You Got Me [GOT7 Fanfiction]

16th

"Aya, pwede ba, wag ka sa harap ng TV sumayaw?" inis na suway ko kay Aya na nagsasayaw ng "A", nanonood kasi ako ng Pororo!

"Hmph! Nagsusungit ka nanamang bruha ka. Palibhasa nabigyan ka ng chocolates nung isang araw eh, no!" sabi niya sabay upo sa tabi ko.
The day after tomorrow, makikita ko na ulit ang GOT7, ayokong aminin pero namiss ko sila. All the fun and laugher with them. Nakakamiss din pala. Kahit mukha silang askal, nakakamiss.

Medyo naiinip na ako dahil wala naman akong ginagawa. Gusto ko na ngang mag-trabaho para malibang ako, kesa mag-tarayan lang kami ni Aya buong araw.

"Bru! May bagong kanta Got7! Confession song, ang sweet sweet! Pakinggan mo dali!"

Dali-dali kong pinasak sa tenga ko yung headphones, ito pala ang kinaabalahan nila habang wala ako. At mukhang ayos na din si Mark.

♬♪ I love you, baby I, I love you, I do~ ♪♬

Hiniram ko yung iPod ni Aya at nagpaalam na matutulog muna ako para mamaya, hindi ako antukin sa teacher ko. Siguradong magagalit nanaman sakin yun.

Saktong 8:30 p.m. nung nagising ako, lesson time. At gaya ng inaasahan ko, nagalit siya pero mild lang naman.

10:30 p.m. kami natapos at nakatulog na si Aya sa kwarto niya. Ako naman, hindi makatulog at pagulong-gulong sa kama. Hindi ako makaramdam ng antok!

"Alam ko na," kinuha ko ang phone ko at nagtext kay stranger, tutal sobrang naiinip ako. Pinalitan ko ang pangalan niya ng Stranger.

To: Stranger
Salamat sa Twix ah? Who are you again?

Send!

Walang pang isang minuto, nag-reply sya. Aba, mahusay 'to.

From: Stranger
No problem, what's my name on your phone?

To: Stranger
Ah, Stranger?

From: Stranger
Oh, okay. Hayaan mo na munang stranger. ;)

Aba, loko 'to. Ayaw nalang magpakilala eh hindi ko naman siya kakatayin!

To: Stranger
Sorry, but I don't talk to strangers.

From: Stranger
Really? But you are texting with one. :)

Peste peste peste! Walang kwenta ka-text. Ayaw magpakilala. Pilosopo pa! Hindi ko nalang siya nireplyan t nilingon ko ang digital clock sa gilid ko, ang bilis ng oras 12:49 a.m. na agad!

Biglang nagbeep ang phone ko, one message received.

From: Stranger
If you want to know me, go outside. Don't worry, I won't hurt you. And you know me well, wala kang dapat ipag-alala. See you!

Napakunot ang noo ko, sino ba kasi to?! Pa-suspense pa eh kainis! Pag nangti-trip lang talaga to ingungudngod ko siya sa tae.

Tumayo ako at sinilip si Aya sa kwarto niya, sleeping like a baby.

I tip-toed on my way to the door, "Teka, paano kung murderer siya? Rapist? Kidnapper? Multo? Zombie?" bulong ko sa sarili ko, "Ay bahala na!" sabi ko sabay pihit sa doorknob, at pagbukas ko...

I saw Junior. He's wearing a Stitch onesie and I'm wearing an Angel onesie. Couple onesies?

"Caitlin!" gulat na sabi niya habang sinasara ang pinto ng dorm nila. Wait, is he Stranger?

"H-hello." I murmured. Why am I stammering?! "Saan ka pupunta?" he asked. "Umm, nowhere?" I answered. Siya ba si Stranger?!

"Umm, would you mind coming with me?" he asked. I can feel that he's staring at me, I can't help but watch my toes wiggle, "To where?" I managed to say.