kokunu hissetmesi,teninin sana değmesinden nefret ediyorum ve deli gibi kıskanıyorum. Aynı senin Şura'dan kıskandığın gibi." diyerek piç smile yaptı. Ah hadi ama bu kadar çok mu belli etmiştim onu kıskandığımı. Gerizekalı kafam gerizekalı. "Konuşmayı düşünmüyor musun?" sırıtarak söylediği bu cümleyle kendini haklı çıkardığını belli etmişti.
"Ben artık gitsem iyi olacak." "Bende geliyorum. Hem yaşadığın yeri görürüm." "Bu iyi bir fikir değil." "Gayette iyi bir fikir." "Bak Cem şuan fazla kızgın. Neden bilmiyorum ama haddinden fazla tepki verdi. Yani çekip gitmesi ve sessiz kalması onun iyi olmadığını gösterir. Cem böyle biri değil. Susup ve çekip gidicek biri hiç değil." Sustum ve düşünmeye başladım. Gerçekten iyi değildi bunu hissediyordum. "Umrumda mı sanıyorsun?" "Benim umrumda. O benim olmayan abim,en kötü zamanımda yanımda olan tek dostum. Onun yanına gitmem ve ne olduğunu öğrenmem lazım." Ofladı. "Tamam Sima git ne yapıyorsan yap." üzerinden kalkmama izin vermeden öptü. "Ha bu arada bu akşam yine böyle uyuyalım. Sen kucağımdayken çok rahattım." pişkin pişkin sırıtıyordu. Yine beni utandırmak için uğraşıyordu ve bunu başarıyorduda. Kollarını belimden çekti. "Şimdi git akşama seni alamaya gelicem. Yedi gibi hazırlanmış ol biliyorsun beklemeyi sevmem.
Eve girdiğimde gözlerimde Cem'i aradım fakat hiç bir yerde bulamadım. Yukarı kattaki odalara bakınmaya başladığımda Cem'in kilitli olarak bıraktığı odadan ağlama sesleri geldi onunla beraberde hıçkırık sesi. Odaya girdiğimde Cem'in yere çökmüş elinde Selin'in fotoğrafına bakarak ağladığını fark ettim. Cem'i ağlarken görmek kalbimin bıçaklanırcasına acımasına hatta parçalanmasına sebeb oluyordu. Kapının ağzından konuşmaya başladım. "Neyin var tipsiz neden böylesin?" "Git Sima!" bağırmıştı ve ilk defa bana bu kadar ciddi bir şekilde bağırdığı aklıma geldi. Bişey olmuştu ne olduğunu anlatmıyordu ama biliyordum olmuştu işte, olmuştu ve Allah kahretsin elimden hic bir şey gelmiyor. Yanına gidip çöktüm,ellerinden tuttuğumda ilk önce ellerimize baktı sonrada konuşmaya başladı. "Sana git dedim. Sende siktir git o piçe bırak beni sende tamam mı? İstemiyorum artık kimseyi. Ne sana ne Selin'e yaranabildim!" sustu "Git Allah kahretsin git!" gözlerim dolu bir şekilde bende konuştum. "Noldu Cem noldu?!" hiç bir şey demeden ayağa kalktı. Bana ters bir bakış attıktan sonrada odadan çıktı bir süre sonrada dış kapının kapanma sesi geldi.
